ใครเสพติดการอยู่คนเดียวบ้าง?
ถ้าใช่ เราคือเพื่อนกันค่ะ
หลายวันก่อนเราไปกินข้าวกับเพื่อน แล้วอยู่ดีๆก็จั่วประเด็นเรื่องการอยู่คนเดียวว่าคนเราควรทำอะไรด้วยตัวคนเดียวดูบ้าง เลยอยากเอาเรื่องนี้มาเขียนสั้นๆ
เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ชอบไปไหนมาไหนเดียวตลอด นิสัยนี้เป็นตั้งแต่ตอนไหนจำไม่ได้ แต่รู้อีกทีคือกลายเป็นคนชอบอยู่คนเดียวไปแล้ว เวลาจะไปเที่ยว ไปเดินห้าง ไปทำธุระ ไปกินข้าวก็ไปคนเดียว ไม่เคยชวนใครเลย เพื่อนคู่กายเวลาไปข้างนอกก็คือหูฟังและเพลย์ลิสต์ที่ชอบ
บางครั้งเราก็เกิดภาวะช็อกเวลาต้องออกไปอยู่ในที่ที่คนเยอะๆ อาการเหมือนจะขาดใจและอยากจะออกจากที่ตรงนั้นให้เร็วที่สุด ในใจมีแต่คำว่าบ้าน บ้าน บ้าน
บ้านจึงเป็นสถานที่ที่ชอบมากที่สุด
คนที่ชอบอยู่เดียวบางคนอาจมีนิสัยพูดไม่ค่อยเก่ง ไม่เก่งการเริ่มบทสนทนาใหม่ๆ การทำความรู้จักกับคนแปลกหน้าคือยาขม พวกนี้จึงมีเพื่อนน้อยถึงน้อยมาก
การชอบอยู่คนเดียวและไปไหนคนเดียวบ่อยๆก็มีข้อเสีย จากที่สังเกตตัวเองคือ คือ เรากลายเป็นคนที่ไม่ชอบการรอคอยอะไรนานๆ โดยเฉพาะเวลามีนัดกับเพื่อน ถ้าเพื่อนเริ่มมาเลทสักนาทีหรือสองนาที จะเริ่มมีการอาการหงุดหงิด จนพาลคิดไปว่าถ้าไปคนเดียวก็น่าจะเร็วกว่านี้นะ
แต่เราก็ยังชอบการอยู่คนเดียว เราไม่เคยเหงาเวลาอยู่คนเดียวด้วยซ้ำ เรายังมีตัวเอง มีสมาร์ทโฟน มีหูฟัง มีเพลย์ลิสต์ที่ชอบ มีหนังสือเป็นเพื่อน
พอเราไปอยู่กับคนอื่น ไปอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคยนั่นแหละถึงเหงา ไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ จะให้คุยยังไงก็ไม่รู้ จะเริ่มบทสนทนายังไงก็ไม่รู้
อยู่คนเดียว จึงเป็นทางเลือกที่สบายใจที่สุด
จะว่าไปก็อยากลองไปนั่งกินหมูกระทะคนเดียวดูบ้างนะ
แต่พอมีแฟน .. แต่งงาน .. ก็กลายเป็นไปไหนมาไหนกับแฟนตลอด แต่เราก็โหยหาชีวิตแบบที่ที่มีระยะห่างกับแฟนนะคะ .... ทุกวันนี้ถ้าสามีไปทำงาน เราก็จะไปเดินห้างคนเดียว ไปโน่นไปนี่ หรือแอบไปดูหนังคนเดียวบ้าง ... ยิ่งอยู่บ้านนี่คือชิลสุด เปิดเพลง นอนดูซีรี่ย์ไปได้เรื่อย ๆ ... ^^
ปล. ร้านปิ้งย่างบางร้านไม่รับลูกค้าที่ไปคนเดียวนะคะ ... ใจร้ายมากเลยยยย