“ถ้าเริ่มแล้วกูไม่หยุดนะ”
“...”
“...”
“แล้วใครบอกว่ากูจะให้มึงหยุด”
พอได้ยินคำตอบแบบนั้นคนด้านบนก็แสยะยิ้มก่อนจะกดจูบลงไปที่ริมฝีปากบางซึ่งดูเหมือนว่าในครั้งนี้โอจะพร้อมรับจูบมากกว่าครั้งไหนๆเพราะทันทีที่สัมผัสนุ่มกดลงมาเขาก็ตอบรับกลับทันที
“อื้อ!" เสียงทักท้วงในลำคอดังขึ้นจากคนด้านล่างเมื่อปลายนิ้วของเดย์แตะเข้ากับจุดอ่อนไหวสีชมพูที่กำลังชูชันเพราะความต้องการที่พุ่งสูงในตอนนี้
เมื่อเห็นว่าปฏิกริยาตอบรับของโอเป็นที่น่าพอใจเดย์ก็ถอนริมฝีปากของตัวเองออกจากความหอมหวานตรงหน้าเขายิ้มบางๆให้อีกคนก่อนจะค่อยเลื่อนใบหน้าของตัวเองลงมาในตำแหน่งเดียวกับที่มืออยู่
และหลังจากนั้นสัมผัสเย็นของปลายนิ้วก็แปรเปลี่ยนเป็นความร้อนจากปลายลิ้นแทนลิ้นร้อนตวัดหยอกล้อกับเม็ดสีหวานอย่างชำนาญก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะดูดเม้มมันจนเรียกเสียงจากเจ้าของได้
“ฮื่อ..”
เสียงเล็กๆในลำคอเรียกให้สายตาของเดย์ละจากผิวเนียนตรงหน้าและเหลือบขึ้นมองคนที่กำลังกัดมือของตัวเองไว้แน่น
“ตัวเล็กครับ”
เสียงทุ้มเอ้ยเบาๆก่อนที่เจ้าของเสียงจะขยับตัวให้ใบหน้าหน้ามาอยู่ในตำแหน่งเดียวกับคนข้างล่างอีกครั้งเขาดึงมือของโอออกมาจากปากของเจ้าตัวแล้วใช้นิ้วลูบรอยฟันที่ปรากฏชัดอย่างทะนุถนอม
“ไม่ต้องกลั้น”เขาเอ่ยอย่างอ่อนโยนและกดริมฝีปากลงบนแก้มใส “ถ้ารู้สึกดีก็ร้องออกมา”
โอลืมตาขึ้นมองจมูกเป็นสันที่อยู่ห่างจากจมูกของเขาเพียงไม่เท่าไหร่ก่อนที่มือเล็กของเขาจะเอื้อมมาแตะลงที่บริเวณจุดสีดำใต้ตาขวาของเดย์และยิ้มจนตาหยี
“ร้องเพลงหยอ”คนตัวเล็กถามอย่างไม่จริงจังนัก
“หึ”เดย์หัวเราะในลำคอเบาๆให้กับความซนของคนรักเขากดจูบลงที่ริมฝีปากนุ่มตรงหน้าหนึ่งครั้งก่อนจะพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ถ้าคิดว่าร้องได้ก็ลองดู”
หลังสิ้นประโยคร่างเล็กก็กระตุกทันทีเพราะอยู่ดีๆก็มีสัมผัสเย็นจากมือที่จับเข้าที่ส่วนอ่อนไหวใต้กางเกงเข้าโดยไม่ให้ได้ตั้งตัว
“ไอ้หยิ๊ง!!!”โอร้องเสียงหลงพร้อมๆกับที่มือใหญ่ที่กอบกุมส่วนสำคัญของลูกผู้ชายที่ตอนนี้ชูชันเต็มที่จะค่อยๆขยับเล็กน้อยจนคนถูกกระทำต้องกัดฟันแน่น
“อื้ออ..”
เสียงเล็กค่อยๆดังขึ้นเมื่อจังหวะในการขยับมือของเดย์เริ่มเร็วขึ้นทีละนิดโอเอื้อมมือมาจับไหล่คนข้างบนแน่นพลางบีบมันเล็กน้อยเพราะความรู้สึกดีที่เกิดขึ้นและยิ่งรู้สึกดีเข้าไปใหญ่เมื่อเดย์มอบจูบอันหอมหวานให้เขาอีกครั้ง
ริมฝีปากที่ทั้งบดเบียดและดูดเม้มกันเป็นเครื่องมือในการเพิ่มอารมณ์ชั้นเยี่ยมยิ่งความต้องการของทั้งสองสูงขึ้นจูบก็ยิ่งเร้าร้อนขึ้นเป็นเท่าตัว
“อื้อเด..เดย์”คนตัวเล็กครางออกมาเบาๆและตอบรับสัมผัสทั้งหมดที่อีกฝ่ายมอบให้
และเหมือนเดย์จะชอบให้อีกฝ่ายเรียกชื่อของตัวเองเพราะทุกครั้งที่โอเอ่ยชื่อของเขาออกมามือใหญ่ก็ยิ่งขยับเร็วขึ้นจนทำให้ตอนนี้ร่างเล็กแทบจะเกร็งไปทุกส่วนเนื่องจากความเสียวซ่านที่พุ่งมาจนเกือบถึงขีดสุด
คนตัวเล็กหายใจถี่พยายามควบคุมร่างหายให้ไม่สั่นไปมากกว่านี้ ซึ่งภาพตรงหน้ามันช่างน่าเอ็นดูสำหรับนายนำทัพซะจนเขาอดไม่ได้ที่จะจูบลงบนหน้าผากมน
แต่ถึงอย่างนั้นนี่ก็ยังไม่ใช่ฉากสุดท้ายของค่ำคืนนี้
เดย์ผละตัวออกมาจากร่างที่ตอนนี้แทบจะจมลงไปบนเตียงก่อนจะทำการปลดกางเกงของตัวเองออกอย่างง่ายดายก่อนจะถอดกางเกงบอลของโอออกตาม
หลังจากนั้นเรียวขาทั้งสองของคนที่ตัวเล็กกว่าก็ถูกจับแยกออกอย่างน่าอายก่อนที่นิ้วเรียวที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำหล่อลื่นของอีกฝ่ายจะสัมผัสช่องทางสีหวานเบาๆก่อนจะลูบไล้มันไปมา
“ฮื่อ..อ”โอครางออกมาพลางกัดปากแน่น
“ตัวเล็กอย่าเกร็งนะ” เดย์บอกเบาๆก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วชี้ของตัวเองเข้าไปจนอีกคนตัวกระตุกแน่นอนว่าแม้จะเตือนแล้วว่าอย่าเกร็งแต่เพราะธรรมชาติของร่างกายที่ตอบรับต่อสิ่งแปลกปลอมทำให้ตอนนี้นอกจากเกร็งแล้วโอยังบีบรัดนิ้วของเดย์แน่นจนเขาเริ่มคิดว่าควรจะหยุดแค่ตรงนี้
“เจ็บมั้ย”เดย์เอ่ยถามอย่างเป็นห่วงและดึงนิ้วตัวเองออกมาแต่แล้วคำตอบของอีกคนก็ทำเอาคิ้วหนาเลิกขึ้นทันที
“ไม่...เป็นไร”โอพูดพลางยิ้มบางๆ “ต่อเลย”
“...”
ในเมื่อได้รับคำอนุญาตซะขนาดนั้นแล้วเพื่อไม่ให้อีกคนผิดหวังก็เห็นทีว่านำทัพจะต้องลุยต่อให้จบ
และไม่นานต่อจากนั้นเดย์ก็จัดการสอดนิ้วชี้เข้าไปอีกครั้งเพื่อเตรียมช่องทางให้อีกฝ่ายเมื่อเห็นว่าโอเริ่มที่จะผ่อนคลายลงแล้วเขาจึงจัดการเพิ่มเข้าไปอีกนิ้วอย่างไม่รีบร้อน
นิ้วทั้งสองค่อยๆกดย้ำจุดนั้นภายในจนร่างเล็กได้แต่บิดกายสะโพกมนยกขึ้นรับอย่างไม่รู้ตัวพร้อมกับความเสียวที่มาพร้อมกับความหน่วงจะเกิดขึ้นมา
ท่าทางตรงหน้าที่ทำให้ร่างสูงเริ่มจะอดทนไม่ไหวส่งผลให้เดย์ใช้มืออีกข้างควานหาบางสิ่งในกระเป๋ากางเกงตัวที่เขาถอดทิ้งไปก่อนจะหยิบแผ่นสี่เหลี่ยมเล็กๆออกมาและใช้ฟันฉีกมันออกอย่างชำนาญ
“มึงพกด้วยเรอะ!”โอถามขึ้นด้วยความแปลกใจในการเตรียมพร้อมของอีกคนขนาดนี้
“เผื่อได้ใช้”เดย์ตอบสั้นๆและจัดการสวมถุงยางอนามัยเข้าที่แก่นกายของตัวเองเพื่อความปลอดภัย ก่อนจะแยกเรียวขาเล็กออกให้กว้างขึ้นและจ่อปลายแก่นกายตรงช่องทางสีหวาน
“กูจะเข้าไปแล้วนะ”เขาเตือนอีกคนพลางเหลือบตามองปฏิกริยา
“อือ...”โอตอบรับและสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อเตรียมรับกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
และเมื่อเดย์ทำอย่างที่พูดมือเล็กของคนที่กำลังถูกสอดใส่ก็จิกเข้าที่ไหล่กว้างแน่นเพราะความเจ็บที่แล่นขึ้นมาจนเขาไม่สามารถทนรับมันโดยไม่ร้องออกมาได้
“โอ้ยเจ็บๆๆๆ”
โอร้องออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลซึมออกมาในตอนนี้เขารู้สึกหูตาลาย ความเจ็บปวดถาโถมเข้ามาเล่นงานจนไม่สามารถควบคุมร่างกายได้
“บอกว่าอย่าเกร็ง”เดย์หยุดชะงักและเอ่ยเตือนอีกครั้ง
“ไม่เกร็งก็เจ็บโว้ย”คนตัวเล็กโวยวายและหลับตาปี๋แต่เพราะเสียงของเดย์ที่เอ่ยเตือนทำให้โอค่อยๆรวบรวมสติและพยายามผ่อนคลายที่สุดเท่าที่จะทำได้แม้ว่าความปวดร้าวที่กำลังวิ่งแล่นไปทั่วร่างนั้นกำลังทำร้ายเขาอยู่ก็ตาม
เดย์จับหน้าหวานขึ้นมาก่อนจะประกบปากอีกฝ่ายหวังว่ามันอาจจะลดความเจ็บปวดทั้งของโอและของตัวเองได้ตอนนี้แก่นกายของเขาที่เข้าไปจนเกือบมิดกำลังถูกรัดแน่นด้วยร่างกายของโอซึ่งมันสร้างความปวดหนึบได้เป็นอย่างดี
“พอแค่นี้มั้ย”
เดย์ผละริมฝีปากออกก่อนจะเอ่ยถามโอจ้องคนถามด้วยดวงตาที่แดงก่ำและยังคงมีน้ำตาไหลอย่างไม่ขาดสายเขาไม่ตอบอะไรเพียงแต่หลับตาลงสงบสติของตัวเองพลางสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้งก่อนจะส่ายหน้าเป็นคำตอบ
“กูโอเค”
พอได้ยินแบบนั้นคนตัวสูงก็ถอนหายใจออกมาและจูบเข้าที่ปากบางที่ขึ้นสีเพราะเจ้าตัวเอาแต่เม้มราวกับเป็นคำขอโทษก่อนที่เขาจะค่อยๆขยับสะโพกตัวเองช้าๆหลังจากเห็นว่าอีกคนน่าจะเริ่มชินแล้ว
“อืออ”
โอครางออกมาทันที แรงเสียดสีที่เกิดยิ่งเพิ่มความเจ็บปวดเข้าไปใหญ่แต่ในขณะเดียวกันมันก็กำลังปลุกเร้าอารมณ์ของเขาอยู่ด้วย
เดย์กดจูบลงอีกครั้งเพื่อหวังจะเพิ่มความรู้สึกดีให้อีกฝ่ายลิ้นร้อนตวัดหากันพร้อมๆกับที่ความนุ่มของริมฝีปากต่างดึงดูดเข้าหากันในขณะเดียวกันร่างกายของเดย์ก็ยังคงขยับเข้าออกช้าๆอย่างมั่นคงจนเขาสัมผัสได้ว่าคนตรงหน้าเริ่มที่จะติดใจมันเข้าแล้ว
นั่นจึงทำให้เดย์เริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนเรียกเสียงจากร่างเล็กได้ดวงตาที่ปิดแน่นค่อยๆมีน้ำใสไหลซึมออกมาอีกครั้งแต่คราวนี้โอกลับเริ่มรู้สึกดีและต้องการมันมากขึ้นเรื่อยๆ
มือใหญ่ทำหน้าที่ของมันได้อย่างชำนาญอีกครั้งเดย์ขยับมือพร้อมๆกับขยับร่างกายจนส่งผลให้ความเจ็บปวดในตอนแรกเริ่มถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่านจนโอแทบจะทนต่อไปไม่ไหว
“อย่ากัดปาก”
เดย์พูดเสียงเบาและใช้มือสัมผัสปากของอีกคนเพื่อให้มันเป็นอิสระจากฟันคมในขณะเดียวกันเขาก็ยังคงกระแทกแก่นกายของตัวเองในจังหวะที่เพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆจนสัมผัสได้ถึงเล็บของคนใต้ร่างที่จิกลงที่หลัง
“อื้ออ...มึงก็..อย่าแรง...ดิ..ฮื่อ”
พอได้ฟังอย่างนั้นพลันรอยยิ้มก็ปรากฏบนหน้าของนายนำทัพอย่างห้ามไม่อยู่พร้อมๆกับความคิดที่อยากจะแกล้งอีกคนที่ผุดขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
เดย์หยุดขยับร่างกายก่อนจะรวบร่างผอมขึ้นมาและจัดการให้โอมานั่งบนตักของเขาโดยที่ยังคงคาสิ่งๆนั้นไว้ในตัวอีกคนเมื่ออยู่ในท่านั่งประจันหน้ากันแล้วคนตัวเล็กก็ถึงกับทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่ได้เตรียมใจมาแบบนี้
“มึงจะทำอะไร...” โอถามอย่างไม่แน่ใจนักขณะที่มือเล็กก็เกาะไหล่ของอีกคนไว้แน่น
“ก็มึงบอกไม่ให้ทำแรง”เดย์ตอบก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูคนตรงหน้า “งั้นมึงก็ทำเองละกัน”
“...”
แน่นอนว่าเขารู้ว่าเดย์หมายถึงอะไร
มือเล็กจิกไหล่ของคนที่ตัวเองนั่งทับอยู่แน่นตอนนี้ร่างกายของเขากำลังสั่นเทาเต็มไปด้วยความต้องการอย่างที่ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นได้ขนาดนี้ โอกัดนิ้วตัวเองอย่างอดกลั้นไม่กล้าขยับเขยื้อนแต่แล้วกลับเป็นเดย์ที่โน้มหน้าเข้ามาและใช้มือแกร่งจับบั้นท้ายของคนตัวเล็กเอาไว้
“ขยับดิ”
“ขะขยับ..หรอ…อ๊ะ!”ไม่ทันที่โอจะพูดจบ เดย์ก็กระแทกตัวทีหนึ่งทำเอาคนตัวเล็กร้องเสียงหลงพออีกคนขยับให้ทีแล้วมันก็ยิ่งสร้างความต้องการให้โอมากขึ้น เขาเหลือบมองใบหน้าของคนรักแว็บหนึ่งก่อนที่ร่างกายจะค่อยๆขยับเล็กน้อย
แรงเสียดสีที่เกิดขึ้นจากการกระทำของตัวเองทำให้โอทั้งอายและรู้สึกมากกว่าตอนแรกหลายเท่ายิ่งขยับก็เหมือนร่างกายสั่งให้เขาเร็วขึ้นเรื่อยๆมือเล็กเริ่มจิกลงที่ไหล่ของเดย์แรงขึ้นจนเดย์สัมผัสได้ถึงความเจ็บ แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งที่เขาสนใจก็มีเพียงใบหน้าที่มีเหงื่อผุดของอีกคนซึ่งมันช่างดูเย้ายวนมากสำหรับเขา
“อื้อ
โอครางออกมาเป็นระยะพยายามจะไม่ให้เสียงมันดังออกมามาก จังหวะการขยับตัวของเขาเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆความรู้สึกดีที่เกิดขึ้นมีมากเกินไปทำให้โอต้องเปลี่ยนมาซุกหน้าลงที่ไหล่ของเดย์เพื่อกลั้นไม่ให้เผลอส่งเสียงออกมาดังมากไปกว่านี้
พอเห็นอย่างนั้นเดย์จึงประคองหน้าหวานขึ้นมาจูบทั้งลิ้นร้อนและของที่อยู่ภายในตัวโอตอนนี้ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวและหัวสมองก็มึนตื้อไปหมด
“อ่า
“อย่าเพิ่ง”
เดย์พูดสั้นๆก่อนจะรวบตัวของคนตัวเล็กเอาไว้ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนมากดอีกคนให้นอนลงบนเตียงตามเดิม มือก็จับเรียวขาให้แยกออกจากกันมากกว่าเดิมเพื่อให้ได้ท่าที่เขาถนัด
จากนั้นคนขี้แกล้งที่กำลังทนไม่ไหวเช่นกันก็ดันตัวเข้าออกอย่างร้อนแรงจนโอต้องร้องออกมาโดยไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้อีกต่อไปยิ่งเสียงของคนตัวเล็กดังมากเท่าไหร่ก็ยิ่งปลุกอารมณ์ของเขาได้มากเท่านั้นจึงทำให้จังหวะยิ่งเร็วและร้อนแรงเข้าไปทุกที
“อ๊ะอ๊ะ…อื้อ…อ๊า..หยิ่ง…
โอจิกมือแน่นลงบนแผ่นหลังของคนข้างบนสองขาก็กอดรัดตัวของเดย์เอาไว้ ใบหน้าที่เอื้อนเอ่ยแต่เสียงที่ยิ่งปลุกกระตุ้นอารมณ์ของชายหนุ่มเกยอยู่บนไหล่กว้างและไม่กี่อึดใจต่อมาทั้งคู่ก็มาถึงปลายทาง
หลังจากปล่อยให้ช่องทางสีหวานของอีกคนเป็นอิสระเดย์ก็ค่อยๆถอดถุงยางอนามัยของตัวเองออกดวงตาเรียวจ้องมองคนตรงหน้าที่ตัวสั่นเกร็งไปหมดก่อนจะโน้มหน้าลงไปกดพรมจูบทั่วใบหน้าหวานเพื่อปลอบประโลม
ดวงตาที่เปรอะเปื้อนน้ำตาของโอจ้องมองใบหน้าหล่อที่มีเหงื่อผุดเล็กน้อยร่างที่หอบเบาๆโผเข้ากอดคนตัวใหญ่ไว้แน่นจนสร้างความแปลกใจให้กับเดย์ที่ไม่ทันได้ตั้งตัว
โอซุกหน้าลงที่อกแกร่งโดยไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาสัมผัสของมือใหญ่ที่ลูบลงมาที่ศีรษะของเขาเบาๆยิ่งทำให้รู้สึกดีขึ้นเป็นเท่าตัวหลังจากนั้นคนตัวเล็กก็ผละออกจากอีกคนและยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูของเดย์
“กูรักมึงนะไอ้เดย์หยิ่ง”
ทันทีที่ได้ฟังดวงตาของเดย์ก็เบิกกว้างก่อนที่แขนแกร่งจะโอบรัดร่างบางจนแนบชิดอีกครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่โอพูดคำนี้ มันจึงทำหัวใจของคนที่รอมาตลอดอย่างเดย์เต้นรัวจนแทบจะหลุดเขาจ้องมองใบหน้าที่น่าหลงไหลของแฟนตัวเองก่อนจะยิ้มและพูดสิ่งที่ใจคิดออกมา
“โอ”
“อะไร?”คนตัวเล็กถามตาแป๋ว
“...”
“...”
.
.
.
.
“ขออีกรอบได้ปะ”
“....”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-TBC-
#ไอ้เดย์มันหยิ่ง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in