จริงๆก็ยังมีอีกเยอะแหละ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องชีวิตประจำวัน
เรื่องอาหารไม่อร่อย เรื่องเหนื่อยจังบลาๆ และเรื่องครอบครัว
จากตอนนั้นถึงตอนนี้ เรื่องที่บ่นในนั้นบางเรื่องก็ยังเหมือนเดิม
บางเรื่องก็แก้ปัญหาได้แล้ว ด้วยวิธีที่ถ้าตัวเองในตอนนั้นรู้คงตกใจน่าดู
บางเรื่องก็ขำตัวเอง ว่าเฮ้ย ตอนนั้นเป็นอะไร ทำไมต้องบ่น
แต่ที่เห็นได้ชัดที่สุดคงเป็นเรื่อง "การเติบโต" นี่แหละ
พออ่านจบแล้วรู้สึกชัดมากว่าตัวเองโตขึ้นจากตอนนั้นมากจริงๆ
ทั้งเรื่องคำพูด การใช้อารมณ์ ความคิดอ่าน
และที่สำคัญ เลเวลการประชด ทุกอย่างเพิ่มขึ้นเยอะ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าตัวเองดีแล้วหรอกตอนนี้
เรายังคงเป็นคนติดนิสัยคิดลบ และขี้ประชดเหมือนเดิม
แต่ถ้าเทียบกับวัยนั้น ถือว่าโตขึ้นเยอะจริงๆ
คงต้องขอบคุณโลก และคนที่ผ่านไปมาในชีวิตแหละนะ
จากตอนแรกที่จะลบ กลายเป็นว่าเราตัดสินใจเก็บไฟล์นั้นไว้
และที่สำคัญเราลองกลับมาเขียนต่อด้วย
ไม่รู้จะต่อเนื่องมั้ย (และคงคิดว่าไม่)
แต่อย่างน้อย ก็คงเก็บไว้ให้ตัวเองในอนาคตอ่าน
ไม่แน่นะ อีกสองสามปี อาจจะบอกว่าเราในตอนนี้เป็นเด็กน้อยก็ได้ :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in