รอบนี้การ์ต้ามา Open Day ที่ BKK เราก็กรอกออนไลน์ไปก่อน กันเหนียว แต่แล้วเราก็ไม่ได้ invitation อยู่ดี ?

เราไปถึงที่รร.ก่อนเก้าโมง แม่เจ้าได้คิวที่พันนิดๆ คนที่ได้คิวแรกๆนี่ต้องมาเช้าเบอร์ไหน

ระหว่างที่รอก็เม้ามอยกับเพื่อนๆที่มาสมัครแอร์ไป หูก็เงี่ยฟังว่าเค้าเรียกถึงเลขไหนแล้ว

เราได้ยื่นบ่ายๆเลย คนเยอะมาก พวกน้องๆที่เข้าไปก่อนบอกพี่อย่าเดินไปโต๊ะที่น้องไปนะ น้องไม่โดนถามอะไรเลย แล้วก็ตกพรีสกรีนไปอย่างน่าเสียดาย คือน้องเค้าพูดอังกฤษแบบ native speaker เลย ส่วนเรานั้นเมื่อถึงคิว แน่นอนว่าเลือกกรรมการไม่ได้ แล้วโต๊ะที่ได้ก็โต๊ะเดียวกับน้องนั่นแหละ

me : Good afternoon. How are you? ^^

recruiter : I'm ok. This is you name right?

me : Yes, My name is .... or you can call me ....

recruiter : This is your telephone number and email righ?

me : Yes

recruiter : Ok, If you are shortlisted, we will send you an email.

me : Thank you, Hope to receive an email from you tonight. (แต่ดันพูดตะกุกตะกักตอนท้าย?)

ยั่นแหละค่ะบทสนทนาสั้นๆของเรากับกก. สั้นมาก คือเหมือนเค้าไม่อยากคุยกับเรา เห็นหน้า เห็นหุ่นแล้วคงไม่ใช่แนวเค้า ปิ๋วไปแบบงงๆ สะเทือนใจ

*เราได้ยินมาว่ากก.โต๊ะที่เราได้ เค้าไม่ค่อยแจกใบใครเลย แต่มีเพื่อนของน้องได้เมลล์ให้เป็น Assessment Day จากเค้าอยู่ 

ถามว่าเฟลมั๊ย ก็เฟลแหละ ครั้งนี้แล้ว (เมื่อหลายปีก่อน) เคยเข้าถึงไฟนอลเลยนะเว้ย ทำไมชั้นตก ㅜㅜ ชั้นคงจะอืดไปสินะ แต่ก็นั่นแหละ ตอนนั้นอาจจะฟลุค เจอกก.ที่ชอบเบ้าหน้าสไตล์เรา

แต่เราจะไม่ท้อหรอก การ์ต้านางมาบ่อย เราจะสู้ต่อไป ต้องมีวันของเราบ้างสิน่า ตอนนี้ก็ลดน้ำหนัก ฟิตภาษาไปพลางๆ ???

I WILL AND I CAN ท่องไว้ๆ