เช้านี้ไม่มีสเตตัสของ พี่หนุ่ม โตมร อยู่เป็นอันแรกในเฟชบุ๊กฟีดของผม... 

มันดูแปลก ๆ ไปกว่าทุก ๆ วัน ที่ตอนเช้ามักจะได้รับข้อมูลเชิงลึกในเรื่องต่าง ๆ คำวิเคราะห์หนัง เพลง หนังสือ บทความแบบตีแผ่ การแสดงความคิดเห็น จิกกัด หรือแม้แต่คำเสียดสีที่โหดร้าย กลายเป็นเฟชบุ๊กทั่วไปที่เต็มไปด้วยดราม่า และโฆษณาที่ถูกเขียนออการิทึ่มมาให้แสดงทุกอย่าง ให้กับจริตของผมเอง 

---

บทที่ หนึ่ง -เหตุผลที่บางอย่างต้องเปลี่ยนแปลง-

   หลายครั้งที่เราตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าบางสิ่งบางอย่างเปลี่ยนไปจากที่เคย ใต้ผ้าห่มอุ่นข้างกาย ไร้บางคนเคียงข้าง แก้วกาแฟที่ใช้ประจำ เหลือเพียงเศษซากที่แตกสลาย บริษัทยิ่งใหญ่ล้มละลาย และบริษัทน้องใหม่เติบโตแบบก้าวกระโดด งานที่ทำประจำในเช้าของเมื่อวานกลับกลายเป็นอีกงานในเช้าของอีกวัน

   มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกอย่างในโลกนี้ไม่มีทางเหมือนเดิม ยิ่งเป็นชีวิตด้วยแล้ว แม้จะพยายามทำให้เหมือนเดิม สุดท้ายก็ไม่มีทางที่จะย่ำอยู่กับที่ได้ แม้ว่าเราจะพยายามกระทำเพื่อให้คงอยู่ แต่บางสิ่งบางอย่างก็กระทบให้มันมีอันต้องเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ       

แล้วทำไมเราไม่สามารถอยู่กับที่ได้ อยู่กับสิ่งที่เรารัก อยู่กับสิ่งที่คุ้นเคย อยู่ในที่ ๆ เราสามารถเป็นเราเองและไม่ต้องดิ้นรนอะไร คำตอบที่ได้ก็ต่างกันไปตามแต่กรณี ซึ่งที่จริงแล้ว คำตอบเองก็เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน

---

บทที่สอง -ซับซ้อน ซ้อนทับ-

     สิ่งที่ผมได้เรียนรู้กับพี่หนุ่มตลอดเวลากว่าปีที่ติดตามผลงานมา พี่หนุ่มจะเน้นถึงความซ้อนทับ ซับซ้อนของเหล่ามนุษย์ รวมถึงสิ่งแวดล้อมในโลก 360 องศา (หรือมากกว่านั้นหากไปถามพี่หนุ่ม) ที่เราอยู่นั้น มักจะไปคาบเกี่ยวอีก 360 องศา ของคนอื่นอีกนับไม่ถ้วน 

   การมองด้วยสายตาแบบหนึ่งว่า ถูก อาจเป็น ผิด ในสายตาอีกแบบ ซึ่งบทสรุปสุดท้ายของบทความ หนังสือ พ็อดแคสต์ ฯลฯ หลาย ๆ ตอนของพี่หนุ่ม คล้ายจะบอกว่าให้เราปล่อยวางและยอมรับในความต่างของสังคม ไม่ตัดสินอะไร ให้มองลึกถึงบริบทชั้นต่าง ๆ ที่มีผลกระทบในเรื่องนั้น ๆ   

  บ่อยครั้งจะมีคำย้อนแย้งออกมาเสมอ ๆ จากผลงานของพี่หนุ่ม แอนด์ เดอะ แกงค์ (แชมป์ ทีปกรณ์ และพี่เอ๋ นิ้วกลม) เช่น การไม่เลือกข้างเป็นการเลือกข้างอย่างหนึ่ง, การไม่มีกลยุทธ์เป็นกลยุทธิ์อย่างหนึ่ง, การไปบอกให้คนอื่นยอมรับความต่าง เป็นการไม่ยอมรับความต่างอย่างหนึ่ง และล่าสุด การโกรธที่โดนเหยียดก็เป็นการเหยียดตัวเองอย่างหนึ่ง เป็นต้น

  "มีสิ่งมากมายแวดล้อมตัวเรา และเราเองก็เป็นสิ่งแวดล้อมของสิ่งอื่นด้วย"
   หนุ่ม เมืองจันทร์ 
   หนุ่ม เมืองจันทร์ 

---

บทที่สาม -มองในแบบเรา-

   ผมกดตั้งค่าการแสดงสเตตัสของพี่หนุ่มให้อยู่ในรูปแบบปกติ จากที่เคยตั้งค่าเป็น "เห็นเป็นอันแรก" 

ผมไม่ได้ไม่พอใจอะไร พี่หนุ่มยังเป็นขวัญใจ นักเขียน นักคิดอันดับต้น ๆ ที่ผมชอบและติดตาม แต่ที่ผมทำไปนั้นมันแสดงถึงภาวะบางอย่างที่บอกให้ผมออกไปค้นหาอย่างอื่นเพิ่มเติม มองหาอะไรใหม่ ๆ ในมุมมองอื่น ๆ ไปดูเรื่องเดียวกันในสายตาของคนอื่นบ้าง แล้วมาเปรียบเทียบกัน หัดมองทุกอย่างในสายตาตัวเองให้เป็น ให้ชัด แม้มันจะไม่ถูก แม้มันจะไม่ลึกซึ้ง แม้มันจะไม่เป็นกลาง เเต่มันจะเป็นเรา 

    ผมนั่งอ่านฟีดใหม่พอเลื่อนลงไปสเตตัสพี่หนุ่มก็คงอยู่ไม่ได้หายไปไหน รวมทั้งอีกหลายคน หลาย ๆ เหตุการณ์ก็ยังอยู่ ตอกย้ำให้เห็นว่า หลาย ๆ คนในชีวิตเราผ่านเข้ามาเพื่อที่จะสั่งสอน หลาย ๆ เหตุการณ์เข้ามาเพื่อทำให้เราเติบใหญ่ ได้ใคร่ครวญ ไม่ยึดติดกับสิ่งใด คนใด แม้แต่ตัวเอง  

  การไม่มี คนนั้น สิ่งนั้นข้างกาย ใช่ว่าเขาเหล่านั้นจะไม่อยู่เคียงข้างกับเรา เพียงแต่อยู่ในรูปแบบใหม่ที่ไม่คุ้นเคย สิ่งที่สั่งสอนเรา คำพูด สิ่งของ เหตการณ์ต่าง ๆ ยังอยู่เบื้องหลัง ผลักดันให้เราเดินไปข้างหน้า ไปสู่คืนวันที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเท่านั้นเอง