You said memories become stories when we forget them. Maybe some of them become songs.

เสียงกีตาร์ดังขึ้นมาเป็นระยะตั้งแต่เขาหยิบกีตาร์ตัวโปรดขึ้นมา บรรเลงเพลงแล้วเพลงเล่า และไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลง 

แม้บิลจะเข้ามาด้านในทาร์ดิสแล้วก็ตาม เจ้าตัวก็ยังคงเล่นกีตาร์อยู่ในมุมมืดของเขาอยู่เหมือนเคย อาจจะบอกได้ว่าเธอค่อนข้างจะชินกับการที่รอให้เขา -- ด็อกเตอร์ เล่นกีตาร์จนจบเพลง

แต่วันนี้เพลงที่เขาเล่นกลับแปลกหู ไม่เหมือนกับทุกครั้งที่เขาเล่น เธอรู้สึกได้

"ด็อกเตอร์ วันนี้คุณเล่นเพลงอะไรน่ะ" บิลถามขึ้น แต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา

"เขาไม่บอกหรอก วันนี้เขาคงไม่ไปไหนด้วย" นาร์โดเดินออกมาบอกบิล แล้วก็ยืนดูด็อกเตอร์เล่นกีตาร์อยู่ห่างๆ "อันที่จริงเขานั่งเล่นอยู่ตรงนี้มาทั้งคืนได้แล้ว" 

"อย่างนั้นหรอ" บิลหันไปมองหน้านาร์โดราวกับว่าจะปล่อยให้เขานั่งเล่นกีตาร์อยู่ตรงนั้นไปเรื่อยๆ ก่อนจะพากันออกมาด้านนอกทาร์ดิส

หลังจากที่บิลและนาร์โดเดินออกไปไม่นาน เขาก็หยุดเล่นกีตาร์ ถอดแว่นตาดำออก ก่อนจะหอบกีตาร์ไปด้านนอก

เพลงๆ เดิมที่เขาเล่นมาตั้งแต่เมื่อคืน กำลังบรรเลงต่อเนื่อง พร้อมกับเสียงเปียโนด้านในดังแทรกออกมา ท่วงทำนองที่สอดประสานกันอย่างลงตัว ราวกับทั้งสองฝ่ายกำลังเล่นเพลงเดียวกัน แต่เปล่าเลย มันเป็นเพลงที่เขาเขียนขึ้นมาใหม่ เขาเล่นจนกระทั่งจบเพลง เพลงที่เขาเขียนขึ้น เพลงที่น้อยคนจะได้ฟัง 

เสียงเคาะประตูจากด้านในดังออกมาเหมือนเป็นสัญญาณที่พยายามเรียกให้เขาเข้าไปด้านใน -- เธอไม่สามารถออกมาด้านนอกได้ นอกเสียจากว่าจะมีใครพาเธอออกมา

"เอากีตาร์เข้ามาด้วยสิ"

"ผมนึกว่าคุณไม่ชอบมันซะอีก"

"ฉันไม่ชอบให้คุณสอนฉันเล่นเท่านั้นแหละ ฉันออกจะชอบฟังที่คุณเล่น" เธอยังคงเล่นหูเล่นตากับเขาเหมือนเช่นเมื่อก่อน ก่อนที่เรื่องแย่ๆ จะถาโถมเข้ามาหาเขา

"งั้นหรอ"

"เพลงใหม่หรอ เมื่อกี้น่ะ" จู่ๆ เธอก็ถามขึ้น "ฉันชอบนะ มันชื่อเพลงอะไร" 

"ผมไม่รู้ ไม่ได้ตั้ง และคงไม่คิดจะตั้งชื่อ" เขาเดินไปนั่งที่เก้าอี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นเก้าอี้ที่เขาเอาไว้นั่งคุยกับเธอ -- มิสซี่ เวลาเธออยู่ที่นี่ อยู่ใน The Vault มีเปียโนหลังหนึ่งตั้งอยู่กลางห้อง ในกระจกใส ดูรวมๆ แล้วก็เป็นห้องหนึ่งสำหรับหญิงสาวที่เอาไว้พักผ่อน มีของต่างๆ ที่เธอต้องการ ได้มาจากการที่เธอขอ บางครั้งอาจจะเป็นการอ้อนวอน หรือแลกเปลี่ยนบางสิ่งกับด็อกเตอร์

"งั้นตั้งชื่อว่ามิสซี่ก็ได้ ยังไงๆ ฉันกับคุณ เราก็เล่นเพลงนั้นได้ด้วยกันนะ" เขาเงียบจนมิสซี่เป็นฝ่ายเปลี่ยนเรื่องคุย

"คุณเล่นเพลงอื่นให้ฉันฟังบ้างสิ" เธอพูดขึ้น เขาดูไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ แต่ก็อย่างที่เห็น เวลาเธอขอให้เขาเล่นกีตาร์ เขาก็เล่นเสมอ แม้ว่ามันจะมีบางอย่างมารบกวนเขา

เสียงกีตาร์ดังขึ้นมา มิสซี่ไม่ถามว่าเพลงนั้นคือเพลงอะไร เธอรู้ดี และเธอจะไม่ไปกวนเขาเวลาเขาเล่นเพลงนี้ เธอสังเกตเห็นได้ถึงสีหน้าของเขา ดวงตาแดงก่ำกว่าเคย เธอรอจนกระทั่งเขาเล่นเพลงจบ แต่ก็ไม่ทัน เขารีบปลีกตัวเดินออกไป ก่อนจะบอกเธอว่า เขาจะไม่เล่นเพลงให้เธอฟังอีกอย่างแน่นอน

เพลงที่เขาเล่นให้เธอฟัง มันทำให้เขาหวนนึกถึงเรื่องราวของบางคน ที่ความทรงจำของเขานั้นเป็นเหมือนจิ๊กซอว์ มีเรื่องราว มีความทรงจำเพียงแค่บางส่วน เขารู้ว่าคนนั้นทำให้เขามีความสุข ออกเดินทางไปด้วยกัน แต่เขาจำไม่ได้ว่าคนๆ นั้นหน้าตาเป็นอย่างไรและน้ำเสียงเป็นอย่างไร

เพลงนั้น ทั้งทำให้เขาอบอุ่นหัวใจและรู้สึกอ้างว้างในเวลาเดียวกัน

________________________________________

นี่คือเพลงที่ด็อกเตอร์เล่นตอนที่มิสซี่ขอให้ด็อกเตอร์เล่นกีตาร์ให้ฟัง ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ