เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
noverber2.0redbunnyx14
Motion
  • “ขาซ้ายก้าวแบบนี้” วิชาเต้นรำเป็นอีกหนึ่งวิชาบังคับที่ทุกคนในโรงเรียนต้องได้เรียนเพื่อการเข้าสังคมที่ดี รวมไปถึงการใช้ในละครเวทีนักเรียนต่างก็ตั้งใจเรียนวิชานี้เป็นอย่างมาก

    “เอาล่ะ เดี๋ยวข้าจะให้พวกเจ้าเต้นตามจังหวะ” หญิงสาววัยกลางคนที่เป็นเจ้าของวิชาพยักหน้าให้จุนฮยองเริ่มบรรเลงเปียโน

    “อีกีกวัง” เจ้าของชื่อสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปตอบรับผู้สอน

    “เจ้าเต้นรำได้ดี”

    “ขอบคุณครับ” กีกวังยิ้มให้หญิงสาวที่คู่กับเขาเพราะไม่ใช่แค่เขาคนเดียวคงทำไม่ได้ต้องขอบคุณเธอด้วย

    “ยังมีคนไม่มีคู่ เจ้าออกมาคู่กับกับครูจุนฮยองสาธิตให้คนในห้องดูแล้วกัน” ตาใสไหววูบเล็กน้อย เขากำลังตื่นเต้น

    ขาเล็กเดินไปหาครูเปียโนที่ละจากเปียโนมาอยู่ตรงหน้าเขา ส่วนครูผู้สอนกำลังประจำอยู่ที่เปียโนแทน

    “ทุกคนประจำที่” เสียงเปียโนค่อยๆดังคลอขึ้นมา คนตรงหน้าโค้งก่อนจะยื่นมือมาตรงหน้าเขาเป็นเชิงขออนุญาต

    แขนยาวโอบรอบเอวบางไว้ก่อนจะพาทั้งตัวเองและคนในอ้อมกอดขยับไปตามเสียงเพลง จังหวะไม่ช้าไม่เร็วเกินไปเพื่อให้นักเรียนสามารถทำตามได้



    “สอนข้าเล่นเปียโนบ้างสินะ” ห้องเต้นรำในยามค่ำเหลือเพียงแค่พวกเขาสองคน คนตัวเล็กกว่านั่งมองคนที่เริ่มบรรเลงเพลงอีกครั้ง

    กีกวังลุกขึ้นก่อนจะเคลื่อนไหวร่างกายตามจังหวะเพลง

    ตาคมจ้องมองจนแทบไม่ละสายตา คนตัวเล็กกำลังตรึงสายตาเขาเอาไว้

    อ่อนช้อยทว่าแข็งแรงสมเป็นชาย

    สุภาพแต่ก็ดูเซ็กซี่ในตัว

    “ไว้ข้าสอนให้นะ”

    “สัญญาแล้วนะ”

    “เจ้าเถอะ ห้ามผิดสัญญากับข้าแล้วนะ” คนตัวเล็กหัวเราะเสียงใสก่อนจะทิ้งตัวลงข้างจุนฮยองพลางพิงไหล่อีกคน

    “ข้าอยู่กับเจ้าตรงนี้แล้วจะกลัวอะไรล่ะ” รอยยิ้มที่กำลังทำให้เขาโลภอยากได้ไว้คนเดียวถูกส่งมาให้เขาอีกครั้งและอีกครั้ง


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in