ทั้งที่จริงๆตารางเรียนควรจะเหมือนกันแต่ฉันลงพวกวิชาเลือกไปหมดแล้ว

เพื่อที่จะได้ตามเก็บวิชาญี่ปุ่นที่เวลาชนกับวิชาอื่นได้ง่าย

ดังนั้นวิชาที่เราควรจะได้เรียนด้วยกันจึงเหลือเพียงวิชาเดียวจาก 4 วิชา

ซึ่งเรียนวันพฤหัส

วันจันทร์เธอเรียนวิชาสาขาส่วนฉันเรียนญี่ปุ่น 

ตอนเช้าฉันมีสัมภาษณ์ภาษาอังกฤษ 

ฉันจึงขึ้นไปรอที่หน้าห้องพักครูพร้อมกับเพื่อนอีกคน

พอถึงที่หน้าห้องก็เจอกับเพื่อนสองคนที่เขาเป็นแฟนกัน(ซึ่งฉันไม่สนิทแต่คุยได้)ถามฉันว่า

"วันนี้มีเรียนด้วยหรอ?"

"มีๆ"

"อ้าวย้ายมาเรียนเซควันจันทร์แล้วหรอ?" 

"เปล่าจ้าเรียนญี่ปุ่น"

บทสนทนานี้ดูเผินๆไม่น่าจะมีอะไร

แต่เพื่อนคนนี้รู้ได้ยังไงว่าฉันเรียนวิชาสาขาวันไหน?

เพราะไม่ได้สนิทกัน ฉันเองก็ไม่ได้โพสตารางเรียนลงSocial Mediaด้วยซ้ำ 

มีแค่ไปเม้นบนเฟสเพื่อนที่สนิทกันซึ่งก็ไม่ได้เป็นเพื่อนกับเพื่อนกลุ่มนี้

ฉันรู้สึกสงสัยมากจริงๆ 

พอสัมภาษณ์เสร็จฉันต้องไปยื่นใบลงทะเบียนเรียนกับอาจารย์ที่ชั้นล่าง

ก็ลงบันไดไปพร้อมกับเพื่อนที่มาด้วยกัน

อาจารย์ให้ฉันรอที่หน้าห้องพออาจารย์ออกมา

ฉันก็ได้ยินเพื่อนส่งเสียงทักใครก็ไม่รู้

ฉันหันไปดูแค่แวบเดียวเพราะต้องคุยอาจารย์

แล้วฉันก็ค้นพบว่าเป็น 'เขา'

ฉันคุยกับอาจารย์แต่หูก็ฟังพวกเขาคุยกันไปด้วย(5555)

"มาทำไรเนี่ย"เพื่อนฉันถาม

"มาให้จารย์เซ็นใบกุลืมจ่ายค่าเทอม แล้วพวกมึงอ่ะมาทำไรกัน"เขาพูด

"มายื่นใบฟ้า"เพื่อนฉันตอบ

ฉันได้ยินประมาณนี้แล้วเขาก็ลงบันไดไป

(ห๊ะ พวกเขาเพิ่งเดินมาจากทางลิฟต์ให้อ.เซ็นใบก็ชั้นบนนี่เอง ลงลิฟต์ชั้นเดียว?)

พอทำเรื่องทุกอย่างเสร็จหมดก็สิบโมงนิดๆแล้วเพื่อนฉันมีเรียนสิบเอ็ดโมง

แต่ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้าจึงเดินไปเซเว่นกัน

ขากลับจากเซเว่นมีเพื่อนอีกสองคนเดินข้างหน้าส่วนพวกฉันเดินตามหลัง

เพื่อนฉันก็พูดชื่อ 'เขา' ล้อเลียนฉันไม่หยุด(ไอ้บ้านี่ กลัวเพื่อนข้างหน้าได้ยินจัง)

และดูเหมือนเขาเองก็ตายยาก 

เพราะเขายืนอยู่กับเพื่อนอีกสองคนตรงทางเข้ามอ

เพื่อนสองคนข้างหน้าเดินเข้าไปทักเขา

ส่วนฉันเดินเลี่ยงไปอีกทาง

ไม่รู้สิ...ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าฉันไม่รู้จักเขาเลยในตอนนี้

เพราะเราไม่ได้คุยกันเยอะเหมือนเมื่อก่อน

แล้วก็ไม่รู้ว่าถ้าเข้าไปคุย เขาจะคุยกับฉันหรือเปล่า

การเลี่ยงไม่คุยกันน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

ฉันเดินขึ้นไปส่งเพื่อนที่ห้องแล้วก็เข้าไปนั่งเล่นแปปนึงเพราะฉันมีเรียนเที่ยงครึ่ง

ก็นั่งคุยสัพเพเหระไปเรื่อย เพื่อนๆก็เริ่มทยอยเข้ามาในห้องเพราะใกล้เวลาเรียนแล้ว

จนกระทั่งเพื่อน(ตัวดี)ที่ชอบแซวฉันมาดีดนิ้วใกล้ๆหู

พอฉันหันไปก็พบว่าเขาเดินเข้าห้องมา

ฉันก็นั่งคุยกับเพื่อนต่อไปพยายามไม่สนใจเขา

แล้วเขาก็เดินเข้ามา

"อ้าวไหนบอกว่าลงเซควันพฤหัส"

"มานั่งเฉยๆเดี๋ยวก็ไปแล้ว"

พอใกล้ได้เวลาเรียน ประจวบเหมาะที่เพื่อนสนิทของฉันมาพอดี

ฉันจึงเดินออกจากห้องไปก็เห็นเขาเดินเข้ามาคุยกับเพื่อนตรงที่ฉันนั่งเมื่อกี้

ส่วนเรื่องที่เธอลืมจ่ายค่าเทอมฉันก็พอจะเดาได้

เพราะเพื่อนของเธอโพสถามลงในกลุ่มว่าลืมจ่ายค่าเทอมต้องทำอะไรบ้าง

ฉันก็เดาว่ามันต้องเป็นเธอแน่ๆที่ลืมจ่ายแล้วมันก็จริง(ก่อนหน้านี้เขาลืมจ่ายค่าลงทะเบียนฝึกงาน)

แต่ก็นั่นล่ะสำหรับเมื่อวานที่เป็นวันเปิดเทอมวันแรก

ตอนที่ฉันเห็นเธอฉันรู้สึกเหมือนฉันเจอคนแปลกหน้าเลย

เธอมีเพื่อนกลุ่มใหม่ สังคมใหม่ ที่ฉันไม่รู้จัก

แต่ก่อนทุกครั้งที่ฉันเห็นเธออนเฟสฉันก็พอจะเดาได้ว่าเธอทำอะไรอยู่

แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้เลยว่าเธอกำลังทำอะไร

ตอนนี้เธอเป็นเหมือนกับเพลง RIP ของ Olivia O'Brien

ฉันคิดถึงเธอคนที่ฉันเคยรู้จัก

แต่ตอนนี้เธอเป็นใครก็ไม่รู้

ฉันไม่รู้จักเธอเลย