Pairing : Blake Shelton , Adam Levine
Genre : drama , angst , drabble
Rate : PG - 13
Note  : ฟิคชั่นเรื่องนี้แต่งขึ้นก่อนที่เบลคจะหย่ากับมิแรนด้านะคะ

มันมักมีสารบางอย่างแฝงอยู่ในดวงตาสีฟ้าสดคู่นั้นเสมอ
ทุกครั้งที่เขาหันไปมองความหมายที่ซ้อนอยู่ในนัยน์ตาคู่นั้นสะท้อนถึงบางสิ่งที่แตกต่างออกไป
และในครั้งนี้ 

อดัมเลวีนพบว่า

สิ่งที่สะท้อนอยู่ในดวงตาของอีกคนเป็นความรู้สึกหนึ่งที่เขาใฝ่หา

แต่ไม่เคยได้รับ

แม้สักครั้ง...

สิ่งที่เรียกกันว่า– ความรัก  

เขาเฝ้ามองทุกท่วงท่ายามที่เจ้าตัวดีดคอร์ดกีตาร์
ยามที่ริมฝีปากขยับเปล่งเสียงสำเนียงหวานหู
หรือแม้กระทั้งยามที่ดวงตาคู่นั้นประสานกับนัยน์ตาสีฟ้าหม่นของใครอีกคน

ใครอีกคนที่เป็น– เจ้าของตัวจริง

เขากัดริมฝีปากแน่นจนรู้สึกของเหลวรสเฝื่อน
แม้มันจะเจ็บแต่เทียบไม่ได้สักนิดกับความปวดร้าวที่หัวใจ
เขาหลุบตาลงต่ำซ้อนหยาดน้ำตาที่ใกล้จะไหลริน

เพลงใกล้จะจบเต็มที่
เขาสูดหายใจลึก  ก่อนจะค่อยๆเงยหน้าขึ้น

ทว่า

ราวกับเทวดากลั่นแกล้งนัยน์ตาสีเฮเซลของเขาสบกับดวงตาของอีกฝ่าย
เป็นชั่ววินาทีที่ลืมหายใจ  เขาพยายามเพ่งมองภาพตรงหน้าอย่างตั้งใจ
ราวกับว่าเงาสะท้อนในดวงตาสีฟ้าคู่นั้นจะแปรเปลี่ยนจากภาพ
ของหญิงสาวผมบลอนด์เป็นภาพของเขาขึ้นมา 

แม้จะไม่มีทางเป็นไปได้ก็ตาม

เบลคผินหน้ากลับไปแต่เขายังคงนิ่งค้าง
น้ำตาที่สู้อุตส่าห์กลั้นไว้กลับรินไหล
ริมฝีปากเหยียดยิ้มเศร้าสร้อย
เมื่อความจริงตอกย้ำชัดเจน

เบลคเชลตัน ไม่เคยรักเขา และไม่มีวันจะรัก

Butyou went away
how dare you
I miss you – I miss you , blake .

end.