โชคลาภหมื่นล้านบันดาลรัก เล่ม 1ผู้เขียน : เจียงจื่อกุย
ผู้แปล : เหวินหรง
อรุณ
8 เล่มจบ
*รีวิวนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาบางส่วน*
สวี่รุ่ย อดีตคุณหนูไฮโซต้องตกระกำลำบากทำงานทุกอย่างเพื่อหาเงินเลี้ยงชีพ ยังไม่ทันจบมหาวิทยาลัยกลับต้องเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์
สวรรค์บันดาลให้เธอย้อนเวลากลับมาเจ็ดปีก่อน ตอนเรียนมัธยมปลายปีหนึ่ง พร้อมกับระบบผลาญเงินที่แต่ละครั้งจะเพิ่มจำนวนเงินและระยะเวลาในการใช้เงินขึ้นเรื่อยๆ สำหรับคุณหนูที่เคยร่ำรวย การใช้เงินมือเติบอย่างนี้นับเป็นแค่เรื่องขี้ปะติ๋ว
ที่สำคัญ หากทำภารกิจสำเร็จ เธอจะได้รับโบนัสพิเศษ และนั่นก็ทำให้เธอช่วยชีวิต
ลั่วหาน เพื่อนวัยเยาว์ที่ชาติก่อนจากไปตั้งแต่เด็กไว้ได้
เรื่องนี้เป็นนิยายเบาๆ ไม่ดราม่า และเพราะมันเบาก็เลยต้องจั่วหัวไว้ก่อนว่าอาจจะหาความสมจริงมากขนาดนั้นไม่ได้ เรียกว่าเป็นนิยายที่เหมาะจะเอาไว้อ่านในวันว่างๆ แบบนี้ดีกว่า
สวี่รุ่ยนางเอกของเราย้อนกลับมาในช่วงที่ตัวเองอายุ 15 ปี เพิ่งขึ้นมัธยมปลายปีแรก แต่การได้ย้อนกลับมาครั้งนี้ไม่ได้กลับมาคนเดียว เพราะมีระบบกลับมาพร้อมกันด้วย ซึ่งไอ้เจ้าระบบนี่มันแหวกแนวกว่านิยายแนวระบบทุกเรื่องเพราะมันเป็นระบบที่มีเป้าหมายให้โฮสต์
"ผลาญเงิน" ตอนแรกที่ยังไม่ได้เริ่มอ่านเข้าใจว่ามันคงเป็นแนวเริ่ดๆ เชิ่ดๆ ตื่นมาเงินเต็มบัญชีอะไรแบบนี้ แต่มันมีความชวนหัวกว่านั้นคือ
เงินที่ได้มามีวิธีการต่างๆ ซึ่งการได้มาของเงินก้อนนั้นๆ ไม่ใช่ว่าระบบจะเติมเงินเข้าบัญชีให้อะไรเทือกนี้ แต่เป็นการที่สวี่รุ่ยต้องไปอาศัยหวยขูด หุ้น โชคลาภ อะไรทำนองนั้นในการได้มา ซึ่งระบบจะแนะนำว่า เอ้า เลือกหวยใบนั้นสิใบโน้นสิ แล้วพอเลือกมาก็จะถูกรางวัล แล้วก็ได้เงิน นั่นคือที่มาของเงินที่จะเอามาใช้ผลาญ
ต่อมาคือเงินที่ได้มา
"ต้องใช้" ระบบจะบอกภารกิจให้เลยว่าคุณได้เงินมาจำนวนเท่านี้ๆ และคุณต้องใช้ให้หมดภายในระยะเวลาเท่านั้นเท่านี้ ซึ่งถ้าหากใช้ไม่หมด ทำผิดพลาด คุณก็จะตาย
แต่ทีนี้ระบบมี
"สวัสดิการ" ให้ เป็นโบนัสพิเศษที่สามารถทำให้สวี่รุ่ยมองหนทางในการช่วยชีวิตเพื่อนสมัยเด็กอย่างลั่วหานที่ชาติก่อนตายเพราะอุบัติเหตุได้
ลั่วหานกับสวี่รุ่ยเคยเล่นด้วยกันตอนเด็ก พระเอกของเราอายุน้อยกว่านางเอก 2 เดือน แต่โดนนางเอกมองด้วยฟิลเตอร์น้องชายข้างบ้านไปแล้ว ซึ่งตอนเด็กๆ ลั่วหานติดสวี่รุ่ยมาก แต่เพราะร่างกายไม่แข็งแรงเลยต้องรักษาตัวอยู่บ่อยๆ สวี่รุ่ยอยากช่วยให้ชาตินี้ลั่วหานมีชีวิตยืนยาวเลยจะใช้สวัสดิการนี้ในการต่อชีวิตให้ลั่วหาน ซึ่งการจะส่งมอบสิทธินั้นทำได้ด้วยการแลกเปลี่ยนของเหลว น้ำลาย เลือด บลาๆ...
นั่นแหละ ชั้นรู้ว่าคุณก็รู้ว่านางเอกต้องทำยังไง 5555
พระเอกน่าจะแนวคลั่งรัก ชั้นรักแค่เธอ อะไรแนวๆ นี้แน่ละ แต่สำหรับเล่มแรกยังไม่ได้โฟกัสไปที่พระนางเท่าไหร่ พระเอกออกยังไม่มาก ส่วนใหญ่โฟกัสไปที่ชีวิตประจำวันของสวี่รุ่ยและการตามเก็บโปเกมอน aka เพื่อนร่วมทีมของนางเอก แล้วตัวพระเอกเป็นลูกครึ่งอยู่ต่างประเทศพอดีเลยได้แค่โทรหากัน แต่ก็ใช่จะไม่มีซีนหวานเลยนะเพราะก็มีช่วงหนึ่งที่เค้าได้เจอกันตัวต่อตัวแล้วก็แหงละ ส่งมอบสวัสดิการด้วยการจูบไปแล้วเรียบร้อย (แต่นางเอกยังมองพระเอกด้วยฟิลเตอร์น้องชายข้างบ้านอยู่ วงวาร 5555)
และนั่นก็คือในภาพรวมของระบบผลาญเงินที่ว่านี่ ซึ่งก็นะ ตอนแรกเราแบบอิจฉานางเอกจัง มีเงินให้ใช้ แต่เราอ่านเรื่องนี้แล้วไปๆ มาๆ ก็สงสารนาง ต้องตาลีตาเหลือกใช้เงินให้หมดภายในระยะเวลาที่กำหนดไม่งั้นเดี๋ยวตัวเองตาย ซึ่งเอาเข้าจริงการใช้เงินจำนวนมากๆ (โดยมีข้อห้ามหลายอย่าง เช่นว่าเอาให้คนอื่นไม่ได้) ให้หมดอย่างรวดเร็วมันก็ไม่ง่ายเลยนะ อย่างพาร์ทแรกที่ออกมาสวี่รุ่ยต้องวิ่งเข้าไปซื้อรองเท้าราคาแพงในร้าน แต่เพราะยังเหลือเงินอีกเล็กน้อย บวกกับพนักงานก็งงๆ ในความรีบร้อนไม่สมเหตุสมผลของลูกค้าคนนี้เลยทำงานเชื่องช้า เวลาของสวี่รุ่ยก็กำลังจะหมด (กูกำลังจะตายค่า!!) มันเลยออกมาในรูปที่ว่าหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก ทำเรื่องนี้คนเดียวไม่ได้เพราะสุดท้ายก็ต้องอาศัยแรงของคนยื่นบิลให้ถือเป็นการจบภารกิจอย่างสมบูรณ์อยู่ดี มันตลกตรงนี้แหละ
มีซีนนึงที่ขำจะบ้าคือสวี่รุ่ยอยู่บนเครื่องบิน แล้วจู่ๆ อีระบบก็ให้ภารกิจการใช้เงินมา ซึ่งนางเอกก็อีบ้าชั้นอยู่บนเครื่องบินมั้ย! แล้วก็ต้องมาลุ้นว่าสรุปนางเอกจะหาทางใช้เงินยังไงทั้งที่ตัวเองอยู่บนเครื่องบิน อ่านๆ ไปก็แบบเออ อิจฉานะ แต่ดูเหนื่อยจัง เป็นคนธรรมดาที่คอยเฝ้าอ่านเรื่องราวชวนหัวของพวกเธอแบบนี้แหละดีแล้ว 5555
จุดด้อยมีมั้ยก็ต้องบอกว่ามีแหละ แต่ก็อาจเป็นแบบปัจเจกบุคคลนิดหน่อยมั้ง อย่างเรื่องนี้นางเอกย้อนกลับมาตอนอายุ 15 ซึ่งเรารู้สึกว่ามันยังเด็กมาก แต่พฤติกรรมต่างๆ ที่นางเอกและเพื่อนรอบตัวทำมันดูเหมือนช่วงมหาลัยมากกว่าเด็กเพิ่งขึ้นมอปลาย แบบใช้เงินเยอะเว่อร์ๆ ผู้ปกครองไม่ท้วงติง เอาเงินไปลงทุนสร้างหนัง จัดปาร์ตี้ บทจูบแลกลิ้นกับพระเอก อะไรพวกนี้เรารู้สึกว่าถ้าเปลี่ยนเซ็ตติ้งให้เป็นช่วงมหาลัยมันจะรู้สึกสมูธกว่า แล้วคือเป็นนักเรียนจริงปะเนี่ย ไม่เห็นมีซีนเรียนเข้ามาเท่าไหร่เลย 5555 (แต่หรือเพราะพฤติกรรมเด็กจีนรวยๆ ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วอันนี้ก็ไม่รู้นะ)
ส่วนการเขียนก็มีซีนขำขันดี มันสนุกตรงที่ต้องมาลุ้นว่านางเอกจะใช้วิธีไหนในการผลาญเงินและจัดการตัวร้ายทั้งหลาย แต่ในแง่การเขียนเราคิดว่าคนเขียนเน้นสะดวกไปหน่อย คือมีช่วงที่ใช้บทสนทนาโดยเขียนประมาณนี้อยู่เยอะมาก:
สวี่รุ่ย "นายจะให้ฉันทำอะไรนะ"
ระบบ "ใช้เงิน X หยวน ภายใน X นาที"
สวี่รุ่ย "บ้าไปแล้ว ใครจะไปทำได้ทัน"
ระบบ "งั้นคุณก็ตายซะ"
คือเขียนแบบนี้เยอะมากกก เหมือนเวลาเราสร้างบทสนทนา A กับ B ส่งอาจารย์ในคาบวิชาภาษาอังกฤษอะไรแบบนี้ ซึ่งเราว่ามาแต่น้อยมันก็อ่านสนุกดีนะ แต่อันนี้มาบ่อยไปจนรู้สึกว่าบรรยายอารมณ์ตัวละครบ้างก็ดี
แต่ก็อย่างที่จั่วหัวไปว่าเป็นนิยายสายเบา ไม่เน้นดราม่า เน้นสะใจ อ่านเพื่อคลายเครียด สำหรับใครที่ชอบแนวๆ นี้ก็น่าจะอ่านสนุกและอยากอ่านเล่ม 2 ต่อทันทีเพราะมันก็มีเนื้อหาที่ชวนให้ติดตาม อีกอย่างคือระบบกวนติงมาก ชั้นอ่านแล้วเท้าเอวมอง แต่นางก็เป็นสีสันแหละ
ด้วยความที่นิยายค่อนข้างยาว คิดว่าช่วงแรกๆ บทพระเอกอาจจะยังไม่มากเท่าไหร่ ยังต้องรอลุ้นด้วยว่าเมื่อไหร่สวี่รุ่ยจะช่วยเติมพลังชีวิตส่งต่อสวัสดิการของตัวเองให้จนเต็มร้อยได้ ใครชอบนิยายระบบที่ค่อนข้างแหวกแนวต้องลองหามาอ่านดูค่ะ
contact me
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in