เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ความเพ้อpatis
เราจะหวังให้ท้องฟ้าเป็นเหมือนเดิมทุกวันไม่ได้หรอก
  • เราเริ่มสังเกตท้องฟ้าและเฝ้ามองมันบ่อยครั้งตั้งแต่เมื่อไหร่?

    ก็น่าจะพอๆกันกับที่เราเริ่มสังเกตเธอ

    ใช่ เราหลงรักท้องฟ้าเพราะเราหลงรักเธอ

    ประโยคที่กลายมาเป็นหัวข้อเรื่องนี้หลายคนคงจะเคยได้เห็นหรือได้ยินมาแล้ว ก็นั่นล่ะจะหวังให้ท้องฟ้าเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ฉันใดก็หวังให้เธอเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ฉันนั้น ตั้งแต่ที่รู้ว่าเธอชอบท้องฟ้าเราก็เลยลองสังเกตดูว่าท้องฟ้ามันมีอะไรให้ชอบนัก ยังไงมันก็คือท้องฟ้า เห็นตั้งแต่จำความได้มันน่าพิเศษตรงไหน 

    จากที่มองท้องฟ้าเพื่อจะเอาใจเธอมันก็กลายเป็นหลงรักท้องฟ้าที่แม้ไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เราก็มีความสุขที่จะชื่นชมมันคนเดียวและถ่ายเก็บไว้เป็นความทรงจำส่วนตัวบ้าง ระบายลงโซเชียลบ้าง จนตอนนี้เราก็ยังคงมองท้องฟ้าอยู่และยังนึกถึงเธอบ่อยครั้ง "เธอ" ที่ไม่ใช่เธอในปัจจุบัน เธอที่เป็นเธอในอดีต

    หรืออาจจะเป็นเธอที่เราจินตนาการเองว่าเป็นคนแบบนี้ ทั้งที่ความจริงนั้นไม่ใช่ตั้งแต่ต้น



    ท้องฟ้าในบางรูปที่เก็บไว้ก็คล้ายกับสภาพจิตใจเราขณะที่กดถ่าย



    ส่วนใหญ่ก็จะเป็นสถานที่เดียวกัน ต่างกันเพียงมุม เวลา และเธอ



                                                                                    มีบ้างที่จะตื่นเช้า



    ถึงอย่างนั้นก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกๆวันท้องฟ้าก็สวยกันคนละแบบ และเราชื่นชมทุกครั้ง แม้ว่าจะไม่เคยเหมือนกันเลย
    ท้องฟ้าสวยงามเสมอ
    _______________________________

    ปะติ๊ส

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in