เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ชายผู้ไม่ยอมโต และ “เหล่านางฟ้าร่างสูง”เปลวเพลิง ปะทัพพิรุณ
โลกของนางแบบ-นางเอกหนัง: 170 อัพ
  • ช่วง ม.4 เช่นกัน ที่ผมเริ่มสนใจสตรีในวงการบันเทิงด้วยมุมมองหลากหลายขึ้น 

    จากการเน้นหนักไปยังละครหรือรายการทีวี ผมหันไปตามดูหนังไทย ขณะเดียวกัน ผมก็หยิบพวกนิตยสารแฟชั่นผู้หญิงของแม่มาอ่านบ่อยครั้งขึ้นเรื่อยๆ

    ปีนั้น “ทาทา ยัง” นักร้องวัยรุ่นชื่อดัง ออกอัลบั้มชุดที่สอง พร้อมกับแสดงหนังเรื่องแรก “จักรยานสีแดง” ในปี 2540

    ทาทาอายุมากกว่าผมแค่หนึ่งปี เธอโด่งดังจากอัลบั้มชุดแรกสมัยผมเรียน ม.2 แต่ผมกลับไม่เคยตระหนักว่าทาทาตัวสูง (จำได้ว่าทาทาเคยออกทีวีคู่กับทราย เจริญปุระ และเป็นทรายที่ตัวสูงกว่าชัดเจน)

    จนมาช่วง ม.4 ที่ทาทากลับมาพร้อมผลงานเพลงชุดที่ใหม่และได้แสดงภาพยนตร์ เธอจึงดูผอมเพรียวและสูงยาวขึ้น

    ทาทาให้สัมภาษณ์กับนิตยสารวัยรุ่นยุคนั้นว่าเธอในวัยย่าง 17 ปี สูงถึง 174 ซม. แล้ว แม้ผมจะไม่ค่อยเชื่อตัวเลขดังกล่าวมากนัก แต่กลับหวั่นไหวอยู่ลึกๆ 

    “ทาทาอายุมากกว่าเราปีเดียว แต่สูงกว่าเราตั้ง 5 เซนต์ แถมเรายังจวนจะหยุดโตแล้วด้วย” ผมคิดไปเซ็งไป 

    ปีเดียวกัน ยังมีภาพยนตร์ไทยเรื่อง “นางแบบ” ซึ่งทำเงินไม่มากนัก แต่เมื่อพูดถึงตัวละครที่เป็นนางแบบ ผู้กำกับจึงคัดเลือกนักแสดง ซึ่งมีดีกรีนางแบบจริงๆ หรือหุ่นเหมาะกับการเป็นนางแบบมาเล่นหนัง
    นางเอกของหนังเรื่องนี้ คือ “เบนซ์ พรชิตา” ที่อายุเท่ากับทราย-ทาทา และสูง 171 ซม. 

    “ไม่ต้องคิดไกลเลย แค่สูง 171 นี่ กูก็จะไม่ถึงแล้ว” ผมนั่งท้อใจระหว่างดูเบนซ์ไปให้สัมภาษณ์โปรโมทหนังทางโทรทัศน์ และกล่าวถึงส่วนสูงของตัวเธอเอง

    หนังเรื่อง “นางแบบ” เชิญชวนให้ผมอยากทำความรู้จักกับ “นางแบบจริงๆ” ที่ถ่ายแบบลงนิตยสารหรือรับงานเดินแฟชั่นโชว์

    ผมรีบพุ่งไปหากองนิตยสารผู้หญิงทั้งเก่า-ใหม่ ที่แม่ซื้อมาอ่านเป็นประจำต่อเนื่องนานหลายปี แล้วก็เริ่มทำความคุ้นเคยสนิทสนมกับ “นางแบบชั้นนำ” ของหน้านิตยสารในยุค 2530-2540

    ข้อแรกที่ได้ตระหนักอย่างจริงจัง คือ พี่หมิวและพี่แหม่ม ซึ่งผมเคยรู้สึกว่าตัวสูงมากๆ นั้น พอมาถ่ายแบบหมู่ร่วมกับนางแบบระดับแนวหน้า ก็กลายเป็นสาวร่างเล็กจิ๋วไปเลย หรือในทางกลับกัน เมื่อนางแบบมาเล่นหนังละครประกบกับนางเอก นางแบบก็แทบจะกลายเป็นนางยักษ์ไปโน่น

    อย่างตอนนางแบบดัง “พี่อุ๋ม อาภาศิริ” ข้ามไปเล่นหนังเรื่อง “คู่กรรม” คู่กับ “พี่เบิร์ด ธงไชย” เธอก็ได้รับการกล่าวขานถึงว่าเป็น “อังศุมาลิน” ที่สูงที่สุด จนตัวเกือบสูงกว่า “โกโบริ” เสียอีก

    ยิ่งเมื่อเทียบกับ “อังศุมาลิน” ยุคใกล้เคียงกัน ก็ยิ่งเห็นความแตกต่างชัดเจน เพราะในขณะที่ “พี่แหม่ม จินตหรา” และ “พี่กวาง กมลชนก” สูงประมาณ 160-160 ต้นๆ พี่อุ๋มกลับสูงถึง 173 ซม. (ตามข้อมูลระยะนั้น) 

    กลับมาที่เรื่อง “นางแบบเบอร์ต้นๆ” ของหน้านิตยสารยุคผมยังเป็นหนุ่มน้อยกันอีกรอบ

    มีซูเปอร์โมเดลบางคนที่ผมพอคุ้นเคยอยู่บ้าง เช่น “พี่ลูกเกด เมทินี” และ “พี่เฮเลน ปทุมรัตน์ วรมาลี” ที่สูง 176 และ 174 ซม. ตามลำดับ

    ผมรู้จักนางแบบฮ็อตคู่นี้ เพราะพวกเธอมีพื้นเพมาจากการเป็นนางงามบนเวทีมิสไทยแลนด์เวิลด์ 
      
    แต่นางแบบที่ว่ากันว่าเป็น “หมายเลขหนึ่ง” ในช่วงทศวรรษ 2530-2540 จริงๆ คือ “พี่คาร่า พลสิทธิ์”

    พี่คาร่าเป็นสาวลูกครึ่งแต่มีใบหน้าสวยเก๋แบบไทยๆ แถมยังมีรูปร่างสูงยาวกว่าเพื่อนนางแบบคนอื่นๆ ชัดเจน 

    แม้แต่พี่ลูกเกดก็อาจตัวเล็กกว่าพี่คาร่าอยู่นิดหน่อย

    ผมพยายามค้นข้อมูลจากนิตยสารเก่าของแม่ ก็พบแต่เพียงข้อความที่เขียนเอาไว้ว่า พี่คาร่าเป็น “นางแบบไทยที่สูงที่สุด” ช่วงปลายๆ ทศวรรษ 2530 แต่ไม่มีการระบุชัดเจนว่าเธอสูงเท่าไหร่?

    ผมได้แต่เดาเอาว่าถ้าเธอสูงกว่าพี่ลูกเกด เธอก็คงสูงประมาณ 177-178 ซม. กระมัง?

    นอกจากนั้น นางแบบอีกคนที่ผมชื่นชอบก็คือ “พี่จอย วราลักษณ์ วาณิชย์กุล” ซึ่งน่าจะสูง 170 กลางๆ พร้อมใบหน้าสวยเก๋สไตล์หมวยๆ แต่กลับมีผิวสีแทนโดดเด่น

    ผมกำลังหลงใหลในโลกใบใหม่ ที่เต็มไปด้วยผู้หญิงตัวสูงกว่าตนเอง

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in