.
บทที่ 1 ขยันหมั่นเพียรเพื่อมีชีวิตแบบนี้น่ะหรือ
-ทั้งที่เราขยันหมั่นเพียรแทบตายกลับทำได้น้อยนิด ส่วนคนอื่นที่ไม่พยายามดันได้ดิบได้ดี
? ทำไมเราถึงต้อคิดแบบนี้ คำสอนที่พูดต่อกันมาว่า ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น---จริงหรือเปล่า
(ส่วนตัวนี่ชอบบทย่อยนี้มาก เพราะคือ motto ประจำตัวตอนเด็กๆเลย)
คุณฮาวันบอกว่าควรจะยอมรับและยินดีกับความสำเร็จของทุกคนดีกว่า อาจจะมีสักวันนึงที่ความโชคดีนั้นเป็นของเราโดยที่ไม่ต้องพยายามเลยก็ได้
-การยอมแพ้ที่ฉลาดต้องอาศัยหัวใจที่กล้าหาญ กล้าที่จะยอมแพ้เมื่อถึงเวลาที่ควรยอม
ฮาวันยกตัวอย่างเรื่องการสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่เค้าใช้ความพยายามทั้งหมด 4 ครั้ง
-ทฤษฎีช้อน, อภิสิทธิ์ชน ขยายความเรื่องความพยายามให้เห็นภาพชัดขึ้น ว่าเหนื่อความพยายามก็ยังมีคนพวกนี้อยู่อีก
-การปลงและยอมแพ้ เพราะระบบสังคมไม่ได้ทำหน้าที่ให้ดีพอ
เห็นด้วยสุดๆ เพราะเราเองอยู่ในประเทศไทยไง สังคมไม่เอื้อให้ใช้ชีวิตง่ายเลย เพราะว่าชีวิตมันก็แย่อยู่แล้ว คุณฮาวันเลยบอกว่าอย่าบีบบังคับใครให้เคี่ยวเข็ญตัวเองวิ่งเข้าหาพายุ จะไม่ดีกว่าหรือหากสร้างโลกที่ดีพอให้เราต่างวิ่งเริงร่ากลางสายฝนซา
คนเห็นแก่ตัวในประเทศนี้มันเยอะเกินไป ช่วงชีวิตของเราไม่รู้จะได้มีโอกาสอยู่ในโลกที่ดีแบบนี้มั้ย เพราะฉะนั้นการปลงและยอมแพ้ก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรหรอก
.
บทที่ 2 ตามใจตัวเองสักครั้ง
-เวลาส่วนตัว สะสมพลังงานมาใหม่ และกลับเข้าสู้สังคมอีกครั้ง
-ลื่นคอ รื่นใจ
-รีวิวช่วยลดโอกาสล้มเหลวลง ทว่าก็ลดความสนุกลงพอๆกัน
***ชอบบทนี้ มันคือเรื่องจริงในปัจจุบันสำหรับเรา มันทำให้เราอยากลองดูร้านอาหาร local มากขึ้น ถ้ามันแย่ ครั้งหน้าก็แค่เอาใหม่ แย่สุดก็คงแค่กินไม่อิ่มละมั้ง สิ่งต่างๆที่เขาบอกว่าดี จะดีสำหรับเราด้วยแน่หรือ อย่ากลัวล้มเหลว จงเป็นผู้แพ้ที่ทระนง
.
บทที่ 3 ความหมายของการทำมาหากิน
-เราต่างรับการศึกษาเพื่อที่จะมาเป็น มนุษย์บริษัท แต่แล้วกลับไม่มีตำแหน่งงานรองรับด้วย
ประเทศไทยก็เป็นแบบนี้ เงินเดือนต่ำ ค่าครองชีพสูง ต้องการผลงานดี ทักษาหลากหลายแต่ให้เงินเดือนแค่นี้ ค่าที่พัก+เดินทางเงินก็หมดแล้ว คนที่รวยเอาๆเห็นจะมีแต่พวกนายทุนนี่แหละ
บทนี้เราชอบแค่อันเดียวเองอ่ะ 5555
.
บทที่ 4 เกือบแย่แล้ว
-การพยายามปรับตัวตามทุกคน สุดท้ายอาจปรับตรงใจใครไม่สำเร็จเลย
มาอ่านบทนี้ในช่วงที่กำลังหาทางออกจากสถานการณ์นี้อยู่พอดีเลย ช่วยฮีลใจเราได้อ่ะ อ่านถูกที่ถูกเวลาสุดๆ
-เราควรทิ้งภาพลักษณ์ใดๆในจินตนาการเสีย แล้วรักและยอมรับในตัวตนปัจจุบัน
ตัวตนตอนนี้เรามันก็อ้วนขึ้นอ่ะนะ ผอมลงกว่านี้ไม่ได้เลย แต่เราก็ยังเป็นเราอยู่ดีนะ ตอนนี้เริ่มยอมรับได้แล้ว ขอกินอย่างมีความสุขในช่วงเวลายอดแย่ของชีวิตนี้ก่อนแล้วกันเด้อ555555
-ทุกสื่อตอนนี้จงใจวางแผนเร้าให้หดหู่และร้อนใจ
ทุนนิยมดำเนินต่อได้ด้วยการสร้างความต้องการบริโภคที่เคยไม่มีให้มีขึ้นมา
เรื่องนี้ตรงกับหนังสือ Digital minimalism ที่ช่วยเบิกเนตรเรื่องที่ social mediaขโมยเวลาใช้ชีวิตของเราผ่านการวางแผนอย่างตั้งใจ