บางทีเสียงเครื่องจักรอาจจะไม่ได้ดังหรอกกระมัง แต่เป็นเสียงของความคิดของเธอที่ดังจนเธอรำคาญมากกว่า

เสียงของเขาที่เธอคิดถึง ภาพของเขาที่คุ้นตา กลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้ประจำยังคอยส่งเสียงดังในความคิดของเธอ แม้แต่ในขณะที่ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเงียบงัน เธอก็ยังคงได้ยินเสียงของความคิดนั้นดังชัดเจน

เธอได้แต่ตะโกนตอบความคิดนั้นไปว่าไม่มีเสียงของเขาที่เธอคิดถึงอีกแล้ว ไม่มีภาพของเขาที่คุ้นตา ไม่มีกลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้ประจำ แม้แต่ในความฝันก็ไม่มีเขาอีกแล้ว

เขาไม่ได้อยู่กับเธออีกต่อไปแล้ว....