ปิดเทอมเกือบ ๆ เดือนเลย ไปเที่ยวมา 5 วัน ไปงานนู่นนี่อีกหลายวัน ส่วนมากก็นอนอืดอยู่บ้าน ไม่ได้ทำอะไรเป็นสาระเลย รู็ตัวอีกทีก็เปิดเทอมอีกแล้ว
ตลอดเวลาที่อ่านเล่มนี้มีคำถามผุดขึ้นมาตลอดเวลาว่า นี่มันหนังสืออะไรวะเนี่ยย ด้วยพล๊อตและการดำเนินเรื่องที่แปลกประหลาด ไม่สามารถคาดเดาอะไรได้ (และไม่อยากจะเดาอะไรด้วย) พยายามทำความเข้าใจเหล่าตัวละครและการกระทำของพวกเขาตลอดความหนาสี่ร้อยกว่าหน้าแต่สิ่งที่ได้คือความว่างเปล่า.... เราไม่ได้เข้าใจอะไรมากขึ้น เราไม่ได้ไม่ชอบหนังสือเล่มนี้หรอก เพราะถ้าไม่ชอบคงไม่ทนอ่านจนจบ แต่ก็บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไงกันแน่ คงไม่ใช่ความชอบด้วยเหมือนกัน ถือว่าเปิดโลกการอ่าน เป็นประสบการณ์ใหม่ ๆ (ปล.หน้าที่ 229-231 โคตรทรงพลัง)
หนังสือของนักเขียนคนโปรด อ่านมาหลายเล่ม ก็ยังไม่เจอเล่มที่ไม่ชอบสักที เจอแต่ชอบมากชอบน้อย เล่มนี้จึงคาดหวังพอสมควร แล้วก็ไม่ผิดหวัง เพราะชอบภาษาของอาจารย์อยู่แล้ว ตอนเริ่มอ่านจึงลื่นไหลไปไม่ขัดใจอะไร เรื่องราวก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่ใช่เรื่องราวหวือหวาโลดโผน เป็นเรื่องธรรมดาๆของผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น แต่แปลกที่เรารู้สึกเชื่อมโยงกับตัวละครนี้อยู่หลายส่วน ทัศนคติการมองโลกหลายๆอย่างที่ตรงกัน การกระทำหลายๆอย่างที่คงเรียกไม่ได้ว่าเป็นคนดี แต่ก็เป็นการมองอย่างตรงไปตรงมาแบบที่น้อยคนนักจะยอบรับได้ เป็นเล่มที่ชอบมากจริงๆ ถึงขนาดว่าถ้ามีเงินเยอะๆนี่จะซื้อแจกในงานศพตัวเองเลยแหละ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in