ฉันไม่เคยอ่านนิยายเล่มไหนที่พระเอกจะเกี้ยวพาราสีได้หวานหยดย้อยปานนี้ 
'อนล' ชายหนุ่มผู้มีความอบอุ่น ละมุนละม่อม มีใจรัก'หม่อมเจ้าอุรวศี'อย่างสุดหัวใจ มั่นคงในรัก ภักดีต่อท่านหญิงผู้เดียว แต่ด้วยยศถาบรรดาศักดิ์ที่ต่างกันจนกลายเป็นรักต้องห้ามที่ทั้งคู่ต้องหักห้ามใจ จนนึกไม่ออกจริงๆว่าจะครองรักกันได้อย่างไร 

บทพระนางในเรื่องที่พบพ้อกันมีเพียงไม่กี่บท ล้วนแล้วแต่กินใจในความคิดของอนลทุกครั้งที่คอยปลอบท่านหญิงให้ทรงหายโศก(อบอุ่นหัวใจมากเจ้าค่ะ) ท่านหญิงโศกเศร้าจากการถูกรังแกจากญาติพี่น้องบางคน ที่รู้สึกขัดพระทัยกับการที่ท่านหญิงอุรวศีทรงเป็นที่รักของเสด็จพ่อและเสด็จป้า เป็นเรื่องราวภายในครอบครัว

ส่วนของอนลนั้น เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับบ้านเมืองในสมัยรัชกาลที่ 6 ปัญหาต่างๆที่อนลเองต้องรับทั้งที่ไม่ได้ก่อ เขาจะผ่านเหตุการณ์เล่านั้นไปได้อย่างไร 

บอกได้คำเดียวว่า ดูละครอย่างเดียวไม่สาแก่ใจ ควรค่าแก่การจัดมาครองสักเล่มจริงๆเจ้าค่ะ
ความสวยงามของภาษา สำนวน คำราชาศัพท์ บทกลอน การพรรณนาถึงบ้านเรือนและความเป็นอยู่ในสมัยนั้น ไม่ควรพลาดเลยสักบรรทัดนะเจ้าคะ