เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First Storypalmyjaja
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน #1
  • Tinder แอปพลิเคชั่นเฮงซวย 
    ที่เราโหลดมันมาลองเล่นตอนที่เหงาๆ เอาไว้ส่องดูพวกผู้ชายแถวๆนี้เร่ขายของ 
    หลอกล่อสาวๆให้มาสนใจ บันเทิงดีเหมือนกันนะ ดูรูป ดูโปรไฟล์คนนู้นคนนี้ไปเรื่อยๆ 
    ไม่ได้คิดอะไร เอาไว้อ่านเล่นขำๆ เพราะเราอยากจะเรียนรู้ว่าพวกฝรั่งนี่เค้ามีไลฟ์สไตล์กันแบบไหน 
    จนกระทั่ง ดันมีผู้ชายคนนึง ทักแชทมาด้วยข้อความยาวๆ 
    แปลกกว่าชาวบ้านเค้าที่จะเข้าประเด็นไปเลยว่า 
    เฮ้ยยู มาเจอกันไหม หรืออะไรทำนองนี้ แต่คนนี้กลับทักมาว่า 

           "สวัสดี โปรไฟล์คุณน่าสนใจดีนะ นี่ตั้งไว้เพื่อคัดพวกขี้ขลาดออกไปใช่ไหม? 
    ผมหวังว่าผมคงเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่กล้าหาญพอที่จะเข้ามาทักทายคุณนะ"

    อ่า... เปิดตัวได้น่าสนใจชะมัด 
    ในระหว่างที่คุยกันทางแอปฯ เค้าก็มักจะตอบข้อความเป็น ข้อความยาวๆมาเสมอ
    คงเพราะว่าเป็นนักเขียนด้วยล่ะมั้ง
    แต่ละคำที่เลือกมาใช้ แต่ละข้อความ 
    มันแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจของการสื่อสารในแต่ละครั้ง

    ตายละ เป็นแบบที่ชอบซะด้วย

    จนกระทั่งเค้าบอกว่า 
    "เรามีอะไรที่คล้ายๆกันนะ ผมว่าเราน่าจะมีอะไรที่สามารถคุยกันได้อีกเยอะ 
    ไปดื่มกาแฟกันไหม? ผมอยากคุยกับคุยมากกว่านี้"

    อ่า.... บ้าจริง ปฎิเสธคนไม่เป็น

    18 September 2017 / ณ ร้านกาแฟ

    เรามาสายไป 15นาที 
    ส่วนหนึ่งก็เพราะไม่ได้คาดหวังว่าอยากจะเจออะไรเค้าขนาดนั้น
    ส่วนหนึ่งก็กล้าๆกลัวๆ
    อีกส่วนหนึ่งก็ไม่รู้จะทำตัวยังไง

    เค้านั่งรออยู่ที่นั่งมุมร้านบนโต๊ะมีแก้วน้ำสองไป และกาแฟที่เค้าสั่งมาดื่มระหว่างรอเรา
    เราเดินมาถึงโต๊ะ บอกขอโทษที่เรามาสาย 
    เค้าเงยหน้าขึ้นมามองเรา และยิ้มให้ พร้อมลุกขึ้นยืนเชิญให้เรานั่งแบบผู้ดีเมืองฝรั่ง
    (ตายละ แบบที่ชอบอีกแล้ว)
    ก่อนมาเจอเค้า เราบอกเพื่อนไปว่า อีก10นาที ให้โทรตาม
    เพื่อที่เราจะได้มีข้ออ้างในการปลีกตัวหนี 
    เผื่อในกรณีที่เจอคนน่ากลัววางแผนไว้หมดแล้ว 
    กะว่าจะมาเจอเอาขำๆ สนุกๆ หลังจากนี้คงลบแอปฯทิ้งเลย ไม่เล่นแล้ว
    แต่ที่ไหนได้ บ้าจริง....... ชอบเค้าเฉยเลย

    คุยกันนานมาก สารพัด สารพรรณเรื่องคุย
    นเพื่อนโทรตาม 
    จนกระทั่งเพื่อนมารับถึงในร้าน
    เราเลยต้องบอกเค้าไปว่า ต้องไปธุระต่อกับเพื่อน คงต้องกลับแล้ว
    (เสียใจอยู่เหมือนกัน)
    เค้าเลยถามแบบเกรงๆว่า

    "แล้วเรา... จะเจอกันอีกได้ไหม?"

    เราตอบเค้าไปว่าได้สิ เอาเบอร์คุณมา แล้วเราจะได้ติดต่อกัน

    "ฉันชื่อแพม"

    "ผมลูคัส"

    "ยินดีที่ได้รู้จัก"
    "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

    บ้า
    บ้า
    บ้า
    บ้าจริง!

    นี่คือจุดเริ่มต้นของความพังทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเราตอนนี้

    พักกันก่อนนะ

    โปรดติดตามตอนต่อไป...

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in