คะแนน 7/10

ชอบพลอตเรื่องและคอนเซปรวมๆ หนังจิกกัดทุกอย่าง ตั้งแต่ความคาดหวังของผู้ใหญ่ต่อเด็ก ค่าบำรุงสถานที่

"โรงเรียน = เรียนพิเศษ = ธุรกิจทางการศึกษา"

ชอบการถ่ายภาพ ตัดไปตัดมา รู้สึกเหมือนไปสอบ stic ด้วยกันจริงๆ 

ชอบนักแสดง รู้สึกกดดันไปพร้อมๆกัน อยากอ้วกเหมือนกัน เสียอย่างเดียวไม่ได้ฉลาดเหมือนกัน

ไม่ชอบความสมเหตุสมผลหลายอย่างในเรื่องอย่างคอนเซปตัวละคร และ จังหวะทุกอย่างที่ดูจะง่ายดายไปซะหมด แต่หักลบกับการลำดับภาพและนักแสดง ถือว่าแทนกันได้

มุกตลก มีบ้างประปราย บางฉากเป็นตลกร้ายที่ทำให้ขำแห้ง

ผิดหวังช่วงท้าย รู้สึกลึกๆเหมือนทีมงานกลัวที่จะไปให้สุดโต่ง

แต่คิดอีกมุม ความลงตัวในช่วงท้ายถือว่าไม่แย่มาก ค่อนข้างเป็นกลางต่อทุกคน ทั้งสายดาร์ค สายชอบคิดต่อ และสายโลกสวย

สิ่งที่อยากแปะไว้จากเรื่องนี้

1.ความรู้สึกส่วนตัว ชอบนะ ชอบมาก ถึงจะคาดหวังสูงจนผิดหวังก็ยังชอบมากๆอยู่ดี 

2.หลังเดินออกจากโรง รู้สึกขอบคุณปนแอบขมขื่นในใจนิดๆ

3.ขอบคุณที่มีหนังที่นำเสนอประเด็นที่แทบจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาในสังคมไปแล้ว

4.ขมขื่นใจที่ สุดท้ายแล้ว ชีวิตจริงมันไม่ใช่หนัง เรายังปฏิเสธไม่ได้ว่าต้นทุนชีวิต สถาบัน และเกรด มันยังมีส่วนผลักดันคนหลายๆคนจริงๆ ถ้าการศึกษายังเป็นแบบนี้ (โคตรละเอียดอ่อน พูดไปก็เครียด)

5.เอาจริงๆแล้ว ถึงต้นทุนชีวิตจะมาแย่ขนาดไหน อย่าลืมว่าเราเป็นคนลงทุน และสร้างคุณค่าชีวิตเอง ทางเลือกมันมีมากมาย ขึ้นอยู่กับว่าจะเลือกทางไหนมากกว่า

6.และอีกอย่างคือในชีวิตจริง เราไม่สามารถเอาความถูกผิดของเรา ไปเป็นบรรทัดฐานวัดคนอื่นได้ ถึงแม้ว่าเราจะทำมันอยู่บ่อยๆในใจก็ตาม

7.สุดท้ายแล้ว ดูแล้วจะรู้สึกกระแทกใจ หน้าสั่นขนาดไหน
เราว่าให้บรรทัดฐานความถูกต้องของแต่ละคนวัดกันเองดีกว่า :)