หรือความจริง......เราทิ้ง"ความสุข"
ไปพร้อมกับกล่องของเล่นเก่าๆตั้งนานแล้ว.....
น่าแปลก... ที่เรายิ่งเติบโตขึ้น อายุมากขึ้น....
ตัวชี้วัดถึงสิ่งที่เรียกว่า "ความสุข"
ของเรายิ่งห่างไกลจากตอนเป็นเด็กที่ยังไม่รู้เดียงสาขึ้นทุกที
"ความสุข"......กลายเป็นการทำอย่างไรก็ได้ เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ถูกปรุงแต่ง
ห่างไกลจากความธรรมดาสามัญ และกลายเป็นเรื่องของวัตถุมากขึ้นทุกที
เราออกตามหาข้าวของ ชื่อเสียง เกียรติยศ เงินทอง และความสำเร็จ
สิ่งที่เราสร้างขึ้น และให้คุณค่า ความหมายกับสิ่งเหล่านั้นว่ามันคือ "ความสุข"?
หรือเพราะแบบนี้.......ความสุขของผู้ใหญ่จึงดูเป็นของหายาก
ต้องออกแสวงหา หรือแย่งชิงกันกว่าจะได้มาซึ่ง ความสุข ?
หรือความจริงแล้ว......เราทิ้ง"ความสุข"
ไปพร้อมกับกล่องของเล่นเก่าๆตั้งนานแล้ว...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in