พอพูดถึงประเทศกัมพูชา เราเชื่อว่าในใจของหลาย ๆ คนก็มีภาพจำว่าประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงของเรานี้ รับบทวายร้ายทางประวัติศาสตร์เกือบตลอดมา ทั้งสมัยอยุธยาที่อาณาจักรขอมเป็นเมืองขึ้นแล้วเกิดแข็งเมืองกระด้างกระเดื่อง ต้องยกทัพไปปราบปราม เรื่อยมาตลอดจนเรื่องของประเด็นทางการเมืองระหว่างประเทศที่เข้มข้น ร้อนแรง ปลุกเลือดรักชาติและหวงแหนแผ่นดินเกิด

จึงปฏิเสธไม่ได้ว่า เรามีภาพจำที่ไม่ค่อยจะน่ารักเท่าไรนักเกี่ยวกับประเทศเพื่อนบ้านประเทศนี้ (ซึ่งสาเหตุหลักก็น่าจะมาจากระบบการศึกษาของเราที่เน้นชาตินิยมเสียมากนั่นล่ะ ไม่ชอบพม่าเพราะมาเอาทองจากอยุธยาไปบ้างล่ะ ไม่ชอบเขมรเพราะเรื่องเขาพระวิหารและการแสดงโขนบ้างล่ะ หรือไม่ก็มองว่าลาวนั้นเป็นบ้านพี่เมืองน้องกับเรา ซึ่ง...ถามเขาหรือเปล่าว่าอยากเป็นน้องประเทศเราไหม...) ตลอดจนมีชุดความคิดที่มองว่าเขาด้อยพัฒนากว่า เนื่องจากมีแรงงานชาวกัมพูชาจำนวนไม่น้อยที่อพยพย้ายถิ่นเข้ามาทำงานในไทย

ด้วยเหตุนี้... ทำให้เรามองข้ามประเทศเพื่อนบ้านที่รุ่มรวยด้วยศิลปวัฒนธรรม มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ซึ่งน่าสนใจและควรค่าแก่การศึกษา และด้วยความใกล้กันระหว่างสองประเทศนี่เอง เลยทำให้คิดว่าจะมาเที่ยวเมื่อไรก็ได้ ฉะนั้น เมื่อเราบอกกับคนรอบตัวว่าจะไปเที่ยวกัมพูชา หลายคนก็ไถ่ถามมาด้วยความสงสัยว่าจะไปทำไม มีอะไรให้ไปดู ใกล้แค่นี้เองทำไมเลือกไปตอนนี้ล่ะ ไม่ไปเที่ยวที่อื่นไกล ๆ ก่อนหรอ

เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเรื่องราวของเราใน "เสียมเรียบ - กัมพูชา" เมืองมรดกโลกที่ผู้คนต่างแวะเวียนกันเข้ามาชมความงดงามและความยิ่งใหญ่ของปราสาทหินซึ่งเป็นแหล่งอารยธรรมโบราณที่ยืนตระง่านยาวนานนับพันปีแห่งนี้ จะเปลี่ยนมุมมองของท่านผู้อ่านให้เห็นกัมพูชาในมุมมองใหม่และอยากจะมาสัมผัสด้วยตัวของท่านเอง

ก่อนที่เราจะพาผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านไปปีนป่ายบนบันไดหิน ชมความงามของปราสาทต่าง ๆ เรามาเตรียมความพร้อมกันก่อนที่กว่าว่าควรจะเตรียมอะไร พักที่ไหน จองรถสามล้อเจ้าใดบ้าง :)

แนะนำว่าอ่านไปก่อนก็ได้ เพื่อความอินและความเข้าใจในเรื่องของสถาปัตยกรรมต่าง ๆ ปราสาทไหนเป็นยังไง มีความสำคัญอย่างไรบ้าง ซึ่งเราแนะนำหนังสือ มนตรา กัมพูชา โดยคุณวรศักดิ์ วงศ์นาค จากสำนักพิมพ์อัมรินทร์ ทราเวล ค่ะ เล็มนี้นั้นมีทุกอย่างครบถ้วนกระบวนความในหนึ่งเดียว ซึ่งไม่เฉพาะเรื่องเที่ยวในเมืองเสียมเรียบเท่านั้น แต่รวมทั้งหมดครอบจักรวาลการท่องเที่ยวในประเทศกัมพูชาเลยค่ะ

ความจริงแล้วในตัวเมืองเสียมเรียบนั้นมีที่พักให้เลือกมากมาย หลากหลายราคา ตั้งแต่หรูหราไปจนกระทั่งแบคแพคค่ะ ซึ่งเราก็เป็นมนุุษย์งบน้อย เลยเลือกไปพักแบบโฮลเทลห้องรวม ซึ่งเราขอแนะนำให้ไปพักที่ Lub d Cambodia Siem Reap ค่ะ (กดเข้าไปดูภาพและเช็คราคาได้เลยนะเออ)

ข้อดีของที่นี่คือราคาน่ารัก มีให้เลือกทั้งแบบห้องรวมชายหญิง ห้องรวมหญิง และห้องเดี่ยว ตลอดจนมีพื้นที่ใช้สอยส่วนกลาง เช่น สระว่ายน้ำ ห้องดูหนัง ห้องนั่งเล่นกุ๊กกิ๊ก และมีกิจกรรมท่องเที่ยวหลากหลายในแต่ละวันให้กับผู้ที่มาพักได้เข้าร่วม เช่น ปั่นจักรยานตอนเย็น พายเรือเล่นในบึงบัว หรือจะเป็นกิจกรรมปาร์ตี้ต่าง ๆ อีกมากมาย

อีกทั้งแม้ว่าจะเป็นห้องรวมแต่ทุกอย่างสะอาดมากกกกกกก เตียงสองชั้นเป็นแบบ build-in ซึ่งมันไม่โยกเยกเวลาคนที่นอนด้านบนลึกหรือพลิกตัว มีม่านปิดเพื่อความเป็นส่วนตัวด้วย เก๋กู้ดมาก ๆ ค่ะ

อ้อ...หากไปพักแบบโฮสเทลก็อย่างลืมเอาแม่กุญแจไปล็อกล็อกเกอร์กระเป๋าเดินทางด้วยนะจ๊ะ

หากเปิด google แล้วพิมพ์คำว่า เที่ยวเสียมเรียบ จะเจอกระทู้พันทิปกระทู้แรกที่แนะนำเรื่องการท่องเที่ยว ในนั้นจะเขียนแนะนำคนขับรถสามล้อที่ชื่อว่า คุณเดือน เอาไว้ค่ะ นั่นล่ะค่ะคุณขา รีบจองเลย!

จากกระทู้ต่อกระทู้ จากคำแนะนำปากต่อปาก ตอนนี้คุณเดือนไม่ได้ขับสามล้อแล้วนะคะ แกเปลี่ยนมาขับรถยนต์แล้วนะเออ ซึ่งเราก็ได้มีโอกาสเจอคุณเดือนหนึ่งวันค่ะเพราะว่าไปเที่ยวปราสาทรอบนอก (เอ๊ะ สปอยมั้ยเนี่ย...) ส่วนวันอื่น ๆ นั้นเรานั่งรถสามล้อเที่ยวโดยมี ลุงวัน เป็นคนขับค่ะ แกน่ารัก พูดภาษาไทยได้เช่นกัน เพราะฉะนั้นหายห่วงเรื่องการติดต่อสื่อสารไปได้เลยค่ะ

หากติดต่อคุณเดือนไปเขาก็จะมีแพ็กเกจทัวร์ให้เราเลือกว่าเรามาเที่ยวกี่วัน จะไปที่ไหนบ้าง ใกล้ไกลอย่างไร และสามารถเพิ่มสถานที่ท่องเที่ยวและร้านอาหารที่เราต้องการได้ด้วยค่ะ

อากาศที่กัมพูชาก็คล้าย ๆ กับบ้านเรานั่นแหละค่ะ ร้อนจัดในตอนกลางวัน (แต่เย็นกว่ากรุงเทพนะ...) และอาจจะเจอฝนได้บ้าง เลยอยากจะให้เตรียมหมวกกันแดด เสื้อคลุม airism และเสื้อกันฝนไปด้วยค่ะ เพราะเวลาเข้าไปเยี่ยมชมปราสาท เขาไม่อนุญาตให้กางร่มนะเออ (เว้นตอนฝนตก ก็คงอนุโลมแหละ) แต่กางร่มกันแดดมันไม่ควรจริง ๆ ค่ะ เพราะหนึ่ง เป็นการเคารพศาสนสถาน และสอง เป็นการไม่สร้าง "ทัศนอุจาด" ให้แก่นักท่องเที่ยวอื่น ๆ ที่อยู่โดยรอบนั่นเองค่ะ

ลองนึกภาพร่มกันยูวีที่สะท้อนแสงแดดออกไปรอบด้านได้มั้ยคะ นั่นล่ะค่ะ ถ้านึกไม่ออกก็นึกถึงเวลาขับรถตอนกลางคืนแล้วเจอคันหลังเป็นฟอร์จูนเนอร์อะค่ะ แสบตานะเออ รวมถึงเวลาถ่ายภาพสถานที่แล้วในเฟรมติดร่มสีสด มันก็กร่อยประมาณหนึ่งเลยทีเดียว (ไม่ชอบนักท่องเที่ยวจีนยังไงก็อย่าทำตัวแบบนั้นเลยค่ะ อาเหล่าม่าถือร่มฉวัดเฉวียนไม่แคร์ป้าย ไม่แคร์เจ้าหน้าที่ใด ๆ เล้ย)

และโปรดเตรียมขวดน้ำไปด้วยนะคะ เพราะว่าในเสียมเรียบนั้นมีโครงการ Refill No Landfill อยู่ค่ะ เป็นโครงการที่มีความพยายามในการลดขยะพลาสติก โดยขอความร่วมมือจากร้านอาหารและคาเฟ่รอบ ๆ เสียมเรียบให้มีจุดบริการน้ำดื่มฟรีแก่นักท่องเที่ยวค่ะ

ร้านอาหารที่นี่ แบ่งคราว ๆ ออกเป็น 2 จำพวก นั่นก็คือ ร้านอาหารเพื่อการค้ากำไร และ ร้านอาหารที่มีสตอรี่เพื่อสังคมค่ะ ซึ่งบอกเลยว่าร้านแบบแรกนั้นแพงกว่าจ้า

และสำหรับมิตรรักผู้อ่านที่สนใจเกี่ยวกับร้านอาหารที่่สนับสนุนกิจกรรมเพื่อสังคมและมูลนิธิต่าง ๆ กินแล้วอิ่มท้องเพราะอร่อย และอิ่มใจที่ได้แบ่งปัน ก็สามารถเข้ามาอ่านได้ใน Siem Reap - Cafe Hopping & Eating Guide ที่เราจัดทำรวบรวมร้านอาหารและคาเฟ่รอบ ๆ เสียมเรียบไว้ได้เลยนะคะ (ตั้งใจทำและตั้งใจเขียนมาก ๆ เลยนะเออ)

หากท่านเป็นคนหนึ่งที่ใช้กล้องฟิล์ม เราแนะนำว่าให้แบกฟิล์มมาให้ครบเพราะได้ใช้หมดแน่ ทั้งฟิล์ม 800 ที่ใช้ถ่ายแสงอาทิตย์ยามเช้า ถ่ายไฟตอนกลางคืน ฟิล์ม 400 ที่ถ่ายในที่ร่ม 200 หรือ 100 ตามกำลังศรัทธาสำหรับถ่ายภายนอกปราสาทหิน บอกเลยว่าถ่ายสนุกมาก! (แต่จะล้างออกมาแล้วรอดหรือไม่รอดนั้นก็อีกเรื่องนึงนะจ๊ะ แหะ ๆ)

ไหน ๆ ก็วกเข้ามาเรื่องกล้องแล้ว ภาพในบันทึกการเดินทางครั้งนี้จะเป็นภาพจากกล้องฟิล์มเป็นส่วนใหญ่ประกอบกับกล้องจากโทรศัพท์มือถือบ้าง ขอออกตัวไว้ก่อนว่าจะมีรูปที่ไม่ชัดบ้าง เบลอบ้างประปราย โปรดอย่าถือสาเลยนะคะ

มีสองเครือข่ายให้เลือกซื้อ แต่จากการศึกษามาแล้วพบว่าเครือข่าย Smart นั้นสัญญาณดีที่สุด ไปไกลแค่ไหนก็ยังเล่นเน็ตอัพไอจีได้ มีขายที่ด้านหน้าของสนามบิน และมีหลากหลายแพคเก็จให้เลือกตามระยะเวลาที่เราเที่ยวอยู่ในกัมพูชา (ของเราซื้อแบบ 4 วัน 6 ดอลล่าร์)

และทั้งหมดนี้นี่ก็คือความในใจ

ประกอบกับข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการเดินทางในครั้งนี้นะคะ

หากท่านผู้อ่านมีข้อสงสัยประการใดก็สามารถเขียนเข้ามาถามกันได้เลยค่ะ