อันที่จริง จุดประสงค์แรกที่เราเขียนบันทึกลงในเว็บนี้ ไม่ใช่ว่าอยากให้คนอื่นอ่านหรือติดตามอะไร เราแค่อยากจดสิ่งต่างๆที่ได้พบในแต่ละวัน ทั้งเรื่องดีและไม่ดี เรื่องที่อยากจำหรือไม่อยากจำ เราเป็นคนความจำสั้น สั้นมากๆ เวลาไปเที่ยวหรือทำอะไรที่พิเศษ ถ้าเราไม่จดบันทึกไว้ เราก็จะลืมเลือนไปอย่างรวดเร็ว แม้แต่เรื่องสำคัญ เราก็ยังลืมได้ น่าเศร้าเนาะ

เรายังไม่เคยแต่งหน้าแต่งตัวด้วย เพราะเรากลัวคนอื่นมองว่าเราไม่เจียมตัว น่าเกลียด หุ่นไม่ดี สวยก็ไม่สวย ทั้งๆที่เราก็อยากแต่งหน้า แต่งตัว แสดงออกอย่างสดใส แต่เศษเสี้ยวหนึ่งในใจเรา บาดแผลเล็กๆที่ได้มาเมื่อสมัยเด็ก แผลที่ไม่มีวันสมานตัว มันหยุดความคิดนั้นไว้อย่างจัง

ตอนนี้เราอยู่มัธยมปลาย อีกไม่ถึง2เดือนจะมีงานพรอมอำลารุ่นพี่ม.6 ปีที่แล้วเราไป เราใส่ชุดที่เราไม่มั่นใจเท่าไหร่ แต่ตอนที่เขาให้โหวตคนที่จะเป็นคิงและควีนของงาน โดยการเขียนชื่อคนคนนั้นใส่กระดาษและหย่อนลงกล่อง เราไปช่วยพี่ๆนับจำนวนแล้ว เกือบทั้งหมดคือรุ่นพี่ม.6คนนึงที่สวยมากๆ แต่เราเจอชื่อของตัวเอง3ใบ ดูน้อยใช่มั้ย แต่มันเป็นเรื่องที่คาใจเรามาถึงทุกวันนี้ ใคร3คนที่เป็นคนโหวตเรา เขาแกล้งเรารึเปล่า ทำไมถึงเลือกเรา ไม่เข้าใจเลยซักนิดเดียว

แต่ปีนี้เรากะจะไม่ไป เราว่าเราไม่เหมาะกับงานแบบนี้ เราอึดอัด ทำตัวไม่ถูก เราไม่ชอบถ่ายรูป เพราะเราไม่สวย หุ่นไม่ดี ถ่ายยังไงก็ไม่โอเค ถ้าเราไปเราต้องโดนจับถ่ายรูปแน่ๆ ไม่สนุกเลย

สุดท้ายของวันนี้ เราหวังแค่ไม่ให้คนรอบตัวเรามาเจอบันทึกเหล่านี้ เราไม่อยากปรึกษาใคร กลัวว่าเขาจะหาว่าเราเรียกร้องความสนใจหรืออะไรต่างๆนานา เอาไว้เราอยากไปจากที่นี่เมื่อไหร่ ค่อยบอกพวกเขาแล้วกันเนาะ :)