⠀⠀ ‘เขาว่า ฤดูร้อนเนี่ยมาคู่กับการจิบเหล้าชมจันทร์เลยนะคะ’

⠀⠀ ‘หืม จริงหรือ’

⠀⠀ ‘ใช่ค่ะ น่าสนใจไหม หนูก็อยากทำแบบนั้นดูสักครั้งเหมือนกัน’

⠀⠀ ‘เอาสิ’

⠀⠀ ‘ที่นี่มีซากุระเหมือนญี่ปุ่นก็คงดีนะคะ’

⠀⠀ บทสนทนาเริ่มเรื่อยเหมือนทุกคราเริ่มขึ้นอีกครั้ง ดวงจันทร์เกือบเต็มดวงลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า ไม่หลบกลืนไปกับมวลเมฆเบาบางในยามค่ำคืน

⠀⠀ สายลมเย็นพัดเข้าฝั่งหอบเอากลิ่นไอทะเลเข้มข้นลอยปะทะนาสิก จับกระชับผ้าคลุมลาดไหล่บางไว้ขณะเอนตัวลงพิงเก้าอี้ที่ตั้งอยู่หน้าชานบ้าน

⠀⠀ เขาไม่ได้ตอบอะไรต่อ เพียงแค่ทาบมวนยาสูบลงบนริมฝีปากหยัก หล่อนละลายตาจากจันทราตรงหน้าก่อนเลื่อนสายตามองใบหน้าคมคร้าม ริ้วรอยต่างๆ ของช่วงอายุวัยปรากฎชัด พร้อมกับความอิดโรยและประสบการณ์ต่างๆ ที่แสดงออกผ่านสีหน้าและท่าทางของเขา

⠀⠀ ‘พรุ่งนี้น่าจะจันทร์เต็มดวงแล้ว’ น้ำเสียงหวานใสเอ่ยขึ้น ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันก่อนจับกระชับผ้าคลุมไหล่ผืนบาง มองกลุ่มควันขาวเล็ดรอดผ่านริมฝีปากสีอ่อน นัยน์ตาคมมีประกายบางอย่างเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ก่อนเลือนหายไป ตามมาด้วยรอยยิ้มประดับบนมุมปาก

⠀⠀ ‘งั้นไว้พรุ่งนี้ค่อยลองอย่างที่หนูว่า’

⠀⠀ ‘จริงนะคะ’

⠀⠀ เขาพยักหน้าตอบรับคำถามย้ำ รอยยิ้มเล็กค่อยๆ กว้างขึ้นจนเต็มแก้มผลักให้ดวงตากลมโตยิบหยีลง 

⠀⠀ ‘ดีจัง’ งึมงำออกไปเบาๆ ก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะทุ้มต่ำดังตามมา

⠀⠀ หล่อนจำฤดูร้อนนั้นได้ดีแม้ว่าจะผ่านมานานแค่ไหนก็ตาม 

⠀⠀ รสชาติขมปร่าชวนให้ร้อนคอของวิสกี้ที่เขาชอบดื่ม กลิ่นยาสูบฉุนกึกขึ้นจมูกยามเธอเอ่ยปากว่าอยากลองสักครั้ง แม้รู้ว่าความร้อนนั่นจะทำให้ระคายคอก็ตาม เพราะรสชาตินั้นมันตามมาด้วยสัมผัสนุ่มนวลที่ริมฝีปาก ความสากระคายติดตรึงบนพวงแก้มใสยามปลายนิ้วกดเกลี่ยลงแผ่วเบา และความรู้สึกวูบโหวงในท้องน้อย

⠀⠀ ปลายนิ้วเล็กไล้ไปตามรอยสลักบนแผ่นหินที่เป็นชื่อเขาแผ่วเบา ดอกไม้ที่เธอชอบถูกวางลงด้านหน้า พระจันทร์เสี้ยวหลบหายเข้ากลีบเมฆราวกับต้องการหลบหลีกจากสายตาของหล่อน

⠀⠀ “สายัณห์สวัสดิ์ค่ะคุณอา” เสียงใสเอ่ยขึ้นแผ่วเบา ขณะดึงฝ่ามือกลับมาวางไว้บนหน้าตัก

⠀⠀ “...”

⠀⠀ “ที่นั่นเป็นยังไงบ้างคะ ยังสบายดีอยู่ไหม” 

⠀⠀ นั่นยังคงเป็นคำถามเดิมที่เธอเฝ้าถามเขามาตลอดทุกปี นับตั้งแต่วันนั้น

⠀⠀ “หวังว่ามันจะยังคงเป็นที่ที่ดี”

⠀⠀ “เพราะที่ตรงนี้ ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลย”

⠀⠀ “หนูคิดถึงคุณ”

⠀⠀ มีเพียงเสียงหวีดหวิวของสายลมที่หอบเอาความอุ่นร้อนมาปะทะผิวกายเพียงเท่านั้น ไร้ซึ่งเสียงใดตอบกลับ

⠀⠀ หล่อนรู้อยู่เต็มอกว่าคงไม่มีวันได้ยินเสียงของเขาอีกแล้ว แต่ถึงกระนั้น เธอก็ยังกลับมาที่นี่ในทุกๆ ฤดูร้อนเสมอ

⠀⠀ เขาผละใบหน้าออกห่างแต่สัมผัสอุ่นพร้อมกับกลิ่นรสมอลต์วิสกี้และยาสูบยังคงติดตรึงอยู่บนริมฝีปาก

⠀⠀ ‘..เมื่อกี้มันหมายความว่าอะไรคะ’