Cassiopeia - Stubborn as the wolf (mule)

ดวงดาวพราวพร่างบนท้องฟ้า คืนนี้ดีนักไร้ซึ่งเมฆหมอกบดบัง ดวงจันทร์เผยกายมาเพียงครึ่งเสี้ยวราวเอนเอียง เสียงฟ้าคำรามดังมาจากที่ไกลโพ้นกระทบโสต เงี่ยหูฟังดูรู้ว่าในที่ห่างแสนห่างกำลังประสบปัญหาพายุเฉพาะที่ หมาป่าปรือดวงตาขึ้นจากการนอนหมอบงีบหลับ มันคลุกเกลื้อกายกับผืนหญ้าราวบิดขี้เกียจ ขณะเดียวกัน เสียงรองเท้ากระทบดินก็ย่ำมาใกล้ กลิ่นหอมของเนื้อสัตว์เผาไฟทำเอามันหยุดเล่น เจ้าหมาหยัดกายเป็นท่ายืน แล้วต่อจากนั้นก็เกิดรูปทรงพิกเลนทรีย์อันสามัญชินคุ้น

คลีหย่อนสะโพกลงบนม้านั่งทำมือ(แน่นอนว่าไอ้หมามันเป็นคนทำให้—เก็บเอาซากไม้ในป่า ขโมยมีดขวานจากนายพราน และตัดเถาวัลย์มาพันเกลียวต่อ ถึงแม้จักดูไม่เท่าไร แต่ความแข็งแรงก็ดีใช้ได้พอเป็นสิบปี หรืออาจนานกว่านั้นหากปลวกไม่ชิงมาเจาะทำรังเสียก่อน) เขาวางจานเนื้อวางไว้ข้างๆ ส่วนใบหน้าเงยดูฟ้าไม่สนดิน

หมาป่าหนุ่มทำทีเป็นค่อยย่องไปใกล้จานนั่น มันเลี่ยงการเอ่ยปากก่อนหรือหยิบกินอย่างไร้การถูกปลูกฝัง ความหอมกรุ่นมีผลมากนัก ล่าเนื้ออย่างไรก็หวังเนื้ออยู่แล้ว

“แกได้กินแน่ แต่ตอบชื่อกลุ่มดาวทางโน้นให้ถูก” คลีเหลือบดวงตามองแล้วยิ้มเยาะ ปลายนิ้วของเขาชี้ไปที่กลุ่มดาวแคสซีโอเปีย; อีกชื่อกลุ่มดาวค้างคาว

ตรงกันข้ามในท่าที หมาป่าโห่ออกมาเสียงดังจัดจ้าน “ขอล่ะ อย่าให้ข้าต้องเกี่ยวข้องกับศาสตร์แห่งเหล่าดาราเลยเถอะนะ”

“อะไรกันแกนี่ ฉันเพิ่งสอนไปเมื่อวานซืน มาวันนี้บอกลืมสิ้นแล้ว”คลีฉุนเมื่อพบว่าสิ่งที่ตนสอนมันเปล่าประโยชน์”อย่างน้อยๆ ก็เดามาสักชื่อซิ ถ้านางบนฟ้าเล่นตลก บางทีแกอาจใช้สมองทึมๆ นั่นตอบจนถูก”

..แรง แรงอยู่นะ รู้สึกดั่งว่าถูกเอาคืน

มันทำปากคว่ำกอดอก ถึงอย่างนั้นก็ยอมเงยหน้ามองตามทางปลายนิ้วชี้ ที่นั่นมีดาวหลายเหล่า กลุ่มเป้าหมายเป็นดาวจุดเล็กๆ ที่อยู่ห่างกัน เรียงลำดับคล้ายรูปอักษรเอ็มขาแหว่ง แต่ในความคิดหมาป่า เขาว่านั่นทำให้นึกถึงทะเล “อะไรล่ะ กลุ่มดาวคลื่นทะเลเหรอ”

“ฉันสอนแกแบบนั้นซะที่ไหน อ้ายหมาโง่นี่”

“กลุ่มดาวนก?”

“จะได้กระเดือกกลืนไหมนะคืนนี้” คลียั่วฉีกเนื้อเผามากัดชิม —อืม อันที่จริงเขาทำออกไหม้ไปหน่อย ก่อไฟด้านนอกลมแรงนัก

“โอ๊ย..ย” เสียงมันครวญ “กลุ่มดาวค้างคาว! ถูกหรือยัง”

คลียกคิ้วปากกระตุก สีหน้าบ่งว่าพึงพอใจ ในที่สุด เขาเลื่อนจานออกห่างตัวคืบหนึ่งสัญญาณว่าตามสันทัด

แล้วหมาป่าก็กินทึ้ง

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น