ในวันที่ท้องฟ้าโปร่งประดับไปด้วยเมฆลอยบางเบา

รอบตัวอบอวลไปด้วยบรรยากาศหอมหวาน 

ผู้คนต่างเดินกันเป็นคู่เป็นเรื่องปกติและชินตาสำหรับผู้คนในเมืองนี้ไปเสียแล้ว

 เส้นสายสีแดงนับพันเคลื่อนไหวเสียดสีกันไปมาดูยุ่งเหยิง

ถ้าได้ลองมองดูให้ดีจะเห็นว่าจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของเส้นสายหนึ่งนั้น

จะพันรอบนิ้วก้อยของคนสองคนนั่นแสดงถึงการเป็นคู่แท้ของกันและกัน 

ยังมีคนอีกมากมายที่ยังไม่ได้เจอคู่แท้ของตน

เหมือนอย่างกับ ดิว 

ที่ตอนนี้ด้ายแดงที่พันรอบนิ้วก้อยเป็นเหมือนกับด้ายพิการ

ไม่ได้มีจุดสิ้นสุดบนนิ้วก้อยของใคร 

มันยังคงเสาะหานิ้วก้อยของใครนั้นที่ยอมรับในตัวของดิวและตัวของมันเอง

บรรยากาศรอบข้างยังคงทำให้ตัวของดิวตื่นตาตื่นใจเสมอ

เด็กสาวยิ้มกว้างไปกับเสียงหัวเราะที่แสดงถึงความสุขของคู่รักในสถานที่แห่งนี้

ในเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยผู้คนหลากหลาย 

‘หวังว่าฉันจะได้เจอเขาคนนั้นจากที่นี่นะ’

เธอขบคิดกับตัวเองและยิ้มกว้างอีกครั้ง

เส้นทางที่ผู้คนต่างเดินกันขวักไขว่สายตาของดิวไปหยุดอยู่ที่ใครคนหนึ่งข้างหน้าเธอ

 เขาห่างไปเพียงไม่กี่สิบก้าว

'ช่างดึงดูดเหลือเกิน'

เธอขบคิดกับตัวเองอีกครั้ง 

ทันใดนั้นผู้คนรอบข้างพลันหยุดนิ่ง

สิ่งรอบข้างเคลื่อนไหวช้าลงเป็นภาพสโลวโมชั่น

เธอตัดสินใจเสี่ยงเหวี่ยงด้ายแดงบนนิ้วให้ยาวขึ้น

 ให้เส้นด้ายสีแดงพุ่งเข้าไปพันรอบนิ้วก้อยของชายคนข้างหน้า

ความรู้สึกเหมือนโดนสะกิดจากนิ้วก้อยนั้นทำให้เขาก้มลงมองนิ้วก้อยตัวเอง

มองตามเส้นด้ายแล้วเงยหน้าขึ้นมามองดิวอย่างช้าๆ

ดิวเกือบจะยิ้มกว้างให้เขาแล้วถ้าไม่บังเอิญเห็นผู้หญิงข้างหลังเขาเสียก่อน

เขาและเธอมีด้ายแดงเชื่อมต่อกัน 

แล้วด้ายของเธอล่ะ?

หัวใจดิวดิวพลันปวดแปล๊บขึ้นมาจนต้องยกมือขึ้นมากุมใจตัวเองไว้

 ...

เขาตัดด้ายแดงของเธอมันสมควรเป็นแบบนั้น

 เพราะเขามีคู่แท้ของตัวเองอยู่แล้ว

แต่ถึงอย่างนั้นใจของเธอก็ยังเจ็บอยู่ดี

พอเงยหน้าหน้าขึ้นมาอีกทีเขาก็ได้จากไปกับเธอคนนั้นแล้ว 

จากไปกับคู่แท้ของเขา 

หยดน้ำสีใสไหลออกมาจากดวงตาคู่นั้นอย่างช้าๆ

บรรยากาศที่หวานล้ำกลับกลายเป็นหนาวเหน็บ

 ดิวกอดตัวเองแล้วเดินจากมา

ความเศร้านั้นสื่อตรงถึงด้ายสีแดงบนนิ้วก้อยของเธอ 

มันพยายามปลอบเธอโดยการโอบกอดเธอเอาไว้ 

ในระหว่างที่ดิวร้องไห้กับตัวเองอยู่นั้นดิวได้เดินผ่านคนๆนึงไป 

ดูเหมือนทั้งเขาและเธอจะไม่ได้สังเกตซึ้งกันและกัน

ดูได้จากดิวที่เอาแต่ร้องไห้ก้มมองพื้น

 แล้วเขาที่จดจ่ออยู่กับเสียงเพลงจากเฮดโฟน

แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่กับเส้นด้ายสีแดงของทั้งสองมันดึงดูดเข้าหากัน

พาให้ทั้งสองคนออกมาจากโลกส่วนตัวของตัวเอง

เกิดภาพสโลวโมชั่นขึ้นอีกครั้ง

 ด้ายแดงจากทั้งสองคนผูกเข้าหากันเป็นปม

ก่อนมันจะหลอมกลายเป็นเส้นเดียวกันในที่สุด

ดิวที่ตกตะลึงเงยหน้าที่เปื้อนน้ำตาขึ้นมองคนข้างหน้า 

ซึ่งเขานั้นได้มองเธออยู่ก่อนแล้ว

เฮดโฟนที่เล่นเสียงไพเราะนั้นได้ถูกถอดออก 

เขาส่งยิ้มเบาบางที่ทำให้ใจของดิวอุ่นวาบขึ้นมาทันตา

นิ้วเรียวจากมือทั้งสองกำลังเกลี่ยหยดน้ำออกจากใบหน้าของเธออย่างทะนุถนอม

ก่อนจะดึงตัวของเธอเข้าไปกอดแน่น

ความอบอุ่นที่ไม่ได้จากที่ไหน กลิ่นน้ำหอมที่เป็นเอกลักษณ์ทำให้ใจของเธอสงบ

ก่อนจะเกิดรอยยิ้มกว้างพร้อมเสียงหัวเราะจากเธอ 

ดิวกอดตอบเขาหลับตาพริ้มในอ้อมกอด

เธอพบเขาแล้ว 

เจอแล้วคู่แท้ที่ตามหามานานแสนนาน 

เขาอยู่ตรงหน้าเธอนี้เอง

THE END