และมินยุนกิ

     หลังจากแอบแทะโลมอีกฝ่ายทางสายตาด้วยความอารมณ์ดีแล้ว 

     โอ...พระเจ้า นี่คือบทลงโทษจากการเชยชมผลงานชิ้นเอกของท่านหรือ 

     ผมตระหนกเล็กๆ นี่เป็นเหตุการณ์ลิฟท์ค้างครั้งแรกในชีวิตเลย

     และมันก็เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้เปิดปากคุยกับยุนกิ--- ความรักของผม

     เราพูดคุยกันเล็กๆ ก่อนจะจบด้วยการนั่งลงกับมุมลิฟท์อย่างจนไร้ซึ่งหนทาง

     อืม--- มันคงจะไม่ดีเท่าไหร่หากเราพบกันอีกทีบนสวรรค์เลย โดยไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ (หมายถึงเขาไม่รู้จักผม) 
     ผมเห็นเขาเลิกคิ้วแปลกใจในทีแรก ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย

     ผมว่าเขาหน้าตาน่ารักมาตลอดเลยนะ (แต่แน่นอนที่สุด เขาก็หล่อมากในขณะเดียวกัน) ใช่ และที่เขาทำเมื่อกี๊มันก็น่ารักมาก

     ถ้าผมยังไม่ได้รักเขา คงพูดได้เต็มปากว่าเป็นรอยยิ้มที่ทำให้ตกหลุมรัก

     แต่เพราะผมอยู่ในนั้นอยู่แล้ว คงพูดได้แค่ว่าเป็นรอยยิ้มที่ทำให้ผมตกลงไปลึกขึ้น--- ขอบคุณพระเจ้า ผมจะรักใครได้มากเท่านี้อีกไหม 

    "มินยุนกิ ปีสาม"

     เขาตอบมาแค่นั้น แต่เชื่อเถอะ ทั้งสัปดาห์นี้มันต้องวนเวียนก้องอยู่ในหัวผมแน่ๆ

     พวกเรานั่งลงกันคนละมุมของลิฟท์ ไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก

     หนึ่ง เพราะผมกำลังเขินมาก ทั้งๆที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้

     และสอง เขาที่กำลังหลับตาพิงไปกับผนังลิฟท์ที่ฝั่งตรงข้ามกับผมมันช่างโซแดมฮอต

     ทั้งเรียวปากที่เผยอน้อยๆ สันกรามคมๆรวมกับต้นคอขาวๆ 
     ผมเป็นคนขี้กังวลกว่าที่เห็นนะ เรียกว่าคิดมากและขี้กลัวก็ยังได้

     แต่มินยุนกิไม่ใช่แบบนั้นไง

     เขาสุขุมจนผมไม่รู้ว่าตกลงเขาแค่ใจเย็น หรือว่าไม่รู้สึกรู้สาอะไรกันแน่

     แต่ผมลืมความรู้สึกกลัวพวกนั้นไปหมดแล้วล่ะ

     เพราะมือของเขาเอื้อมมาจับมือผมไว้

     จากนั้นผมก็ตกลงไปในวังวนสีชมพู

===============TALK===============

อะไรน่ะยุงเกะ! แอบลวนลามน้องเหรอ /ไม่ใช่

เรื่องนี้พระนางเขาก็ค่อนข้างจะขี้มโนไปเองหน่อยๆนะคะ *ฮา* คือคู่นี้เขามีพร้อมทุกอย่างเลยนะสำหรับการเป็นคนรัก ขาดแต่ความกล้าและความมั่นใจในตัวเองนี่แหละค่ะ 

แต่จะว่าก็ไม่ได้นะคะ เขาแอบมองกันมาหลายปี โมเมนท์เวลาแอบชอบใครมันก็เป็นช่วงเวลาที่สวยงามทั้งนั้นแหละค่ะ ยิ่งคนที่เราแอบมองไม่มีทีท่าว่าจะสนใจใครแบบนี้ ทั้งสองคนก็เคยชินที่จะอยู่ในคอมฟอร์ตโซน แค่ได้มองก็พอใจ มีความสุข ยิ้มหน้าบานไปทั้งวันแล้วล่ะ 

หลังจากนี้ก็จะเป็นจุดเปลี่ยนจริงๆแล้วค่ะ มาดูกับว่ารัหว่างลูกแมวจีมินกับพี่เสือยุนกิ ใครจะเป็นฝ่ายออกจากคอมฟอร์ตโซนก่อนกัน:)

ด้วยรักและเคารพ

ป.ล. สุดท้ายก็น่าจะเกินห้าตอนจริงๆด้วยค่ะ แต่จะพยายามให้ไม่เกินสิบห้าตอนนะคะ *ร้องไห้* นี่มันเกินคำว่า SF มากเกินไปแล้ว!