ที่วันนี้กลับหนักเป็นพิเศษ

มือขาวสะอาดเล็งปลายกระบอกปืน
ไปยังกึ่งกลางหน้าผากของผู้ร้าย
แล้วลั่นไกปืนคู่ใจออกไปด้วยรอยยิ้ม
คล้ายกำลังบอกว่า 'ฉันจับเธอได้แล้ว'

'ปัง!!'

ร่างเล็ก ๆ ตรงหน้าของเด็กชายตัวน้อย
นิ่งงันไปราวกับหุ่นยนต์
ที่ถูกดึงกระชากแบตเตอร์รี่ออกไป 

ใบหน้านั้นกลับบิดเบี้ยวอัปลักษณ์

เพียงเสี้ยววินาทีที่ดวงตาเบิกกว้าง
กลับสะท้อนความกลัวออกมาอย่างเปี่ยมล้น

..ไม่ทันได้ตั้งตัว..

ร่างไร้วิญญาณล้มลงกับพื้นเบื้องล่าง
ราวกับใบไม้ที่ร่วงหล่นดุจใบไม้สีแดง
ในยามฤดูที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ลูกกระสุนยิงทะลุแทรกผ่าน
ก้อนเนื้อสมองภายในกระโหลกศีรษะ

..เพียงปริบตา..

รวดเร็วกระทั่งร่างนั้นไม่ทันแหกปาก
หรือกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
เพียงแต่ชักกระตุกอยู่ที่พื้น
ด้วยดวงตาที่ยังเปิดกว้าง
ทว่าไร้ซึ่งแววตาของชีวิต

แววตา...ของวิญญาณภายในร่างนั้น

..ความตายนั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม..

เด็กน้อยตัวเล็ก ๆ ยังคงบริสุทธิ์
เพียงแค่เล่นตำรวจจับผู้ร้าย
หวังจะมา 'เล่น' กับเพื่อน ๆ อย่างเคย

แม้ในวันนี้จะรับปืนกระบอกนั้นมา
คุณพ่อบอกกับเขาว่ามัน คือ 'ปืนของเล่น'
ขณะที่กำลัง 'แอบซุ่ม' รอคุณแม่อยู่ด้านนอก
บอกว่าพวกเขากำลัง 'เล่นซ่อนแอบ'

..เสี้ยววินาทีนั้น..

มือน้อย ๆ ได้ปลิดหนึ่งชีวิตและหนึ่งดวงวิญญาณ
ทั้งรวดเร็วและง่ายดาย
เขาได้มองเห็น... 'ปีศาจ'
ที่ไม่นานก็เข้ามารุมล้อมมอง
ดวงตาขนาดใหญ่เพียงดวงเดียวที่จ้องมอง
ทั้งร่างสีทมิฬที่ใหญ่โตของพวกมัน
กำลังใช้ปากใหญ่ ๆ ผิดกับใบหูเล็ก ๆ นั้น
พูดคุยด้วยเสียงกระซิบกระซาบ

..ไม่ช้าก็เร็ว..

ที่เธอจะได้รู้จักปีศาจตนนี้
ฉัน --- ก็คงจะเป็นปีศาจแบบนั้นเหมือนกัน
..ปีศาจที่มีชื่อเรียกว่า 'มนุษย์'