ระยะทางจำไม่ได้ แต่รู้ว่าใช้เวลาขับรถไปเกือบ 3 ชั่วโมง 

โชเฟอร์มือหนึ่ง ของีบหลับระหว่างทาง หลังจากมันออกจากไทรโยคมาได้เกือบชั่วโมง

เพราะมันมัวแต่ตีป้อมกว่าได้นอน เกือบ ๆ ตี 1 ทั้ง ๆ ที่มันขับออกจาก กทม. จนถึงที่พักที่ไทรโยค 

ความจริง โชเฟอร์มือสองจะเป็นเพื่อนซี้ ญ คนหนึ่งในกลุ่ม

แต่เพื่อน ช อีกคน ซึ่งมีใบขับขี่ ทั้งรถยนต์และมอเตอร์ไซค์ แต่.....รถยนต์ มันไม่ค่อยได้ขับเท่าไหร่ 

งานงอก...... แต่น้อยกว่าเราเยอะ 

ความบันเทิงจึงเกิดขึ้น 

โชเฟอร์มือหนึ่ง "เอาน่า เด๋วค่อยเปลี่ยนมือตอนใกล้จะขึ้นเขา กว่าจะได้เปลี่ยนน่าจะเกือบชั่วโมง อีกอย่าง เป็นทางตรง ๆ ไม่น่าเป็นห่วงเท่าไหร่"

โชเฟอร์มือสองกับเรา มองหน้ากัน.....

โชเฟอร์มือสอง "เอาน่า ยังดีกว่าให้ไอ้เตี้ยขับล่ะ" ไอ่เตี้ย (คือ ข้าพเจ้าเอง) 

ระหว่างครึ่งชั่วโมงบันเทิงนั้น 

บางครั้งมันจะแซงดีไม่แซงดี เรา....ด้วยความชอบนั่งติดรถ ไปที่โน่นที่นี่ 

ก็จะบอกว่า "เออ เมิงก็แซงมันไปสิ"

โชเฟอร์มือสองมันเกร็งตัวอยู่ทางขวาเรา (เราตัวเล็ก ได้นั่งเบาะกลาง) 

ส่วนอีกคนทางซ้าย.... มันหลับไปแล้ว ขานี้ขึ้นรถทีไร หลับได้หลับดี 

ถึงแม้ว่า คนขับจะไม่ใช่คนเดิม........  

ผ่านไปได้ครึ่งชั่วโมงนิด ๆ อยู่ดีดี เราก้อพูดขึ้นว่า

"เอ้ย กุอยากเข้าห้องน้ำ"

แล้วป้ายปั๊มน้ำมันก็ใกล้ ๆ เข้ามา เงียบไป 3 วิ ใกล้ถึงปั๊มแระ

โชเฟอร์ขณะนั้น "เอ้ย เมิงจะเข้าห้องน้ำป่ะเนี่ย"

เรากับเพื่อนโชเฟอร์มือสอง พูดแบบหนักแน่นมากว่า "เข้า!!!!!" 

เท่านั้นแหละครับ.... เพื่อนมันเบรกเอี๊ยดเลย 

เพราะตอนที่ใกล้จะถึงปั๊มแล้วถามอีกที มันไม่ชะลอรถด้วย 

จะหักเข้าปั๊มแบบปกติก้อไม่ทัน หักอีกนิดเดียวจะลง บ่อ!! หน้าปั๊ม มันจึงเบรกซะ

เพื่อนที่หลับ ๆ อีก 2 คน ฟื้นเลย 

โชเฟอร์มือหนึ่ง "อะไรคือการที่กูตื่นมา แล้วรถจะพุ่งลงบ่อวะ"

แล้วมันก้อคอยบอกให้ โชเฟอร์ขณะนั้น ค่อย ๆ ถอย 

และชี้ช่องให้จอดใกล้ ๆ ร้านกาแฟ ฝั่งทางออกปั๊ม  

หลังจากนั้น โชเฟอร์มือหนึ่ง มันกลับมาขับเองเลยจ้า 

แต่เป็นเรื่องที่น่าแปลก คือ หลังจากนั้น ก็เป็นทางขึ้นเขาเลยด้วยซ้ำ และไม่มีจุดให้แวะอีกแล้วด้วย