.....
“ผมจะสอนให้เอง”
เพื่อป้องกันไม่ให้คนตัวเล็กตกใจและต่อต้านมือใหญ่ที่วางอยู่ข้างตัวจึงค่อยๆยกขึ้นวางเบาๆบนสะโพกนิ่มมินฮยอนลากมือขึ้นลงเชื่องช้า กดน้ำหนักเบาบางหนักบ้างสลับกับบีบเคล้นเนื้อนิ่มบริเวณต้นขาและสะโพกนุ่ม
“ทำตามสิครับ”
มือเล็กเลื่อนมาวางบนด้านข้างตนขาแกร่งซองอุนกดน้ำหนักมือลากขึ้นลงตามท่อนขาเชื่องช้า ด้วยจังหวะติดๆขัดๆ มือเล็กนุ่มบีบๆคลายๆจั๊กจี๋เสียมากกว่าจะชวนให้มินฮยอนรู้สึกวาบหวิว แต่กระนั้นสีหน้ามุ่งมั่นตั้งอกตั้งใจ และฟันคมๆที่ขบลงบนริมฝีปากอิ่มตึงนั้น กลับทำให้มินฮยอนรู้สึกร้อนๆขึ้นมา
เมื่อมินฮยอนลากมือขึ้นสูงสอดมือผ่านชายเสื้อเข้าไปลูบที่แนวเอวผอมซองอุนก็ทำตาม มินฮยอนใช้เวลากับเอวบางๆและสะโพกนิ่มของคนอายุมากกว่าอยู่สักพักใหญ่ๆเพื่อให้คนตัวเล็กผ่อนคลายลงพวกเขาไม่เคยสัมผัสตัวกันมาก่อนจะเกร็งและรู้สึกไม่สะดวกสบายยามที่แตะเนื้อต้องตัวกันก็คงไม่แปลก
พอรู้สึกว่าซองอุนผ่อนคลายมากขึ้นแล้วมินฮยอนก็ค่อยๆโน้มคอซองอุนลงมารับจูบชายหนุ่มเริ่มจากการสัมผัสริมฝีปากล่างอวบอิ่มของซองอุนเบาๆก่อนจะดูดดึงด้วยน้ำหนักที่เพิ่มมากขึ้นทีละนิดๆริมฝีปากของพวกเขาสลับกันคลอเคลียอีกฝ่ายอยู่แบบนั้นสักพัก เมื่อมินฮยอนคิดว่าเขาสามารถขยับไปสู่ขั้นตอนต่อไปได้แล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้น ฝ่ามือขาวที่ยันเบาะโซฟาเอาไว้เพราะอยู่ในท่าคร่อมตัวเขาในตอนแรกเปลี่ยนมาเกาะไหล่เขาอัตโนมัติมินฮยอนค่อยๆกดสะโพกอวบให้ทิ้งลงบนตักเขาช้าๆเมื่อเขายันตัวขึ้นมาอยู่ในท่านั่งเรียบร้อย
คนบนตักยังคงไม่รู้ตัวเพราะริมฝีปากอิ่มยังมัวคลอเคลียอยู่กับริมฝีปากเขา พอทำอะไรได้ถูกต้องเลยคงติดใจใหญ่ท่าทางจะติดใจรสสัมผัสของริมฝีปากที่คลอเคลียดูดดึงกันไม่น้อย
มินฮยอนยิ้มกริ่ม
“ทีนี้ก็ลิ้น”
มินฮยอนบีบเเก้มขาวให้เปิดปากออกเขาสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากร้อนที่อุ่นและชุ่มชื้นจนนึกสงสัยว่าส่วนอื่นของพี่ซองอุนจะอบอุ่นเเละเร่าร้อนกว่านี้หรือเปล่า
ชายหนุ่มกวาดลิ้นร้อนสำรวจไปทั่วโพรงปากสำรวจไปตามแนวฟันเรียงเป็นระเบียบ ก่อนจะตวัดที่ลิ้นเล็กๆชุ่มชื้นแล้วออกแรงดูด
ฮาซองอุนครางเบาๆเมื่อเขาถอนริมฝีปากออกเมื่อสะโพกมนบดเบียดลงมาโดยไม่รู้ตัวเพราะอารมณ์ที่เริ่มไต่ขึ้นสูงมินฮยอนก็เผลอกอบสะโพกนุ่มเต็มสองมือแล้วบีบอย่างแรง
“ฮื่อ!”
“ขอโทษครับ”
คนตัวเล็กจ้องเขาขเม็งขมวดคิ้วมุ่นไม่พอใจ มินฮยอนยิ้มบางจับมือบางข้างนึงที่วางอยู่บนบ่าของตัวเองขึ้นมาวางบนแก้มเป็นการนำทาง
“ทำต่อสิครับแบบที่ผมสอนพี่เมื่อกี้”
มือขาวบีบที่ข้างแก้มให้เขาเปิดปากออกลิ้นเล็กๆสอดเข้ามากวาดสำรวจทั่วโพรงปากของเขาจนทั่วจากนั้นก็ไล้ไปตามแนวฟันอย่างตะกุกตะกักก่อนจะพยายามไล่ตวัดเกี่ยวลิ้นของเขาซึ่งแกล้งขยับลิ้นหนีอย่างไม่ยอมแพ้
ในขณะที่ฮาซองอุนกำลังสนุกอยู่กับการดูดดึงปลายลิ้นและริมฝีปากของเขามินฮยอนก็ค่อยๆเลื่อนมือขึ้นไปลูบที่เอวบางช้าๆจากนั้นก็ไล่ขึ้นไปที่แผ่นหลังซึ่งแอ่นโค้งน้อยๆเขาเลื่อนมือขึ้นไปกอบเนื้อนิ่มบริเวณหน้าอก ออกแรงบีบเบาๆก่อนจะใช้ส้นมือถูไถจุดไวสัมผัสกลางหน้าอกที่แข็งตึงขึ้นมา
“ฮื้อ”
คนตัวเล็กครางเสียงแผ่วริมฝีปากที่คลอเคลียอยู่กับริมฝีปากเขาจนชุ่มชื้นเฉอะแฉะถอนออกจากริมฝีปากของเขาทันทีนี่ขนาดมีเนื้อผ้ากั้นอยู่นะ...
“ต...ตรงนั้นมัน...”
“ดีเหรอครับ?”
เมื่อมินฮยอนเปลี่ยนจากส้นมือเป็นปลายนิ้วคนตัวเล็กก็ครางเสียงแหลมลั่นห้อง มือขาวทั้งสองข้างยกขึ้นตะครุบปากตัวเองตัวสั่นระริก
มินฮยอนพยายามเม้มปากสุดชีวิตเพื่อกลั้นยิ้มเขาเจอจุดอ่อนของฮาซองอุนแล้ว
“ต่อกันเลยนะครับ?”
มินฮยอนจับที่ชายเสื้อยืดสีดำของฮาซองอุนแล้วดึงขึ้นก่อนจะบังคับรูดมันออกทางหัวจุดสีชมพูสองจุดกลางหน้าอกบนผิวขาวจัดทำให้เขาเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่
“ฉัน...”
คนตัวเล็กดันอกของเขาเอาไว้ เมื่อเขาดันที่ด้านหลังเอวบางทำให้พวกเขาใกล้กันมากขึ้น
“จะไม่ทำต่อเหรอครับ?”
“คือ...”
“ผมเข้าใจนะครับถ้าพี่อยากจะหยุดคนไม่เคยทำ ถ้าไม่ใช่ว่าไม่กล้า ก็อาจจะไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป”
แววตาของฮาซองอุนเปลี่ยนไปทันที
“ใครไม่กล้า ใครไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเดี๋ยวจะทำให้นายครางไม่หยุดเลย เดี๋ยวเถอะ”
ยุง่ายชะมัดเลย
มินฮยอนถูกผลักอกให้นอนลงบนโซฟาและคนตัวเล็กก็ขยับตัวขึ้นมาคร่อมเขาไว้อีกครั้งชายหนุ่มยกแผ่นหลังขึ้นจากเตียงเล็กน้อยเพื่อให้คนอายุมากกว่าดึงเสื้อขึ้นมากองบนอกเขาได้สะดวก
เสียงดูดดึงเฉอะแฉะดังขึ้นปนกับเสียงสูดปากอย่างพึงพอใจของร่างสูงเมื่อริมฝีปากอวบอิ่มนุ่มหยุ่นและฟันคมๆแสนซนขบกัดลงมาบนหน้าอกและแน่นอนว่ามือขาวอีกข้างหนึ่งก็ไม่พลาดที่จะทำตามที่เขาทำกับเจ้าตัวแบบไม่มีผิดเพี้ยน
หัวไวจนน่าสอนอะไรพิเรนท์ๆให้ได้อายเล่น
มินฮยอนแตะผิวเนื้ออ่อนช่วงเอวบางที่ร้อนเหมือนไฟเขาอาศัยจังหวะที่พี่ซองอุนกลับมามัวเมาอยู่กับริมฝีปากของเขาปลดกระดุมกางเกงของคนตัวเล็กออกในตอนนั้น มินฮยอนรู้ได้ทันทีว่าคนตัวเล็กกำลังมีอารมณ์และไม่สามารถที่จะควบคุมมันได้แล้ว
เมื่อเขาแตะปลายนิ้วลงบนส่วนอ่อนไหวที่บวมตึงขึ้นมาเพราะความต้องการฮาซองอุนก็สะดุ้งเฮือกคนตัวเล็กหยุดการกระทำทุกอย่างอ้าปากหอบเอาอากาศเข้าปอดเสียงดังเหมือนคนกำลังขาดอากาศ
คนตัวเล็กยกมือข้างหนึ่งขึ้นปิดปากหวีดร้องในลำคอเสียงแหลมเมื่อเขาสัมผัสส่วนนั้นเชื่องช้าเมื่อมินฮยอนดึงกางเกงทั้งสองตัวของคนตัวเล็กให้หลุดออกไปจากสะโพกจนหมดแขนอีกข้างที่ยังคร่อมเขาอยู่ก็สั่นระริกเสียจนมินฮยอนนึกกลัวว่าอีกฝ่ายจะล้มทับลงมา
ร่างขาวผอมบางในท่าทางล่อแหลมจุดกลางหน้าอกสีชมพูที่ลอยเด่น ริมฝีปากอวบอิ่มที่แดงฉ่ำเส้นผมสีดำขลับที่ทิ้งตัวคลอเคลียกรอบหน้าดวงตาสวยที่ปรือปรอยฉ่ำเยิ้มไปด้วยความต้องการทำเอามินฮยอนเกือบระเบิดแม้จะยังไม่ได้รับการปรนเปรออะไรจากคนบนร่างด้วยซ้ำ
ชายหนุ่มจัดการกับความรุ่มร้อนของคนที่คร่อมอยู่บนร่างอย่างใจเย็นคนตัวเล็กหน้าแดงก่ำ ส่งเสียงครางผะแผ่วเป็นระยะ
“ไม่ต้องกลั้นเสียงนะครับ”
“ฮื้อออออออ”
ซองอุนครางยาวเมื่อความรุ่มร้อนที่จุดอ่อนไหวพุ่งขึ้นถึงขีดสุดคนตัวผอมคว้ามือเปะปะ ดึงรั้งกางเกงทั้งสองตัวของร่างสูงซึ่งปลดกระดุมรอไว้อยู่แล้วออกจากสะโพกอย่างรีบร้อน
“ฉันจะไม่ไหวแล้ว!”
“พี่ซองอุน ใจเย็นๆครับ”
เขายกสะโพกเพื่อให้อีกฝ่ายดึงกางเกงเกะกะออกไปจากขาได้โดยง่ายและทันทีที่ขาของเขาเปลือยเปล่า คนตัวเล็กก็จับขาเขาแยกออกเบียดไถความร้อนรุ่มที่พร้อมจะระเบิดลงมาทันที
ทุกอย่างเป็นไปตามสัญชาตญาณหลังจากนั้น
มินฮยอนครางในลำคอเมื่อความร้อนรุ่มเบียดแทรกเข้ามาอย่างรวดเร็วครั้งแรก คนเรามักจะถูกมัวเมาด้วยความเร่าร้อนสุขสม และมักจะบังคับตัวเองไม่ได้เขารู้ดี
มินฮยอนยกขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบนพนักพิงของโซฟาแน่นอนว่ามันทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้นสำหรับทั้งเขาเองและพี่ซองอุนเขาสูดปากครางเมื่อคนตัวเล็กถลำลึกเข้ามาไม่ถึงกับเจ็บปวดมากมายหรือจุกจนหายใจไม่ออกอย่างที่คู่นอนคนก่อนๆเคยบอกเขาแต่ก็เจ็บไม่เบา
“อา...ดีชะมัดเลย”
ใบหน้าสวยสะบัดเงยสูดปากครางพลางขยับสะโพกเบียดเข้ามา
“อือออ”
มินฮยอนคิดว่าเขาคงจะได้ยินเสียงครางต่ำอย่างพึงพอใจหรือไม่ก็เสียงกัดกรามแน่นอะไรทำนองนั้นแต่คนที่กำลังสนุกกับบทบาทผู้กระทำกลับร้องครางเสียงหวานหวิวไม่หยุดหย่อน
เขาอดใจที่จะกดฮาซองอุนลงนอนแล้วบังคับสลับบทบาทไว้แทบไม่ไหวแต่ถ้าทำแบบนั้น สิ่งที่เขาพยายามมาทั้งหมดคงจะสูญเปล่าฮาซองอุนคงจะไม่เชื่อใจเขาอีกอย่างแน่นอน
มินฮยอนหลับตาลงปล่อยให้เสียงหวานๆที่ครางกระเส่าอย่างพึ่งพอใจกับความรุ่มร้อนของร่างกายของเขาช่วยในการปลดปล่อยความต้องการอันแสนอึดอัดของเขาเอง
เขาจินตนาการถึงใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยอารมณ์ฟันคมที่ขบย้ำลงบนริมฝีปากล่างอวบอิ่ม ฝ่ามือขาวที่กดลากและจิกลงบนหน้าท้องของเขาเรือนร่างที่ขยับโยกเป็นจังหวะ ทั้งหมดนั่นทำให้มินฮยอนระเบิดออกและเป็นตอนเดียวกับที่ความอบอุ่นจากฮาซองอุนเบียดแทรกเข้ามาในร่างกายแรงกระแทกครั้งสุดท้ายและเสียงหวีดแหลมทำให้เขาเผลอร้องคำราม
ชายหนุ่มลืมตา ฮาซองอุนตอนนี้ช่างเซ็กซี่และน่าขยี้ให้แหลกคามือเหลือเกิน
มินฮยอนต้องบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ ใจเย็นมาได้ถึงขนาดนี้แล้วเขาจะรีบร้อนตะกรุมตะกรามและทำทุกอย่างพังตอนสุดท้ายไม่ได้เด็ดขาด
เขาจับฮาซองอุนพลิกตัวนอนหงาย ก่อนจะใช้มือช่วยรีดรั้งความต้องการของคนตัวเล็กออกมาจนหมดทุกหยาดหยดมินฮยอนมองคนตัวขาวที่นอนหายใจหอบ ผมสีเข้มกระจายเกลื่อนพื้นโซฟาสีครีมช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจเสียจนนึกอยากคว้าโทรศัพท์มาถ่ายภาพเก็บเอาไว้
มินฮยอนขยับตัวขึ้นคร่อมร่างผอมเขาโน้มตัวลงไปจูบริมฝีปากอิ่มที่เผยอรับคนตัวผอมแอ่นหน้าอกเมื่อเขาลากริมฝีปากจากมุมปากอิ่ม ระเรื่อยลงไปตามลำคอและจบที่หน้าอกซึ่งมินฮยอนรู้ และพี่ซองอุนเองก็คงจะรู้แล้วด้วยว่าตรงนี้เป็นจุดอ่อนที่ควรจะค่อยๆแตะต้องอย่างระมัดระวัง
ทันทีที่มินฮยอนกัดลงบนจุดอ่อนไหวนั้นฮาซองอุนก็หวีดร้อง คนตัวขาวสะบัดหน้าหนีแต่แอ่นอกเข้าหาริมฝีปากของเขามินฮยอนยิ้มกริ่ม แน่นอนว่าจุดอ่อนนี้ทำให้พี่ซองอุนเสียการควบคุมตัวเอง
เสร็จเขาล่ะ
“น...นายจะสอนอะไรฉันอีกฉ...ฉันไม่ไหวแล้วนะ”
คนตัวเล็กบอกเขาด้วยเสียงแผ่วหวิวเมื่อเขาจัดการกับจุดอ่อนข้างหนึ่งเสร็จเรียบร้อย
“ไม่สอนอะไรแล้วครับ”
มินฮยอนแตะปลายลิ้นลงบนจุดอ่อนอีกข้างที่แข็งตึงและร้อนรุ่มเขาอาศัยจังหวะที่อีกคนหวีดร้องด้วยความเสียวซ่านปาดเอาคราบความอบอุ่นชื้นแฉะป้ายลงบนช่องทางด้านหลังก่อนจะกดปลายนิ้วเข้าไปเป็นการหยั่งเชิง
“ฮื้อ!”
คนตัวเล็กเบิกตาโต มือขาวจิกเบาะโซฟาแน่นกระเถิบสะโพกหนีการลุกล้ำของเขา
“ผมให้ซองอุนเป็นคนทำแล้ว คราวนี้ก็เป็นตาผมทำบ้างนะครับ”
“ฉันไม่ได้สัญญาเรื่องนี้สักหน่อย อื้อ!”
เขาสอดแขนเข้าใต้ข้อพับของคนตัวเล็กทั้งสองข้างจับขาเรียวเล็กนั่นกางออก ก่อนจะออกแรงดึงสะโพกนุ่มให้เข้ามาชิดตัวเขาเพื่อให้สัมผัสกับความต้องการของเขาที่พุ่งขึ้นสูงอีกครั้ง
“ผมรับรอง ว่าซองอุนจะชอบเป็น ‘คนถูกกระทำ’ มากกว่าเป็น ’คนทำ’ อย่างแน่นอน”
.....
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in