เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
โชว์ห่วย โชะเด๊ะWatch Take
พฤติกรรมลูกค้า
  • พฤติกรรมหลากหลายของลูกค้า
    1. ช่างลอง ผมเข้าใจว่าการเอาของในร้านมาลองเนี่ยมันก็น่าจะโอเคนะครับ แต่บางคนก็เกินกว่าเหตุนะครับ เพราะว่าพี่แกเล่นเปิดเอาโคโลญมาฉีดเลยฮะ ฟอดๆ แล้วก็เดินหนีเอาตัวรอดจากร้านไป อย่างนี้ไม่โอนะฮะ
    2. กูทนหิวไม่ได้ แนวนี้จะมาแบบยังไม่มาถึงเคาเตอร์พี่แกก็เปิดขวด แกะขนมกินแล้ว คือบางครั้งก็รู้นะครับว่าไม่ได้ตั้งใจโกงแต่มันเปิดช่องให้คนชิ่งหนีไม่จ่ายอะครับ บางรายเข้าใจก็เก็บเอาห่อหรือขวดเปล่าไว้ พอมาจ่ายก็เอามาให้เห็น บางรายหยิบมาให้ดู แล้วก็ชี้ว่าให้เก็บตังค์กับคนนี้นะ แต่บางรายไม่มีเลยฮะต้องมานั่งถามว่าใครหยิบอะไรไปมั่ง (เดี๋ยวก็แม่งคิดราคารังนกทุกอย่างเลยฉิบ) แต่ในปัจจุบันนี้พฤติกรรมนี้โกอินเตอร์ไปที่ดิสนีย์แลนด์โตเกียวครับ ผลคือแกะห่อปุ๊บ พี่รปภ.ก็ลากตัวไปเลยจ้า ไม่มีให้แก้ตัว แล้วเค้ายังบอกอีกว่าก็ที่บ้านฉันทำได้อะ (คือไม่ได้อยากให้ทำแต่ไม่อยากให้เสียลูกค้าเฟร้ย) อ้างไม่ได้ฮะ
    3. ซ่อนของ อันนี้เหมือนจะมีพิษภัย แต่เท่าที่เจอจะเป็นเด็กที่คิดว่ากลัวคนอื่นจะมาเอาไปก่อนเลยเอาไปซ่อนไว้จุดอื่น พอพ่อแม่ยอมให้ซื้อก็ไปหยิบมา ก็คือยังไม่ได้ขโมย แต่ทำพฤติกรรมน่าสงสัย
    4. แฟลชแมน คือทำอะไรเร็วๆ ฟุบฟับ พอจะจ่ายตังค์ก็เอาตังค์วางแล้วก็ยื่นเอาของให้ดูเร็วระดับมิลลิวินาที ( มิลลิเซคั่นหรือ1/1000 วิ) ยื่นเฉยๆไม่พอ มีเขย่าไปมาอีก แล้วก็พูด "ไอ้นี่นะ!" แล้วก็พุ่งตัวออกไปจากร้าน คือใครจะมองเห็นทันอะครับ... แต่บางรายก็ติดกับตัวเองครับ เอาแบงค์ใหญ่มาก็ต้องรอทอน ผมก็ขำกับท่าทางที่เหมือนอยากยาของลูกค้าตอนรอตังค์ทอน
    5. แบงค์พันยามเช้า อันนี้คือก็แบ่งรับแบ่งสู้เอาอะครับ บางครั้งมาเป็นคนแรกของวันแล้วก็ซื้อของสิบบาท แล้วก็ให้แบงค์พันมา ถ้าเป็นร้านหยิ่งๆ ใจร้ายนี่คุณโดนไล่ตะเพิดเลยนะฮะ เพราะบางครั้งเค้าถือว่าคนแรกของวันเป็นไง ลูกค้าแม่งจะเป็นอย่างนั้นทั้งวัน แต่บอกไว้ก่อนว่าร้านผมยินดีรับนะครับ ไม่ซีเรียส... อะไรนะ ซื้อลูกอมบาทนึงให้แบงค ์500 มา ได้ๆ เดี๋ยวไปหยิบถุงเหรียญบาทหลังร้านมาก่อนนะ...
    6. คนใช้ ลูกค้าบางท่านชอบใช้ครับ อันนี้โอเคถ้าไม่ยุ่งมากก็พอบริการให้ได้ แต่คุณพี่บอกทีละอย่าง... ซึ่งแต่ละอย่างเนี่ยอะครับ มันวางข้างๆ กัน... บางครั้งก็เจอแบบนี้ครับ เอาแชมพูขวดนึง พอถามก็ไม่รู้ ไม่ใช่ว่าหยิบอะไรก็ได้นะครับ แต่ไม่รู้อะไรทั้งนั้นครับ แต่สเป็คเยอะด้วย เลยต้องลากมาดูด้วยกันเลยครับ จะเอาอันไหน
    7. คนพูดจาไม่รู้เรื่อง อันนี้รับมือยากอีกแบบครับ เมื่อวันก่อนก็เจอดินสอหมึกน้ำเงินมา คุณพ่อก็เจอบอกเอาโอวัลตินหน่อย (อันนี้เป็นลูกค้าตามข้อ6ผสมด้วย) พ่อก็ถามว่าเอากล่องใช่มั้ย พอหยิบมาให้ก็โดนโมโหใส่ สรุปเค้าจะเอาแบบซอง... มึนมาก ปวดกบาลเวลารับมือ
    8. นักมายากล+นักคณิตศาสตร์ รายนี้น่ากลัวเพราะจะมาแนวหาวิธีคิดเงินงงๆ ดึงแบงค์เข้าออก นั่นนู่นนี่ วิธีรับมือก็คือให้แข็งขืนกลับไปครับว่าคิดแบบนี้นะ ได้เงินเท่ากัน ถ้าบางรายโชคร้ายอาจจะโดนโกงไปเลยแบบหยิบแบงค์คืนไปมั่ง แล้วทำเป็นยุ่งนู่นนี่ แล้วก็ทำเป็นถามเช็คว่าเมื่อกี๊จ่ายไปรึยัง จำได้ว่าจ่ายไปแล้วนะ ถ้าเราหลงไปตามนั้นก็เสร็จเขาเลย...
    9. อีกนิดน่ะ รายนี้จะมาแนวหยิบของมาให้จำนวนนึง วางแบงค์ พอเราถามกลับว่าพอแค่นี้ใช่มั้ย เค้าจะบอกว่าใช่ แต่พอแตะแบงค์จะทอนปั๊บ นางจะหันหลังกลับไปดูของต่ออีกสองสามชิ้น เราก็จะงงเวลาทอนเงิน เท่าที่ผมรับมือมาจะใช้การคิดเป็นสเตปครับ คิดสินค้าอย่างแรกให้เสร็จก่อน แล้วหยิบเงินทอนมา ถ้าเป็นไปได้เอาทอนไปให้เค้าเลย แล้วแยกของออกไป แล้วแยกคิดเงินของรอบใหม่ไปเลย จะไม่งง
    ตามจริงมันก็มีอีกมากมายอาจจะยังสาธยายไม่หมด การขายของยังไงก็ต้องเจอกับร้อยพ่อพันแม่คนหลายจำพวกมากมายนัก ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงนักก็ต้อนรับขับสู้ไปครับ ตามประสางานให้บริการ แต่ถ้ามากเกินไปก็อย่าหาว่าใจร้ายเลยฮะ ใครดีมาเราดีไป ใครร้ายมาจะเอาขี้มูกป้ายปาก!

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in