บรรยากาศยามค่ำคืนของตลาดแห่งนี้คลาคล่ำไปด้วยผู้คนเดินสวนกันไปสวนกันมาอย่างไม่ขาดสาย สองข้างทางมีร้านเสื้อผ้า ร้านขายของ ร้านของกินให้เลือกช้อปกันได้จุใจ หมูปิ้งไก่ปิ้งหมาล่า ทาโกะยากิก็มีขายอยู่หลายร้าน ยิ่งเดินไปถึงโซนหน้าวัดคนก็ยิ่งแน่นขนัด ร้านที่เป็นรถเข็นขายของกินก็เยอะตามไปด้วย 

เดินฝ่าฝูงชนเดินดูโน่นดูนี่ไปเป็นอาหารตา ส่วนอาหารท้องโลมาต้องขอบายก่อน กินมื้อเย็นมาอิ่มมากเลย ถึงแม้ว่าจะมีอาหารหน้าตาน่ากินล่อตามากมาย แต่ก็ไม่อาจล่อปากของโลมาได้ โลมาอิ๊ม อิ่ม

ที่นี่ยังมีอาหารพื้นเมืองที่ขึ้นชื่ออีกอย่างหนึ่งของไต้หวันก็คือเต้าหู้เหม็นซึ่งเป็นอีกหนึ่งของมันต้องลอง แต่ ณ เวลานี้โลมาก็ไม่ขอลองแล้วจ้า โลมาอิ่มมากจริง ๆ

เดินเล่นเตร็ดเตร่ได้ถึงหน้าวัดก็เดินวนกลับทางเดิม จริง ๆ แล้วทางนี้ก็น่าจะเดินทะลุซอยออกไปจุดนัดหมายได้อยู่หรอกนะ แต่โลมากลัวหลง กลับทางเดิมก็ยังไม่รู้ว่าจะจำทางได้หรือป่าว 55 ก่อนทางเข้าหัวหน้าทัวร์ก็ให้ลูกทัวร์ถ่ายรูปป้ายที่บอกว่าซื่อหลินไนท์มาร์เก็ตเก็บเอาไว้ ถ้าหลงอย่างไงก็ยื่นรูปให้คนแถวนั้นดูละกันนะ

โลมากับเพื่อนเดินกลับมาทางเดิม เดินเลยทางเลี้ยวออกไปหน่อย เห็นเส้นทางไม่คุ้นตาก็เลยเดินวนกลับมาอีกที ในที่สุดพวกเราก็หาทางเดินออกมาจากซื่อหลินไนท์มาร์เก็ตไปยังจุดนัดพบได้สำเร็จ โดยไม่ต้องยื่นรูปป้ายซื่อหลินไนท์มาร์เก็ตให้ใครดู เย้ เย้ 

คณะทัวร์ของเรานัดเจอกันตรงหัวมุมหน้าร้าน COSMES ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับซื่อหลินไนท์มาร์เก็ต แถวนั้นก็มีร้านขายของกินตลอดแนวอยู่เหมือนกันนะ ระหว่างรอคณะทัวร์ให้พร้อมหน้า โลมาและเพื่อนก็ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไป เราเข้าไปร้าน COSMES ช้อปรอ...ได้จ้า