เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ภาษาพาเพลินNoi Beleza
ซูชิคุณปู่..ดีต่อใจ

  • ดิฉันมาญี่ปุ่นครั้งนี้
    เพราะได้รับโอกาสไปทานร้าน Sukibayashi Jiro
    ร้านซูชิที่ได้รับรางวัลมิชลิน 3 ดาวติดต่อกัน 11 ปี

    ผู้ที่เป็นธุระในการจองและดูแลพวกเรานั้น
    คือ อาจารย์โมหงิ เคนอิจิโร่
    ผู้แต่งหนังสือเรื่อง "อิคิไก"

    (ต้องขอบคุณดร.ณัชร สยามวาลาต่ออีกรอบที่ติดต่ออ.โมหงิให้ และทำให้เกิดทริปนี้)

    หลังทานเสร็จ
    คุณปู่จิโร่ เอาหนังสือการ์ตูนประวัติชีวิตให้อ.โมหงิ
    อาจารย์โมหงิจึงเมตตาให้พวกเราต่ออีกทีหนึ่ง

    ในรถไฟชิงคังเซ็น
    ดิฉันนั่งอ่านการ์ตูนเล่มนี้จนจบ
    แบบน้ำตาซึม ๆ
    +++

    ในขณะที่พวกเราพยายามมองหางาน
    ที่เหมาะกับตัวเอง
    งานที่เรามี passion
    งานที่เราน่าจะถนัด

    ปู่จิโร่กลับบอกว่า
    "เราต้องปรับตัวเองให้เข้ากับงาน"

    เมื่อเราตระหนักเช่นนั้นแล้ว
    เราจะไม่มัวมามองหาว่า
    ฉันเหมาะหรือรักงานนี้จริงหรือเปล่า

    "หากตั้งใจทำเต็มที่
    งานจะ "น่ารัก" ขึ้นเอง"

    ท่านไปทำงานห้องครัวในโรงแรมแบบญี่ปุ่น
    ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ
    เพราะที่บ้านยากจน

    เมื่อไม่มีบ้านให้กลับ
    ก็อาศัยอยู่โรงแรมนั้น
    ทำงานไปเรื่อย ๆ
    ค่อย ๆ เรียนรู้วิธีการแล่ปลา
    การจัดเตรียมคอร์สอาหาร
    การปรุงรสให้อร่อย
    จนออกมาทำร้านของตนเองในที่สุด
    +++

    รสชาติแบบ "จิโร่"
    คือ การทำซูชิที่
    ดึงรสชาติและกลิ่นหอมดั้งเดิมของเนื้อปลา
    ออกมาให้ได้มากที่สุด

    เมื่อเคี้ยวในปาก
    จะมีกลิ่นหอมฟุ้งไปทั้งปาก
    และข้าวกับปลา เข้าเป็นเนื้อเดียวกัน

    +++

    แม้ปู่จิโร่จะอายุ 93 แล้ว
    แต่แกยังยืนปั้นซูชิให้ดิฉันและเพื่อน ๆ
    อย่างแข็งขัน ไม่มีมือสั่น ไม่มีลังเล

    เห็นในหนังเป็นอย่างไร
    ตัวจริงก็เป็นเช่นนั้น
    ข้อมือพลิ้วไหวเป็นธรรมชาติมาก

    เมื่อคุณปู่เห็นดิฉันทานช้าลง
    แกค่อย ๆ ปรับขนาดซูชิ
    ซูชิคำที่ดิฉันได้ จะเล็กกว่า
    ของเพื่อน ๆ ผู้ชายที่ไปด้วยเล็กน้อย

    คำที่ดิฉันประทับใจที่สุด
    คงจะเป็นกุ้ง Kurumaebi

    ซูชิคำนี้ เป็นซูชิกุ้งยักษ์
    เพื่อให้ทานง่าย
    คุณปู่ก็หั่นเป็นสองคำ

    แต่ในบรรดา 5 คนที่ไปทานนั้น
    ซูชิของดิฉันเป็นคนเดียวที่
    คุณปู่เอาเปลือกหางกุ้งออกให้
    ทำให้ดิฉันทานทั้งคำได้เลย
    โดยไม่ต้องบ้วนหางกุ้งออกมา

    กรณีสุภาพสตรี
    หากเคี้ยวกุ้ง
    แล้วมีหางกุ้งออกจากปาก
    คงดูไม่สุภาพนัก

    เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เพียงเท่านี้
    ก็มีความใส่ใจ ...
    และพยายามคิด
    ทำเพื่อลูกค้าแต่ละคน ๆ
    อย่างถึงที่สุดอย่างแท้จริง
    +++

    กลับมามองที่ตัวเอง
    เราได้ทำงานทุกชิ้น
    ให้ทุกคนได้อย่างทุ่มเทจนถึงที่สุดหรือเปล่า

    เราหาข้ออ้างให้กับตัวเองว่า
    นี่เป็นแค่งานที่เราทำไปเรื่อย ๆ
    จนกว่าจะเจองานที่ "ใช่"
    สำหรับเราหรือเปล่า

    ขอบคุณคุณปู่ สำหรับบทเรียนซูชิในค่ำคืนนี้ค่ะ

    Cr : page เกตุวดี Marumura
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in