เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First StoryWitchalee Chaengyai
ลูกสาวของพ่อ…Miracle in cell No.7 ปาฏิหาริย์ห้องขังหมายเลข 7
  • ดูกี่ทีก็น้ำตาไหลพราก.....สำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ว่าจะหยิบขึ้นมาดูอีกกี่ครั้งก็ยังคงความรู้สึกเดิมถึงแม้ภาพยนตร์จะเป็นแนวคอมเมดี้แต่ยังมีจุดแข็งจุดขายที่สามารถบีบคั้นอารมณ์คนดูให้เข้าถึงความรู้สึกของตัวละครได้อย่างสุด



    Miracle in cell No.7เป็นภาพยนตร์เกาหลีใต้ในปี2013 ที่กวาดรายได้ถล่มทลายและยังเป็นหนังเกาหลีที่ยอดเยี่ยมเเห่งปี2013 เเละยังคงเป็นหนึ่งในหนังเกาหลีที่ยอดเยี่ยมตลอดกาลของในใจใครหลายคนอีกด้วย โดยเรื่องย่อของภาพยนตร์ กล่าวถึง ยงกู คุณพ่อออทิสติกที่รักลูกสาวมากชื่อว่า เยซึงเพราะสำหรับเขาแล้วลูกสาวคือสิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิตของเขา ไม่ว่าลูกสาวต้องการอะไร เขาก็อยากจะให้ลูกได้มีความสุข เรื่องเกิดขึ้นที่ว่าเขาต้องการที่จะซื้อกระเป๋าเซเลอร์มูนให้กับลูกสาว แต่แล้วก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้นทำให้เขาถูกกล่าวหาว่าเป็นอาชญากรรม ฆ่าและจะข่มขืนเด็กสาวคนหนึ่งทั้งที่เขาไม่ได้ทำผิด แต่ต้องต้องเข้ามาอยู่ในห้องขังหมายเลข7 กับพวกนักโทษทำให้เขาไม่ได้พบลูกสาว จนเขาได้ขอความช่วยเหลือจากเพื่อนในห้องขัง ให้พาลูกสาวเข้ามาหา เยซึงจึงได้เข้ามาในห้องขังและอยู่กับพ่อออทิสติก และพวกเพื่อนๆในห้องขังก็ต่างพากันช่วยเหลือยงกู ที่จะไปให้ปากคำในศาลตามความจริงเพื่อล้างมลทินความผิด แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะเด็กผู้หญิงที่ตายจากเหตุการณ์เป็นลูกสาวของท่านผบ.ตำรวจ ทำให้เขาต้องโทษประหารชีวิต พวกเขาจึงคิดวิธีหาทางออกจากคุกโดยขึ้นบอลลูนไป แต่ก็ไม่สำเร็จและในที่สุดเขาจึงโดนประหารชีวิต ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ทำให้เยซึงเมื่อเธอโตเป็นสาวขึ้นจึงกลับมารื้อคดีนี้อีกครั้งเพื่อที่จะลบล้างความผิดให้กับพ่อของเธอ



     และสำหรับเรื่องนี้ได้นักแสดงนำอย่าง รยูซึงรยง มารับบทเป็น ยงกู คุณพ่อออทิสติก

    บทบาทและการแสดงของเขาสามารถเข้าถึงตัวละคร "ยงกู" คุณพ่อออทิสติก ติดอ่างได้อย่างลงตัว และตีบทแตกเรียกความน่าสงสารกับบทบาทผู้พิการทางสมอง และยังสามารถถ่ายทอดความรักของคนเป็นพ่อที่มีต่อลูกสาวได้อย่างเต็มเปี่ยม ถึงแม้ว่า รยูซึงรยง จะต้องรับบทเป็นคนที่ไม่สมประกอบก็ตามเขาก็สามารถสลัดภาพคนปกติและกลับกลายเป็นอีกคนได้อย่างดีเยี่ยม เพราะตัวละคร ยงกู ถ่ายทอดเรื่องราวและความรู้สึกออกมาถึงคนดูได้อย่างสมจริงว่าเขานั้นรับบทเป็นออทิสติกได้เหมือนจริงเอามากๆ ทั้งสีหน้าท่าทางการพูด การแสดงออกของตัวละคร และ นักแสดงอีกคนที่เล่นได้เข้าถึงบทบาททั้งความน่ารักของเธอบวกกับความใสซื่อ และความฉลาดเป็นกรดอย่างหนูน้อยเยซึง ที่คอยปกป้องพ่อที่เธอรัก นำแสดงโดยสาวน้อย " คัลโซวอน "

    สำหรับในส่วนประเด็นดราม่าของหนัง คือ การที่ยงกูต้องมารับความผิดทั้งที่ตัวเองไม่ได้ทำมัน ทำให้หนังบีบคั้นอารมณ์ตรงส่วนนี้มาก เพราะการเล่าเรื่องแบบตัดภาพไปมาระหว่างอดีตกับปัจจุบันที่มันผ่านมาแล้ว มันไม่สามารถย้อนกลับไปทำอะไรได้อีก นอกจากคำพูดที่นำกลับมาลบล้างความผิดให้กับพ่อแต่มันก็ไม่สามารถที่จะเอาชีวิตของเขากับมาได้อีก สร้างความปวดใจจี้ใจให้กับคนดูเป็นอย่างมาก เพราะชีวิตของเธอ และพ่อของเธอในวัยเด็กกำลังสวยงาม แต่ต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้เสียก่อน และทำให้เธอต้องมาเสียพ่อไปทั้งที่จริงๆแล้ว พ่อของเธอคือผุู้บริสุทธิ์  และในบทของภาพยนตร์ที่มีการเล่าถึง ความชั่วช้าของผู้ที่มีอิทธิพล ที่จะให้ใครเป็นแพะรับบาปก็ได้ มันได้สอดแทรกตีแผ่ถึงปัญหาของสังคมได้อย่างตรงจุดว่า คนที่มีอำนาจเหนือกว่าผู้อื่น มักจะใช้อำนาจในทางที่ผิด และใช้อำนาจนั้นกับคนที่เขาไม่มีทางสู้ด้วยการเอาเปรียบผู้อื่น


    จุดเเข็งของหนังเรื่องนี้นอกจากจะมีการเขียนบทที่ดีแล้ว ยังเอาจุดขายทางด้านอารมณ์ที่มีทั้งความสนุกความขำขัน และความดราม่าแบบสุดปนเข้ามา และเส้นเรื่องในการดำเนินเรื่องยังสามารถเล่าไปได้อย่างไหลลื่น และรู้สึกอินและคล้อยตามไปกับหนัง ทั้งความรักอันบริสุทธิ์ของพ่อกับลูกสาว ความเสียสละ ความห่วงใย ความถูกต้อง และน้ำใจที่ให้ความช่วยเหลือกันอย่างสุดซึ้งในหนัง และการรับมือกับความกดดัน และฉากที่เจ็บปวดที่สุดของผู้เขียนมันกลับเป็นฉากที่สวยงามที่สุดของหนังคือ ฉากบอลลูนที่ลอยออกไปพร้อมกับน้ำตาของเพื่อนๆในเรือนจำที่คิดว่าพวกเขาจะออกไปได้ แต่ก็ต้องพังลงเพราะไม่สามารถออกไปได้ มันแสดงให้เห็นว่ามันไม่มีปาฏิหาริย์จริงๆเลยแม้เพียงสักนิดเดียว แต่ทั้ง2พ่อลูกก็ได้ใช้เวลาบนบอลลูนร่วมกัน เป็นทั้งความสุข และความเศร้าที่เยซึงไม่อาจลืมรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ และความรักที่พ่อมีต่อเธอ ความทรงจำเหล่านั้นมันไม่อาจย้อนกลับคืนมา แต่เธอก็ยังคงจดจำความทรงจำเหล่านั้นไว้ตลอดมา


    สำหรับเรื่องนี้ให้ไป9/10 เลย เพราะดูแล้วอินเข้าถึงความรู้สึกของตัวละครจริงๆ ไม่ว่าดูกี่ครั้งก็ยังคงความรู้สึกเดิม และฉากตอนที่เธอและพ่อต้องแยกจากกันในครั้งสุดท้ายโดยที่เธอจะไม่ได้เห็นหน้าพ่อของเธออีกแล้ว มันทำให้ฉากนั้นฉีกหัวใจคนดูออกเป็นเสี่ยงๆเอามากๆ ร้องไห้ตามกันหนักมากที่เดียว



      ตัวอย่างภาพยนตร์




     เรื่อง   : ปาฏิหาริย์ ห้องขังหมายเลข7( Miracle in cell No.7)

     

    กำกับโดย : ลีฮวันกยอง

    นักแสดงนำ : รยูซึงรยง คัลโซวอน  พัคชินฮเย

    ประเภทภาพยนตร์ Comedy / Drama

    ความยาว :   127 นาที

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Ballji (@Ballji)
สุดยอดมากครับ อ่านรีวิวจนอยากดูเลย
Keitchai Aonnoy (@deerwasborn)
เศร้า TT
Fah Kachana (@Furby)
เรื่องนี้น่าสนใจมากเลย
Somkiat Pimhame (@fb1399483003451)
น่าติดตามๆ
Supinya Jaisawat (@sjaisawat)
เคยดูเรื่องนี้3-4ครั้งก็ยังน้ำตาไหลเหมือนเดิม ซึ้งกินใจมากๆ
Bee Sukanya (@fb9236879444410)
น่าสนใจมากค่ะ ต้องหามาดูบ้างแล้วหนังแนวนี้ค่อนข้างมีน้อย
Connae Zhs (@thanpilcha)
อ่านแล้วเศร้าตามเลย สำหรับหนังเรื่องนี้น่าดูมากๆ
Snooker Npp (@nuknik_joubjoub)
ชอบมาก อ่านแล้วนึกถึงฉากสุดท้ายเศร้าเลย
อ่านแล้วเศร้าเลยครับน้ำตาไหลเบย
Nerissa Wansuk (@bright_nest_lov)
อ่านแล้วอยากกลับไปดูอีกรอบเลยToT
Shesa'janene Chira (@fb1481257425259)
เรื่องนี้เศร้าจังเลยยยยย
Thanachoth Bangthumban (@fb1367734893286)
ดูแล้วน้ำตาผมนี้ไหลเลย
Ning Ping Ping (@fb1353708564689)
เป็นเรื่องราวที่บีบคั้นอารมณ์และมีความตลกภายในเรื่องอยู่ด้วยจริงๆค่ะ พอมาอ่านบทความนี้แล้วรู้สึกว่ามีคนมองว่าหนังเรื่องนี้มีคุณค่าเหมือนที่เรารู้สึกจริงๆค่ะ