เพื่อให้บทความในซีรี่ย์ HOME (BITTER) SWEET HOME ของเรา ยาวขึ้นอีกสักหน่อย

ก่อนหน้านี้เราไปเจอบ้านมือสองตกแต่งแล้วหลังนึงแล้วปิ๊งเลย! ชอบมากๆๆ 

บ้านหลังนี้มันใช่เรา มันเป็นตัวเรา มากซะกว่าเราเป็นตัวเองอีก

เที่ยวเวียนไปดูอยู่สองสามครั้ง

แต่ต้องยอมรับว่าเราตัดสินใจช้า

เพราะคิดตลบไปตลบมาอยู่นาน

เนื่องด้วยบ้านหลังนี้เดินทางค่อนข้างลำบาก

แทบจะต้องขับรถอย่างเดียว

แถมไกลจากที่ทำงานเรา 40 กิโล

ทุกคนคงรู้ว่า 40 กิโลในกรุงเทพไม่ใช่เล่นๆ เลยแหละ

ด้วยความเป็นบ้านมือสอง ทำให้บ้านหลังนี้มีคนยื่นก่อนหน้าเราไปตั้ง 3 คน เราเป็นคนที่ 4 

เราเลยคิดว่า ลองดูละกัน ถ้าคนยื่นเยอะขนาดนี้แล้วเรายังได้ 

เราจะยอมมองข้ามข้อเสียด้านการเดินทางไป 

เราใช้เวลาอยู่เดือนนึงเต็มๆ ในการรอผลจากธนาคารจนมาวันนี้ 

เราได้รับสายจากเจ้าของบ้านว่า

"คนที่ยื่นก่อนหน้า เค้านัดวันโอนแล้วนะคะ"

บอกตรงๆ ว่าเสียดายแบบไม่เต็มร้อย

เป็นความเสียดายแบบที่คิดไว้แล้วว่ามันต้องเกิดขึ้น

เพราะความไกลนั่นแหละ ทำให้เราชั่งใจ
คิดว่าต้องเดินทางไปกลับวันละเกือบร้อยกิโลทุกวันก็หวั่นใจน่าดู

สุดท้ายเราเสียใจจนต้องออกไปนั่งกินข้าวของนอกคนเดียวเพราะอยู่ห้องแล้วเครียด

กินไปน้ำตาคลอไป คนเราเป็นได้ขนาดนี้เลยหรอ?

เล่าให้เพื่อนฟังแล้วเพื่อนบอกว่า 

"I'm sure you'll find something you like even more"

คงมีสักที่นึงที่เราจะชอบมากกว่านี้หรือมันคงเป็นตัวเรามากกว่านี้

(ปลอบใจตัวเองไปงั้นแหละ ก็ต้องยอมรับมัน)

ที่มาเขียน Blog นี้เพราะอยากแชร์ความผิดหวังและความเสียใจครั้งแรกนี้ไว้

และหวังอย่างยิ่งว่าจะเป็นครั้งเดียวของเราในซีรี่ย์นี้

การเจอบ้านที่ใช่มันไม่ง่ายแต่หวังว่าจะไม่ยากเกินไป

จะมาอัพเดตเรื่อยๆ นะคะ

ขอให้เรื่องราวของเราเป็นแรงบันดาลใจสำหรับคนที่อยากมีบ้านทุกคนค่ะ