เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ปสก.ติ่งต่างแดนtriplex3y
เปิดประสบการณ์ติ่งในต่างแดน [Loona premier greeting meet and up]

  • สวัสดีค่ะ!

    การเปิดประสบการณ์ติ่งในครั้งนี้เริ่มต้นจากได้รับแจ้งเตือนจากแอค Loonatheworld เด้งขึ้นมาที่หน้าจอพร้อมปรากฏโปสเตอร์งานมีตติ้งที่ชื่อว่า [Loona premier greeting meet and up] หลังจากที่ลูน่าเงียบหายไปนานหลายเดือนหลังการปล่อย 
    เพลButterfly เมื่อต้นปี และปล่อยทีเซอร์ปริศนา ‘Burn’ เมื่อวันที่ 31 มีนาคมแล้วก็เงียบหายไปจนใจหาย….


    วินาทีนั้นคิดไว้แล้วว่าถ้าไม่ไปงานนี้ก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เห็นพวกเขาสักครั้งไหม…..

    ด้วยเหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่างในปี2019ที่เกิดขึ้นช่วงที่วงเงียบไปทำให้เรากลัวว่าพวกเขาจะหายไปก่อนที่จะได้พบกัน….


    เราตัดสินใจลางานและจองตั๋วเครื่องบินและที่พักทันทีทั้งที่ยังไม่ถึงกำหนดวันจองตั๋วเข้างานมีต…

    และแล้ววันกดบัตรก็มาถึง….. แต่ว่าเรานกบัตรค่ะ…………………….


    ตามเว็บไซต์ต่างๆเริ่มขึ้นบัตรผีให้ซื้อ ซึ่งเราเองที่นกในรอบแรกก็เข้าไปเช็คบ่อยๆ บวกลบคูณหารราคาส่วนต่างจากค่าตั๋วงานมีต สอบถามคนที่เคยซื้อบัตรผีว่าได้บัตรจริงไหม จ่ายไปแล้วได้เข้าไปดูจริงๆไหม เราอยากไปดูจริงๆค่ะถึงจะแพงกว่าเราก็ยอม แต่ลึกๆก็กลัวว่าจ่ายแพงแล้ววันจริงเข้าไม่ได้อาจเจ็บหนัก เลยทำใจว่าคงไม่ถึงคราวของเราหรอก ปลงเถอะ นี่ไม่ใช่วันของเราจริงๆ TT

    2อาทิตย์ก่อนงานมีตเราเลยลองเข้าไปเช็ตผ่านหน้าเว็บ Melon เล่นๆปรากฏว่ามีคนปล่อยบัตรค่ะ! วินาทีนั้นไม่มีลังเลอีก ตรงไหนว่างก็กดเลย จ่ายเลย ไม่ซีเรียสเรื่องที่นั่งสักนิด ขอแค่ได้เข้าไปข้างในได้ยินเสียงก็ยังดี สกิลภาษาเกาหลี=0 ฟังไม่ออกแต่อยากเข้าไปฟัง ฮือ TT




    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    วันที่ 13 ธันวาคม

    เราออกเดินทางตามแพลนกับเพื่อนออบิทต่างชาติอีกท่านว่าจะไป cafe rosy กิจการของที่บ้านน้องโอ โอลิเวีย ฮเย ก่อนจะถึงวันมีตที่จัดในวันที่ 14 ธันวา แต่ด้วยความแพลนการมาเกาหลีของเราค่อนข้างแน่นเลยเปลี่ยนจากไปคาเฟ่ร่วมกับออบิทช่วงบ่ายเป็นโซโล่เดินทางคนเดียวในช่วงเช้าแทนค่ะ ระยะทางจากที่พักเราไปถึงร้านใช้เวลา 1 ชม. 15 นาที แต่ไม่รู้สึกเหนื่อยเลยค่ะ ลุ้นก็ลุ้นว่าจะหลงไหมแต่ก็มาถึงสถานีปลายทางสำเร็จ ต่อด้วยเดินเท้าอีกประมาณ 10 นาทีถึงร้านคาเฟ่โดยไม่หลง เย้


    เราได้พบทั้งคุณพ่อ คุณแม่ และคุณพี่สาวของน้องโอค่ะ ทุกคนยิ้มแย้มทักทายเราเมื่อเข้าไปในร้าน คุณแม่น้องโอถามเราด้วยประโยคแรกว่า “Orbit?” เราพยักหน้าก่อนจะสั่งเมนูในร้านมาทาน ในร้านเปิดเพลงลูน่าสลับกันไปโดยมีคุณพี่สาวร้องคลอตามเบาๆค่ะ เราเดินวนรอบร้านทั้งถ่ายรูปนิ่งและวิดีโอเก็บไว้เป็นเครื่องยืนยันความทรงจำไว้ว่าครั้งนึงได้มาเยือนที่นี่แล้ว 


    ก่อนจะกลับเราเดินไปที่เค้าเตอร์ยื่นพวงกุญแจเรซิ่นพร้อมกระดาษโน๊ตที่ตระเตรียมเอาไว้ส่งให้คุณพี่สาว ใช้สกิลภาษาอังกฤษบวกกับภาษามือสื่อสารกับคุณพี่สาว ฝากของไปให้น้องโอ ซึ่งพี่สาวก็รับไว้ให้ เราไม่ได้คาดหวังว่าน้องจะนำไปใช้แค่ได้ให้ก็รู้สึกดีมากๆแล้วค่ะ เราเขียนจดหมายเล็กๆใส่ไว่ในซองของที่ฝากไปด้วย หวังว่าสิ่งเล็กๆที่ทำไปจะทำให้น้องๆรับรู้ถึงความรักจากแฟนคลับที่อยู่นอกประเทศอย่างเราและอีกหลายๆคนที่ตั้งใจบินมาเพื่องานนี้ 


    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    วันที่ 14 ธันวาคม

    เช้านี้อุณหภูมิ -1 ค่ะ เราตระเตรียมแกะฮอตแพ็คใส่ไว้ในชุดมิชชิลินของเราพร้อมสู้กับความหนาว จากที่พักเราถึงงานใช้เวลา 30 นาทีและด้วยความหลงทิศหลงทางทำให้เราเสียเวลาไปค่อนข้างมาก แง เราได้มาต่อแถวเพื่อซื้อของตอนเวลา 9 โมงพอดีค่ะซึ่งหลายคนมาต่อกันตั้งแต่เช้ามืดซึ่งเราไม่ไหวจริงๆ ระหว่างนี้ก็ยืนรอให้ถึงเวลา 10 โมงก่อนจะเปิดขายในรอบแรกค่ะ 


    แถวค่อยๆขยับทีละนิดค่ะ ข้างหน้าเรามาต่อแถวพร้อมสมุดโน๊ตค่ะคาดว่าจะเตรียมสอบด้วยรอซื้อของด้วย ระหว่างที่เรายืนหนาวรอถึงคิวอยู่ดีๆก็มีเสียงคนกรี๊ดค่ะเลยหันไปดู…………… 


    ชยูฉีกยิ้มแล้วก็โบกมือให้จากในรถตู้สีดำนั่งตำแหน่งข้างคนขับค่ะ 


    เราตาค้างมาก ช็อก…...มือแข็ง…..เท้าแข็ง…..ละสายตาไม่ได้ ยัยชยูน่ะน่ารักกว่าในรูปเป็นหมื่นเท่า….


    ถัดไปเป็นรถตู้คันสีขาวโดยมีวีวี่นั่งตำแหน่งข้างคนขับโบกมือให้แฟนๆเป็นระยะแต่เราเห็นไม่เยอะเท่าไหร่เนื่องจากฟิล์มรถตู้ทึบมาก  


    เราใช้เวลาต่อแถวท่ามกลางความหนาวทั้งหมด 3 ชม.กว่าจะถึงคิวซื้อของค่ะ ต่อด้วยแลกบัตรเข้ามีตโดยยื่นเอกสารยืนยันการจองพร้อมกับโชว์ passport ซึ่งแถวต่างชาติค่อนข้างยาวเราเลยถูกตัดมาแถวคนเกาหลีแทนค่ะ การ์ดแข็งที่ได้เราจึงได้ของ yyxy ซึ่งส่วนมากต่างชาติจะได้บัตร ⅓ กันค่ะ


    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    บรรยากาศก่อนเข้าฮอลมีรูปวาดที่เด็กๆวาดตั้งโชว์ค่ะ พร้อมกับป้ายโปรโมทซัพพอตต่างๆ และไฮไลท์คือป้ายลูน่าที่มีเงาเมมเบอร์คนที่13ที่เป็นที่ฮอตฮิตมาก 


    ตอนที่เราเข้าไปในฮอลคนก็เริ่มเข้ากันมาเยอะแล้วค่ะ แท่งไฟในมือเราเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆเหมือนกำลังเทสระบบ แล้วฮอลก็มืดลงพร้อมกับรูป 12 คนขึ้นโชว์บนสกรีน เสียงกรี๊ดดังกระหึ่มขณะที่เราพยายามปาดน้ำตาค่ะ แง แสงไฟที่สกรีนค่อยๆไล่จากล่างขึ้นบนก่อนเวทีจะถูกเปิดออกขณะบรรเลิงดนตรีด้วย ‘XX’ สกรีนถูกแยกออกพร้อมเงาทั้ง12คนเดินออกมาจากความมืด ทุกคนประจำตำแหน่งระหว่างรอเพลง Butterfly จะเริ่มขึ้น แต่ว่าแถวมันแปลกมากเลยชะโงกหน้าดูพบว่ามี1คนที่หายไป ก่อนจะพบว่าเป็นคิมลิปที่นั่งเก้าอี้ เหมือนว่าคิมลิปจะเจ็บข้อเท้า(?) เพื่อความปลอดภัยจึงไม่ได้ร่วมแสดงด้วยแต่ว่านั่งเก้าอี้ร้องอยู่ไม่ห่างมากนัก สีหน้าคิมลิปดูกังวลแม้จะโบกมือให้ออบิทเป็นระยะอาจเพราะเป็นงานมีตที่ไม่ได้แสดงครบ12คนด้วยแต่แฟนๆทุกคนคงเข้าใจแหละหวังว่าเขาจะไม่เก็บไปคิดมาก…..


    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    สิ่งหนึ่งที่เราสัมผัสได้ในงานมีต ขอแยกเป็น 3 หมวด ค่ะ

    เสียง

    เอนเตอร์เทน

    วิชวล



    หมวดเสียง
    เราขอยกให้โชว์เพลงโซโล่3คน 
    (ฮยอนจิน/โกวอน/ยอจิน)


    ฮยอนจิน

    ด้วยความที่ยัยแมวเสียงติดแหบนิดๆแต่ตอนที่เปล่งเสียงสูงเนื้อเสียงนั้นกังวานมาก ใสกิ๊ง คุม head tone เก่งมาก นิ่ง แน่น ไม่สั่นเลย เก็บครบทุก adlib


    โกวอน

    เหมือนกินซีดีเลย ส่วนท่อนแรปรัวๆนั้น(ร้องเร็ว) ได้ยินชัดเป็นคำๆเลยค่ะ เพราะในเพลงที่เราฟังเหมือนใส่คอรัสมาทับด้วยเหมือนน้องบ่นๆ *โดนตี* แต่ไม่ใช่แบบนั้นเลยค่ะน้องร้องชัดทุกคำไม่ดำน้ำ


    ชยู
    ยัยชยูเป็นนักร้องที่รู้ลิมิตตัวเองแล้วก็เทคนิคการร้องดีมากๆ น้องเสียงทรงพลังมากแรงเยอะ แน่น มีการเซฟเสียงก่อนจะขึ้นท่อนเปล่งโน๊ตสูง ซึ่งไม่แปลกใจเลยที่ทำให้ชยูไม่เคยไฮโน๊ตแล้ว crack เลยสักครั้ง


    (ในโหมดเสียงขอเพิ่ม คิมลิปเข้ามาอีกคนค่ะเนื่องจากน้องไม่ได้ร่วมเต้นด้วย)


    คิมลิป

    น้องลงดีเทลใส่ใจในทุกโน๊ตจนสุดปลายเสียงเลยค่ะ เต็มที่กับท่อนร้องทุกท่อนไม่ว่าเยอะหรือน้อย
    น้องมีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัดไม่อยากให้น้องรู้สึกไม่ดีเพราะไม่ได้ร่วมแสดงแบบครบ12คน น้องคงกดดันตัวเองอยู่แน่ๆ แง 



    หมวดเอนเตอร์เทน


    ยอจิน

    มักเน่ตัวแสบ รับรู้ถึงเอเนอจี้ซ่าแม้เราจะฟังไม่ออก เล่นหูเล่นตาเก่งมาก โชว์ช่วงเล่นเกมไม่น่าเบื่อเลย ชอบโทนเสียงน้องเวลาพูดมากๆ เสียงเซ็ง เสียงเบื่อ เสียงแบบอิหยังวะ เสียงแบบเออๆช่างมันเถอะ ชอบมากรักน้องงงงง


    โอลิเวีย ฮเย

    ชอบที่น้องแสดงอารมณ์ผ่านสีหน้า ทำหน้างง ทำหน้าคิด ทำหน้าแบบใช่เรอะ แสดงสีหน้าหลากหลายมากในงานมีต


    ชเวรี่

    บุคคลที่อุดมไปด้วยรอยยิ้มสดใสและเสียงหัวเราะ ทำให้เรารู้สึกสนุกตลอดเวลา ยิ้มแย้มตลอดเหมือนมีพระอาทิตย์ส่องแสงให้ทานตะวันอย่างเราต้องคอยหันหน้าเข้าใส่


    โหมดวิชวล

    (จริงๆทั้ง12ก็คือวิชวลแต่โหมดนี้ขอพูดถึงออร่าบนเวทีที่โดดเด่น)


    ฮาซึล

    สวยแพง สวยสะกด ออร่าความสวยที่บางทีภาพไม่สามารถเก็บความสวยทั้งหมดของฮาซึลไว้ได้ สวยหรูคุณหนูหอมกลิ่นเงินออกมาเลย สุดแพง! 


    วีวี่

    พี่วีวี่คือที่มาของคำนิยาม ‘เรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก’ แค่พูดภาษาเกาหลีธรรมดาๆแต่กลับดูน่ารักx10 จับไมค์ด้วย2มือ แก้มกลมๆ หอมกลิ่นแป้งเด็กมากๆนุ่มนิ่มที่สุด 


    จินโซล

    เรารู้สึกว่าจินโซลจับผมตัวเองบ่อย ดูเขินๆเวลาพูดเหมือนคนขี้อายนิดๆ แต่บนเวทีจัดเต็มมาก ทั้งเสียงร้อง ท่าเต้น สีหน้าตอนแสดงจนละสายตาไม่ได้


    อีฟ

    พิอีฟ! ฟาดปั๊วมาตั้งแต่VCRและโปสเตอร์ต่างๆ การนั่ง การเดิน การพูด สง่างามมากเหมือนหงส์จริงๆ 


    ฮีจิน

    สารภาพว่าแต่ก่อนเราเฉยๆกับความสวยของฮีจิน แต่พอเจอฮีจินตัวเป็นๆคือกรี๊ดคอแทบแตก ราชนิกุลชั้นสูง เหมือนเจ้าหญิง เหมือนมาจากวังจริงๆ สงสัยว่าพระเจ้าใช้เวลากี่ล้านปีถึงปั้นความสมบูรณ์แบบอย่างฮีจินออกมาได้สำเร็จTT


     

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    สรุปงานมีตนะคะ


    เป็นการเดินทางไปติ่งนอกประเทศครั้งแรกของเราในประเทศที่เราไม่สามารถใช้ภาษาของเขาได้ สื่อสารด้วยภาษาอังกฤษภาษามือปูๆปลาๆแต่ก็ไปถึงที่หมาย บ้านเมืองเขาเดินทางสะดวกปลอดภัย ขอบคุณตัวเองที่ไม่ยอมแพ้ในการหาบัตรไปแม้ว่าจะท้อและกดดันเพราะจองทุกอย่างครบแล้วยกเว้นตั๋วเข้างาน  เป็นงานมีตที่ไปแล้วรู้สึกคุ้มค่าทุกนาทีรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจแม้วันนั้นจะกินไปแค่โกโก้แก้วเดียวกลับมาก็คิดถึงอยากไปอีกอยากเจออีก ไปติ่งครั้งเดียวจบไม่มีจริงค่ะ รักน้องลูนมากๆ ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลใจในช่วงเวลายากลำบาก หวังว่าน้องจะประสบความสำเร็จในทุกด้าน เปร่งประกายเสมอไม่ว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน มีแต่คนรักคนเอ็นดู


     







เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in