แม้ตอนนี้มันจะไม่เหมือนเดิมแล้วก็ตาม เพราะมันมีหลายสิ่งที่เปลี่ยนไป...

จะบอกว่าเป็นความทรงแรกที่เราเริ่มรู้จักกันเลยมั้ย มันก็ไม่ใช่หรอกความจริง

เราพอจะรู้จักกันมานานนับหลายปีได้ แต่เรามักไม่เคยคุยกันเท่าไหร่

จนมาวันหนึ่งทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยนไปพวกเราเริ่มโตขึ้น

เธอเริ่มเข้ามาในชีวิตเราทำให้เราเริ่มสนิทกัน เราคุยกันได้ทั้งวันและทุกวัน

แต่ตอนนั้นเราก็เป็นส่วนหนึ่งในสิ่งที่เรียกว่าแค่ที่ปรึกษาของเธอและเขาอีกที 

เธอมักชอบมาปรึกษาในความรักของเธอ... 

แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วนิ แค่เพื่อนมาปรึกษาเรื่องความรักใครๆ 

เขาก็ให้คำปรึกษาเพื่อนอยู่ดี เรารับรู้ทุกสิ่งทุกเรื่องของเธอและเขา 

ตอนนั้นเราไม่รู้ความรู้สึกตัวเองจริงๆ ด้วยซ้ำว่าเรารู้สึกยังไงกับเพื่อนคนนี้กัน

จนวันหนึ่งเขาและเธอได้เลิกรากันไป เราก็ได้กลับมาคุยกันจนเริ่มสนิทกันมากกว่าเดิม 

จนวันหนึ่งเธอได้บอกกับเราว่า "เราแคร์เธอมากนะ" 

เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าในตอนนั้นเราควรตอบกลับไปว่ายังไง 

แต่ฉันกลับตอบมันไปว่า "ไม่ต้องแคร์เราหรอก" 

เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราตอบอะไรลงไป... 

จนสุดท้ายทุกอย่างมันทำให้เราเปลี่ยนไปเธอกลับหายออกไปจากชีวิต 

และมันทำให้ฉันรู้ความรู้สึกตัวเองในวันที่มันสายไปแล้ว