สมัยนั้นชมรม เป็นห้องหลายๆห้องต่อกัน ก่อสร้างง่ายๆ เป็นสิ่งก่อสร้างชั้นเดียว กำแพงห้องเป็นอิฐก่อ

ปูนครี่งหนึ่ง อีกครึ่งบนเป็นตะแกรงลวด  และมีหลังคา..เราเลยเรียกชมรมเราว่าเล้าไก่..

บางวันช่วง 4 โมงเย็น หลังเลิกเรียน เราก็ไปประชุมกันที่เล้าไก่ แล้วเราก็จะมุดรั้วสังกะสีเก่าๆ ข้างๆ ร.ร. แล้วโผล่อีกด้านหนึ่งที่จุฬา เราเดินต่อไปที่อาคารจักรพงษ์ (ถ้าจำชื่อไม่ผิดนะ) เป็นที่ทำกิจกรรมของพี่ๆ วิดวะจุฬา) เราไปช่วยรุ่นพี่ชมรม พิมพ์บทความในจุลสาร เป็นการหัดพิมพ์ดีด ไปด้วยเลยจร้า

เราเห็นรุ่นพี่ทำกิจกรรมกัน น่าสนุกมาก..เราเรื่ม

อยากเข้าจุฬาแล้ว ..

พอปลายปี ม.ศ.4 เพื่อนสนิท เค้าให้การ์ดวันเกิดเรา

ซึ่งเราจำแม่นมาถึงทุกวันนี้

"Blossoms are scattered by the wind;

but the blossoms in your heart,

no wind can touch.

ความหมายลึกซึ้ง ไพเราะจัง..เราชอบมากๆเลย

เลยขอมาบันทึกไว้ในความทรงจำนะ