ฉันมีพ่อแม่ 5 คน ฉันรักพวกเขาทั้งหมดเลย

โมริมิยะ ยูโกะ เป็นนักเรียนมัธยมปลาย ฉันเป็นมิโกะ ยูโกะเมื่อแรกเกิด หลังจากนั้นก็กลายเป็นทานาโกะ ยูโกะ และเป็นอิสุมิงะฮะระ ยูโกะ และตอนนี้เรียกตัวเองว่า โมริมิยะ

ยูโกะ เด็กสาวที่มีพ่อ 3 คน แม่ 2 คน และรูปแบบครอบครัวของเธอเปลี่ยนไปถึง 7 ครั้ง ในขณะที่คนรอบข้างต่างมองว่าสิ่งที่ยูโกะพบเจอนั้นเป็นปัญหา แต่เธอกลับมองว่านั่นไม่ใช่ปัญหาหรือเรื่องทุกข์ใจแม้แต่น้อย ความรักรินหลั่งออกมาแม้จะไม่มีคำว่า "โดยสายเลือด"

อ่นจบแล้วอบอุ่น รู้สึกอยากกอดใครสักคนให้แน่นๆ เลย

rating 5/5

เรื่องราวของโมริมิยะ ยูโกะ
เขียนสดๆหลังอ่านจบ น้ำตายังคลออยู่เลย

"ส่งต่อไออุ่นแห่งความหวัง"

จำได้ว่าตอนเริ่มอ่านงงๆหน้าแรกก่อนเข้าบทที่ 1 ว่าเขียนบรรยายจุดไหนแต่ก็อ่านหนังสือต่อไปได้เรื่อยๆ
ค่อยๆรู้จักยูโกะจังไปว่าเรื่องราวของการมีพ่อแม่ 5 คนมันเป็นยังไงกันแน่

เป็นหนังสือที่ผูกเรื่องราวไว้กับอาหารที่คุณโมริมิยะทำให้ยูโกะจัง
คัตสิด้งในวันแรกของการเรียน
เกี๊ยวซ่าตอนมีปัญหาในชีวิต
ข้าวห่อไข่ที่เขียนข้อความให้กำลังใจตอนสอบเข้าวิทยาลัย

ขนมต่างๆ เยลลี่ ที่กินคู่กับชา
บรรยากาศต่างๆตอนที่คุณโมริมิยะกลับจากทำงานแล้วทำอาหารให้ยูโกะจังตอนกลับจากโรงเรียน

ความรักของคุณริกะ ที่ถ้าไม่อ่านจนจบคงไม่รู้ว่าคุณริกะคิดยังไงกันแต่
คุณมิโตะ กับจดหมายที่เราเกือบจะลืมไปแล้ว
คุณอิสุมิงะฮะงะ ที่อบอุ่นเหลือเกินกับเรื่องราวเกี่ยวกับเปียโน

ถ้าเราเป็นยูโกะจัง จะเข้มแข็งได้เท่านี้มั้ยนะ
ถ้าเราทะเลาะกับเพื่อน เราจะโฟกัสตัวเองได้เท่ายูโกะจังมั้ย
เราจะมีความเกรงใจพ่อแม่ทุกคนเท่ายูโกะจังมั้ย
เราจะกินของต่างๆที่คุณโมริมิยะทำให้ด้วยใจเหมือนยูโกะจังที่กินได้หมดตลอดมั้ย 555

ด้วยความที่คุณโมริมิยะ ง้องแง้งมาตั้งแต่ต้น พอถึงบทสุดท้ายได้รับหน้าที่ในการส่งตัวยูโกะ เราซึ้งมากๆ ประโยคที่บอกว่าต้องเป็นคุณโมริมิยะ เราน้ำตาคลอเลย รับรู้ถึงความรักของคุณโมริมิยะได้จริงๆ

อบอุ่นมากๆดังคำโปรยหลังปก
ถึงจะไม่ถึงขนาดอยากกอดใคร แต่ก็อบอุ่นหัวใจมากจริงๆ

ปล.พออ่านจนจบแล้ววนกลับมาอ่านหน้าแรก เรายิ่งอิน ยิ่งเข้าใจ ยิ่งซ้ึ้งกับหนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือที่ดีจริงๆ