ถึงตัวฉันในวันวาน...

เธอไม่รู้จักฉัน แต่ฉันรู้จักเธอดี

สาวแว่นสุดเนิร์ดขาดความมั่นใจที่สร้างกำแพงหนาล้อมรอบตัวเองไว้

เธอกลัวความผิดพลาด เธอหวาดผวากับความล้มเหลว และเธอกังวลที่สุดกับความคิดว่า ไม่ว่าจะพยายามสักเท่าไร เธอนั้นก็ไม่เคยดีพอ

เด็กน้อย...ฉันอยากจะบอกเธอว่า

ทุกครั้งที่ลุกขึ้นมาใหม่ได้ เธอจะเข้มแข็งขึ้นอีกขั้นเสมอ

ถ้าเธอจะยอมฟังฉันสักนิด ฉันแนะนำให้เธอกล้าที่จะเสี่ยง

อย่างที่เขาว่าไว้ "The greatest risk is not taking one"

เธออาจจะคิดว่ามันยากที่จะเชื่อ แต่ขอให้เธอลองดู

เมื่อโอกาสวิ่งเข้ามา จงรวบรวมความกล้าที่จะคว้ามันเอาไว้

เพราะหากมัวแต่กลัว โอกาสอาจหลุดลอยหายไปอย่างไม่อาจหวนคืน

เมื่อเธอพลาดหวัง เมื่อเธอรู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่เป็นดังที่ตั้งใจ เสมือนโลกทั้งใบหันหลังให้กับเธอ

ให้ระลึกถึงสุภาษิตจีนที่คุณปู่เคยบอกเธออยู่เสมอ

"เมื่อประตูบานหนึ่งปิดลง หน้าต่างอีกบานหนึ่งจะถูกเปิดขึ้นเสมอ"

ถึงวันนี้ฉันยืนยันได้อย่างเต็มปากว่าคำพูดนี้เป็นความจริงอย่างที่สุด

ชีวิตเธอจะพลิกผันไปในทิศทางที่เธอไม่อาจจะคาดเดาได้ แต่มันจะพาเธอไปยังเส้นทางที่แปลกใหม่และท้าทายเกินวาดฝัน

ถ้าคำพูดของฉันส่งถึงเธอจริง...

ฉันอยากเน้นให้เธอหันมาดูแลสุขภาพตัวเองบ้าง เพราะสุขภาพเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าเงินทองของมีค่าใดๆ เมื่อสุขภาพพังภินท์ เงินทองมากมายแค่ไหนก็ไม่อาจซื้อมันกลับมาได้

เธอคงไม่รู้ ว่าเธอจะโหมงานหนัก จนข้อมือบาดเจ็บถาวร เธอจะอดเล่นกีฬาที่เธอชอบ อดทำสิ่งที่เธอรักอีกหลายอย่างเพียงเพราะควรดื้อรั้นและหมกมุ่นในงานของเธอ 

การที่เธออดหลับอดนอนทำงานดึกดื่นนั้น ทำให้เธอความจำแย่ลงและเป็นโรคนอนไม่หลับเรื้อรัง พักบ้างเถิดนะถ้าพักได้ อย่าจริงจังกับทุกอย่างมากเกินไปจนอะไรเกิดขึ้นทีก็รู้สึกราวชีวิตล่มสลาย โลกทั้งใบถล่มทลายลงมา

ลดความเครียดและความกังวลลงบ้างเถิด

จริงอยู่ว่าอนาคตดูน่ากลัวและไม่แน่นอน

แต่ละช่วงของชีวิต เธออาจจะรู้สึกเหมือนกำลังเดินสะเปะสะปะเข้าไปในอุโมงค์อันมืดมิด ไม่เห็นหนทาง ไม่ห็นจุดหมาย แต่เชื่อฉันเถิดว่า อนาคตมีสิ่งดีๆ รอเธออยู่เสมอ

สุดท้าย ฉันอยากจะบอกเธอว่า จงเชื่อมั่นใจตัวเอง จงเชื่อมั่นในอนาคต

ตราบใดที่ตัวเธอไม่สิ้นหวัง แสงสว่างจะรออยู่ที่ปลายอุโมงค์เสมอ

จงแผ่พลังบวก สิ่งดีๆ จะวิ่งเข้าใส่ผู้ที่มีพลังบวกเสมอ

อย่าเหลือพื้นที่มืดดำให้ความรู้สึกหดหู่ท้อแท้เข้ามาครอบงำ 

แต่จงยิ้มแล้วเปล่งแสงสว่างออกมา ยิ้มให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

และคิดไว้เสมอว่า ไม่ว่าจะดีหรือร้าย วันหนึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไป เหลือเป็นเพียงแค่ความทรงจำสีจางๆ

ทางเลือกของเรามีเพียงอย่างเดียว

คือระหว่างที่เหตุการณ์นั้นผันผ่านเข้ามาในชีวิต เราจะเลือกที่จะจรดพู่กัน บันทึกภาพความทรงจำเหล่านั้นด้วยสีสันและมุมมองเช่นไร

ขอให้ในทุกทุกวันเธอนั้นได้แต่งแต้มสีลงบนผืนผ้าใบให้ออกมาสวยงามสดใส แล้วโลกทั้งใบของเธอก็จะสว่างกระจ่างใจไม่ผิดแผกอะไรกับสีสันในผ้าใบผืนนั้น...