เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
noverber2.0redbunnyx14
Frost
  • *Frost มีหลายความหมายนะคะ*



    “แล้วคุณเป็นใคร” หลังตากโดนพาออกมาจากตรอกตรงนั้นอล้วเขาก็ถูกพามาขึ้นรถสุดหรูพร้อมกับอีกคน


    ยงจุนฮยอง เจ้าของบ่อนขนาดใหญ่หนึ่งในบ่อนที่พ่อขกีกวังชอบไปเล่นบ่อยๆ และเหมือนละครทั่วไปที่พ่อมักจะขายลูกให้เจ้าของบ่อน


    แล้วพอดีละครมันตรงกับชีวิตเขามากเกินไปสินะ


    และเขาไม่ใช่นางเอกรวมไปถึงไม่ใช่คนแรกด้วย


    จุนฮยองมองหน้าคนที่ดูโกรธเคืองคนเป็นพ่อของตัวเองแต่ถึงอย่างนั้นคำถามแรกที่ออกมาจากปากกลับไปการถามถึงว่าพ่อของเขารู้เรื่องที่เขาจะไปกับจุนฮยองแล้วใช่มั้ย


    คนดีจริงๆเลยนะ


    ความจริงๆแล้วเขาไม่ได้มีเหตุผลเพียงแค่นั้นที่เขาจะต้องเอากีกวังมา


    ไม่งั้นเขาจะไปรับด้วยตัวเองรึไง



    มังกร


    ในฮิวแมนบีสท์แล้วแทบไม่มีใครเจอว่าใครเป็นมังกรเพราะพวกเขาไม่ใช่สายพันธุ์ที่สืบกันได้ง่ายๆ 100ปีเกิดหนึ่งคนเลยก็ว่าได้


    มังกรทุกตัวมีคู่ชีวิตของตัวเอง


    คู่ชีวิตของมังกรมีปานอยู่ที่ต้นคอ


    ตาคมมองไปที่คนข้างๆที่เอาแต่ครุ่นคิดว่าเย็นนี้พ่อของตนจะกินอะไรดี


    คอขาวระหงที่มีปานอยู่ใกล้หูเจ้าตัวมันคล้ายเหลือเกิน คล้ายเป็นสัญลักษณ์ที่เขาได้มาตั้งแต่เกิด


    คงบอกได้อยู่แล้วว่าใครเป็นคู่ชีวิตของเขา




    จุนฮยองให้คนจัดห้องให้กับกีกวังหนึ่งห้องและก่อนข้าวของจากบ้านกีกวังเองก็อยู่ในนั้น ตาใสดูตื่นเต้นกับสภาพแวดล้อมใหม่ บ้านหลังใหญ่ที่ใหญ่เกิดกว่ากีกวังจะซื้อในชาตินี้ได้แน่ๆปรากฏเกิดสายตามันทำให้เขาอยู่นิ่งไม่ได้เลย


    “กีกวังอย่าจับมันจะ-”


    เพล้ง


    ไม่ทันขาดคำแจกันราคาแพงแต่ไม่ได้สำคัญอะไรก็ตกแตกต่อหน้าต่อตาเขา เจอกระต่ายได้แต่ตกใจจนทำอะไรไม่ได้ถูก ทำท่าจะเก็บเก็บเศษที่แตกดีที่เขาห้ามทัน


    “อย่า ไม่ให้ เดี๋ยวเจ็บ” เขากระชากอีกคนให้เดินไปอีกทางก่อนจะสั่งให้สาวใช้มาเก็บกวาดแทน


    “นี่ห้องของฉัน”


    “อ้าวข้างผมเลยนี่หน่า”


    “ใช่ มีประตูเชื่อมด้วย” จุนฮยองพากีกวังเดินไปเรื่อยๆจนไปหยุดที่ประตูอีกหนึ่งบาน


    “และนี้” ประตูถูกเปิดก่อนจะพบกับหญิงชราที่นอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางสงบ ผมสีขาวราวกับหิมะของหญิงผู้นั้นยิ่งทำให้ดูราวกับเธอได้อยู่บนสวรรค์ไปแล้ว


    “คุณย่าครับ” เสียงทุ้มเรียกเธอเบาๆ หญิงชราลืมตาขึ้นก่อนจะยิ้มมาให้ทั้งคู่ที่ยืนอยู่ไม่ไกลมาก


    “คุณจุนฮยองผม” จุนฮยองดึงกีกวังเข้ามาใกล้ๆก่อนจะส่งมือเล็กให้คนที่มีศัดิ์เป็นย่าของเขาจับ


    คนตัวเล็กกว่าจ้องมองลึกลงไปในดวงตาของอีกคนมันทำให้เขารู้สึกได้ถึงความดีใจที่เขาเองก็ไม่รู้เพราะอะไร ความโศกเศร้า ราวกับเธอกำลังเล่าเรื่องราวให้เขาฟังทางสายตา


    “ฮึก” เผลอสะอื้นออกมาจนจุนฮยองต้องก้มมองอีกคน ตาใสที่มีหน่วยน้ำคลออยู่พร้อมที่จะไหลลงไปอีกครั้งทำให้เขาตกใจเล็กน้อย


    “ร้องไห้ทำไม”


    “ผม ผมไม่รู้” กีกวังก็ไม่รู้ว่าเขาร้องไห้ทำไม จุนฮยองขอตัวลาจากคนเป็นย่าพลางจูงคนขี้แงออกมาด้วย


    “หยุดร้องได้แล้ว”


    “ผมไม่รู้ผมร้องทำไม ฮึก” สะอื้นหนักกว่าเดิมไปอีก เขาเลยคว้าอีกคนเข้าในอ้อมแขนก่อนจะลูบหัวเล็กเบาๆ


    “ไม่ร้องแล้วนะ ชู่ววว” เสียงทุ้มกังวานปลอบโยนอีกคนอย่างไม่รีบร้อน ตาคมมองลึกเข้าไปที่ประตูบานที่เพิ่งปิดไป


    คุณย่าอย่าเพิ่งแกล้งกีกวังสิครับ


    “ต่อไปนี้เธอต้องเป็นคนดูแลคนย่านะ”


    to be con in Toy Car
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in