เนื้อโคลงมีสปอยปรมาจารย์ลัทธิมารเล่มสอง...
มือคู่นี้เปื้อนเลือด -- เกินล้าง
แม้นรู้มิควรข้าง -- เคียงเจ้า
รสหวานกล่อมทอดร่าง -- หลับฝัน
ใจรู้แค้นตนสร้าง -- มิอาจเยียวยา
(โคลงรัสสปักข์)
โทสะเหนือสัมพันธ์ -- บีบคั้น
อัสสุชลเลือดคลุ้ง -- กลิ่นคาว
เนตรมืดมัวหัวรั้น -- ไล่ต้อน
กระบี่พาดคอขาว -- ลาโลกมิคืน
(โคลงมหาวิชชุมาลี)
ตั้งหน้าวาดวงเวท -- เรียกผี
ตายเสียแล้วก็ดี -- ว่าง่าย
เฝ้าข้างร่างอินทรีย์ -- รอฟื้น
หารู้กี่มนตร์ร่าย -- ดับแล้วมิยิน
(โคลงมหาสินธุมาลี)
แด่คู่ที่ไม่มีทางลงเอย
เซวียหยาง เสี่ยวซิงเฉิน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in