มีใครหลายคนเคยถามผมเป็นนับไม่ถ้วนว่ารู้สึกยังไงที่ได้เป็นแฟนกับจูเลียน  ถ้าเป็นในช่วงแรกๆที่มักจะเจอคำถามพวกนี้ ผมคงต้องยอมรับว่าค่อนข้างจะเคอะเขินเสียหน่อยที่จะตอบมัน แต่เชื่อเถอะว่ายิ่งถูกถามซ้ำๆมากขึ้นเท่าไหร่มันก็ยิ่งทำให้ผมรู้สลัดความเขินอายพวกนั้นทิ้งไปอย่างหน้าด้านๆ  

เชวิลไม่เคยวาดฝันมาก่อนว่าในชีวิตของตัวเองนั้นจะได้มีโอกาสครอบครองสิ่งที่สวยงามขนาดนี้ จูเลียนกำลังทำให้เขากลายเป็นคนโลภที่อยากจะครอบครองอีกฝ่ายไว้เพียงผู้เดียว  

ไม่ว่าจะเป็น.. 

ตายิ้มที่โค้งสวยอย่างน่ามอง 

ใบหน้าดูดีที่บิดเบี้ยวยามอ้อนวอนตัวเขา 

ร่างกายงดงามซึ่งบิดเร้าตามการตอบสนองของร่างกาย 

ทุกอย่างที่เป็นจูเลียนนั้นคงเรียกได้ว่าไม่ต่างจากศิลปะชั้นเลิศที่เชวิลมีสิทธิครอบครองโดยชอบธรรม 

บนเตียงหลังใหญ่ที่เป็นเหมือนดั่งสวรรค์ของเราสองคนในยามแนบชิดกันจนแทบไม่มีช่องให้อากาศได้เข้าแทรก ยังคงมีใครบางคนนั้นนอนหลับสนิทจนเห็นริมฝีปากสีระเรื่อเพราะพื้นฐานเป็นคนขาวจัดนั้นเผยอน้อยๆ  ความยับย่นของผืนผ้าปูที่นอนและผ้าห่มคงเป็นตัวบ่งบอกได้ดีถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างจูเลียนและเชวิล  

จูเลียนนั้นจมดิ่งในห้วงนิทราหลังจากที่ต่างคนต่างก็ปลดปล่อยความต้องการออกมา ผิวกายขาวเนียนละเอียดยังคงมีร่องรอยสีแดงช้ำปรากฏให้เห็นเป็นหลักฐานจนความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่ฝังลึกในร่างกาย  

ส่วนตัวเชวิลเองนั้นเมื่อจัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัวเปลี่ยนชุดให้แฟนตัวขาวเสร็จสรรพ ก็หายเข้าไปชำระล้างร่างกายของตัวเองไล่ความเหนียวเหนอะหนะของเหงื่อและคราบต่างๆที่เลอะเทอะออก  

แรงสวมกอดทางด้านหลังจากเชวิลกอดหมับเข้าที่ช่วงเอวบางของจูเลียน ก็ไม่ได้ทำให้คนที่กำลังนอนหลับสนิทนั้นรู้สึกตัวตื่นแต่อย่างใด และนั่นก็ทำให้เชวิลนั้นมีเวลาสำรวจร่างกายของแฟนตัวเองอย่างละเอียดอีกครั้ง ทั้งที่เคยเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน 

กระดูกไหปลาร้าที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อยืดคอกว้างซึ่งคนนอนสวมใส่ ทำให้เชวิลอดไม่ได้ที่จะซุกใบหน้าฝังลงไปกับผิวหอมกรุ่น ไล่สูดดมตั้งแต่บริเวณลำคอขาวต่ำไปจนถึงช่วงกระดูกไหปลาร้า ซึ่งถ้าพูดกันจริงๆ ก็คงเป็นอีกส่วนหนึ่งของร่างกายจูเลียนที่แสนจะเซ็กซี่ 

จูเลียนไม่ใช่พวกผอมบางอะไรขนาดนั้น กล้ามเนื้อในส่วนที่ควรจะมีนั้นก็สามารถสร้างขึ้นมาได้อย่างสวยงาม และ ในส่วนที่ควรจะเป็นที่น่าสัมผัสนั้นก็ยังคงมีความนุ่มนิ่มเสียจนลื่นมือไปหมด  

มันจึงไม่แปลกสักนิดที่เชวิลมักจะเห็นดีเห็นงามด้วยเสมอ หากจูเลียนจะใส่เสื้อผ้าที่พรีเซนต์ร่างกายทรงเสน่ห์ของตัวเอง  ไม่ว่าจะหยิบจับเสื้อผ้าแบบไหนมาสวมใส่มันก็ทำให้น่ามองไปเสียหมด เสื้อยืดธรรมดาพอดีตัวเมื่อเอียงร่นก็ทำให้เห็นกระดูกตามช่วงอกด้านบนที่พอดิบพอดี 

หรือจะเป็นกางเกงพอดีตัวที่อวดช่วงเรียวขาสวยและก้นกลมได้รูปที่ดูเข้ากันได้ดีกับเอวบาง  

มือสากที่วางพาดช่วงเอวถนัดมือนั้นค่อยๆสอดฝ่ามือของตัวเองเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวบางของแฟนตัวขาว ปลายนิ้วยาวไล่แตะสัมผัสเบาๆไปตามผิวกายที่ซุกซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า เสียงร้องครางอื้ออึงในลำคอนั้นแทบจะเป็นเรื่องปกติในยามที่จูเลียนถูกรบกวนการนอน 

จริงๆ แล้วการมีแฟนเป็นคนหลับลึกมันก็สร้างความตื่นเต้นไปอีกแบบหนึ่ง.. 

แค่เรือนร่างที่สวยงามของจูเลียนมันก็แทบกัดกินลมหายใจที่มีอยู่ของเชวิลไปจนหมด  

ทุกสัมผัสแผ่วเบาที่ไล่เก็บทุกรายละเอียดนั้นสร้างความสั่นเทาให้ร่างขาวได้อย่างไม่ยาก.. 

เชวิลแทบจะจินตนาการไม่ออกเลยว่าหากตอนนี้จูเลียนตื่นขึ้นมาล่ะก็ ใบหน้างดงามที่เขาชมชอบนักหนาจะมีสีหน้าอย่างไร 

จะเป็นใบหน้าแดงก่ำที่เขินอาย หรือ สีหน้าเย้ายวนที่ยั่วอารมณ์  จนพาลทำให้เจ้าของผิวสีเข้มอยากโอบกอดอีกฝ่ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า 

กางเกงขาสั้นตัวหลวมที่เหมาะกับการใส่นอนในตอนกลางคืนของร่างขาวซีด ถูกฝ่ามือสีเข้มรูดรั้งออกจนพ้นเรียวขายาวที่เจ้าของขาสวยนั้นภูมิใจหนักหนา และเชวิลเองก็ชื่นชอบเช่นกันยามที่ได้เห็นเรียวขาคู่งามนี่พาดทับอยู่บนลาดไหล่ของตัวเอง หรือแม้กระทั่งเกาะเกี่ยวรอบเอวของเขาจนร่างกายสวยงามนั้นสั่นสะท้าน  

ลิ้นร้อนยังคงลากเลียไปตามร่างกายช่วงบนของแฟนตัวขาวอย่างละเลียดชิมของหวานรสเลิศ อเมริกาโน่รสขมที่เขาชื่นชอบนักหนาแต่จูเลียนนั้นกลับหน้าเบ้ทุกครั้งที่แอบชิม ก็ยังไม่สามารถทำให้เชวิลเสพติดมันได้เท่ากับร่างกายของจูเลียน   

จู่ๆ ความคิดประหลาดก็โผล่แวบเข้ามาในหัวของเชวิลเสียจนมุมปากหยักนั้นกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ ที่จูเลียนมักจะบ่นเสมอว่าร้ายกาจนักร้ายกาจหนาจนตามแทบไม่ทัน  

เจ้าของผิวสีแทนเข้มที่ยังคงอยู่ในสภาพผ้าขนหนูพันช่วงเอวหมิ่นเหม่ เผยให้เห็นช่วงบ่าแข็งแรงที่มีกล้ามเนื้ออย่างคนออกกำลังกาย เชวิลเอ่ยกระซิบเรียกแฟนตัวขาวเบาๆเพื่อทดสอบสติของอีกฝ่าย ซึ่งแน่นอนว่าจูเลียนก็ยังคงจมอยู่ในนิทราเช่นดังเดิม  

ห้วงความฝันแสนวาบหวิวคงไม่พ้นขับกล่อมคนที่กำลังกึ่งหลับกึ่งตื่นให้ตอบสนองสัมผัสซึ่งแตะต้องตามร่างกาย  ปลุกเร้าความรู้สึกซึ่งสมควรที่จะสงบลงหลังจากกิจกรรมเรียกเหงื่อเมื่อชั่วโมงก่อนหน้า  

สุดท้ายแล้วเสื้อยืดตัวโคร่งที่เชวิลนั้นเป็นคนสวมใส่ให้กับจูเลียนกับมือก็ต้องถูกถอดออกไปอย่างไร้ประโยชน์ เมื่ออาภรณ์ชิ้นสุดท้ายที่ช่วยปกปิดร่างกายนวลเนียนหลุดออกไปกองนิ่งอยู่ข้างเตียง ก็ทำให้เจ้าของดวงตาหวานนั้นได้ไล่พินิจร่างกายของจูเลียนอีกครั้งอย่างไม่รู้จักเบื่อ  

กลีบปากหยักทาบทับดูดดึงเข้ากับริมฝีปากแดงช้ำอีกครั้ง มันไม่สามารถนับได้ว่าจริงๆว่าวันนี้เชวิลนั้นจูบปากหวานๆนี่ไปแล้วกี่ครั้ง  

การตอบสนองน้อยๆจากจูเลียนทำให้เชวิลเองไม่อาจปฏิเสธที่จะชักจูงจูบลึกซึ้งที่มอบให้อีกฝ่าย เรียวลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อกับคนหลับที่ท่าทางจะจมอยู่ในความฝันจนตัวลอย ยังคงสร้างความตื่นเต้นให้กับคนที่คิดจะลักหลับแฟนตัวเอง   

ความตื่นตัวบริเวณช่วงกลางลำตัวดุนดันผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบเอวสอบจนขึ้นเป็นรูปร่างชัดเจน สิ่งที่เคยสงบก่อนหน้าเริ่มขยายตัวจนคนเป็นเจ้าของถึงกับขบกรามแน่นกับความร้อนผ่าวที่แล่นริ้วไปทั่วช่วงล่าง  

ทั้งอึดอัด ทั้งร้อนผ่าว และต้องการปลดปล่อย…  

เจ้าของผิวสีน้ำผึ้งแทรกตัวคุกเข่าระหว่างช่วงขาเรียวของจูเลียน ก่อนจะไล่ขบเม้มตั้งแต่ยอดอกบวมช้ำที่เกิดจากการดูดดึงจนเปียกชุ่มไปด้วยของเหลวสีใส ปลายลิ้นร้อนไล้วนรอบความแดงช้ำจนทำให้แผ่นหลังที่เคยแนบกับผืนเตียงของจูเลียนนั้นแอ่นรับสัมผัสร้อน  

มือนิ่มปัดป่ายสะเปะสะปะลงบนลาดไหล่แข็งแรงของเชวิลเมื่อสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างไม่เต็มตายามที่ฟันซี่คมของแฟนหนุ่มครูดเข้ากับส่วนแดงช้ำบนช่วงอก จนทำให้เกิดหยดน้ำตาเล็กๆที่ไหลออกมาจากหางตาคู่สวย 

“อย่าพึ่งร้องไห้สิคนดี..”  

เชวิลไม่ได้มีท่าทีตกใจเสียเท่าไหร่เมื่อเห็นว่าแฟนหนุ่มของตัวเองตื่นขึ้นมาเสียก่อน  เพราะต่อให้หลับลึกแค่ไหนแล้วล่ะก็ เมื่อถูกสัมผัสวาบหวิวเล่นงานขนาดนี้มันก็ย่อมเป็นธรรมดาของร่างกายที่จะต้องถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา  

“เช…”  

ใบหน้าหล่อที่มีความน่ารักในแบบฉบับของตัวเองคล้ายจะร้องไห้เสียให้ได้เมื่อเห็นว่าแฟนหนุ่มผิวสีเข้มนั้นเลื่อนมือไปปลดผ้าขนหนูที่พันรอบเอวของตัวเองออก จนเผยให้เห็นสัดส่วนร้อนผ่าวที่ขยายตัวจนเห็นได้อย่างชัดเจน  

เพียงแค่ออกแรงดึงช่วงข้อเท้าเล็กของอีกคนก็สามารถทำให้จูเลียนขยับเข้ามาอยู่ภายใต้อาณัติของเชวิลอย่างสมบูรณ์ ใบหน้าตื่นตระหนกและดวงตาแสนขี้อ้อนนั้นช้อนมองเชวิลปริบๆ ราวกับกำลังบอกเป็นนัยแล้วว่าหากมากกว่านี้นั้นคงไม่ได้แน่ๆ  

“สาบานครับว่าเราจะไม่เข้าไปในตัวเธอ..”  

หากสอดใส่เข้าไปในร่างกายอีกล่ะก็ มีหวังพรุ่งนี้จะเป็นตัวเชวิลเองมากกว่าที่จะได้โดนคนตัวขาวโกรธเข้าให้ ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่เรื่องดีสักนิดสำหรับเชวิล  

แค่นี้ตรงนั้นของจูเลียนก็แดงช้ำมากพอแล้ว… ภาพจีบเนื้อช้ำที่กระตุกถี่ตัดกับผิวขาวซีดแม้จะสามารถเรียกเลือดลมในร่างกายได้มากแค่ไหน แต่เชวิลเองก็มีความยับยั้งชั่งใจมากพอที่จะไม่ทำให้ตรงนั้นของแฟนตัวเองช้ำมือหนักไปมากกว่าเดิม 

“แต่ของเธอมัน..” กลีบปากบางเอ่ยเสียงเบาหวิว ในขณะที่เอียงใบหน้าหนีจมูกของแฟนหนุ่มที่ซุกไซ้ช่วงลำคอขาว  

“ใช้ขาเธอ…”  

ท่อนเนื้อร้อนผ่าวของคนที่คุกเข่าอยู่ตรงช่วงหว่างขาของจูเลียน ค่อยๆถูกต้นขาอ่อนเบียดชิดจนแนบสนิทอยู่กึ่งกลางพอดิบพอดีตามท่วงท่าที่เจ้าของฝ่ามือใหญ่นั้นเป็นคนจัดการ ริมฝีปากแห้งผากถูกลิ้นร้อนแลบเลียอย่างย่ามใจเมื่อสัมผัสถึงความอ่อนนุ่มของต้นขาขาว 

ช่วงปลายขาเรียวถูกกอดกระชับแน่นจากวงแขนแข็งแรงในขณะที่สะโพกสอบนั้นค่อยๆขยับเข้าออกระหว่างความแนบชิดที่ไม่ต่างจากตัวบีบรั้งชั้นดี  

ความร้อนผ่าวจากการเสียดสีของท่อนเนื้อร้อนกับต้นขาขาวทำให้จูเลียนรับรู้ถึงความแข็งแรงของมันได้อย่างดี ใบหน้าน่ารักเหยเกเล็กน้อยแต่ก็ยังคงความน่ามองในแบบของจูเลียน ริมฝีปากเห่อช้ำยังคงกัดเข้ากันแน่นเพราะไม่อยากที่จะส่งเสียงน่าอายออกมา มีเพียงแค่เสียงลมหายใจติดขัดสลับหอบหนักเท่านั้นที่ยังคงเคล้าคลอไปกับเสียงกล้ามเนื้อที่กระทบดังเป็นจังหวะถี่ระรัว  

เส้นผมสีสว่างของจูเลียนกระจายตัวลงกับหมอนใบโตจนยุ่งเหยิงยามที่ร่างกายนั้นสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของแฟนหนุ่ม จวบจนที่วงแขนขาวนั้นถูกบังคับให้โอบกอดกระชับที่ต้นขาของตัวเองแทนเชวิลที่โถมกายโหมสะโพกตอกอัดต้นขาขาว ไหนจะสะโพกอวบอิ่มถูกขยำฟ้อนเฟ้นจากฝ่ามือใหญ่จนขึ้นรอยแดง  

ส่วนกลางลำตัวของร่างขาวเองก็คายหยาดหยดสีขาวขุ่นออกมาทีละน้อยยามที่เสียดสีกับลำเนื้อที่ขยับเข้าออกใกล้ๆกัน  

“อึก..”  

ใบหน้าดูดีของจูเลียนแดงก่ำอย่างน่ากัด เมื่อเจ้าตัวรู้สึกใกล้จะปลดปล่อยเต็มที สีหน้าเย้ายวนที่แสดงออกมาอย่างไม่รู้ตัวของคนตัวขาวยังคงสะท้อนในดวงตาของเชวิลที่อยู่ด้านบน จนชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะเลื่อนฝ่ามือลงมาช่วยปลดปล่อยความต้องการที่สร้างความทรมานให้คนรักจนน่าสงสาร 

จูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้กันจนของเหลวหนืดไหลเปรอะเปื้อนมุมปาก นัยน์ตาคู่สวยยังคงหวานฉ่ำทอดมองใบหน้าบุคคลอันเป็นที่รักไม่วางตาในขณะที่ร่างกายกระตุกเกร็งปลดปล่อยความอัดอั้นในรูปของหยาดน้ำสีขาวขุ่นออกมา จนเลอะเทอะไปทั่วฝ่ามือใหญ่และหน้าท้องที่มีลอนกล้ามเนื้อของตัวเอง  

แม้จะไม่มีเสียงร้องเรียกชื่อที่คอยกระตุ้นอารมณ์ให้ถึงฝั่งฝัน แต่เชื่อเชวิลเถอะว่าแค่เสียงหอบหายใจของจูเลียนมันก็มากพอแล้วที่จะทำให้เขาสามารถปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมาได้  

จูเลียนเป็นพวกเก็บอารมณ์เก่ง.. 

น้อยครั้งนักที่เชวิลจะได้ยินเจ้าตัวหลุดเสียงครางออกมาให้ได้ฟัง 

แต่ถึงอย่างนั้นเชวิลเองก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ต่างจากการครอบครองโลกทั้งใบ 

โลกที่มีแค่เขากับจูเลียน… 

ลมหายใจที่ขาดห้วงและหอบหนักนั่นล่ะคือตัวเร่งปฏิกริยาที่ดีกว่าเป็นไหนๆ… 

“อยากปล่อยบนตัวเธอ..”  

ความซื่อตรงของเชวิลถูกตอบสนองด้วยฝ่ามือขาวที่แตะเบาๆบนแผ่นอกสีเข้ม พลางไล่ปลายนิ้วพรมไปตามช่วงกระดูกและลาดไหล่กว้างของคนผิวแทนด้วยจริตที่ใครได้เห็นก็คงอดไม่ได้ที่จะอยากจับอีกฝ่ายมารักเสียแรงๆ  

บานาน่าเชคอุ่นร้อนรินรดบนผ้าใบผืนสวย.. 

ด้วยฝีมือของมือใหญ่ที่ประคองและรูดรั้งท่อนเนื้อร้อนผ่าวบนหน้าอกขาว ความอุ่นจากของเหลวที่ปลดปล่อยมาจากร่างกายแตะสัมผัสไปทั่วแผ่นอกที่กำลังหอบขึ้นลง ไม่เว้นแม้แต่ปลายคางได้รูปเองก็ด้วยที่มีคราบคาวนั้นเปรอะเปื้อน 

และจูเลียนเองก็ใจดีพอที่จะยกฝ่ามือนุ่มนิ่มของตัวเองขึ้นมาช่วยขยับปลายท่อนเนื้อที่ยังพ่นของเหลวออกมาไม่หมด  

“เธอแม่ง..”  

เชวิลสบถเบาๆกับนิสัยยั่วเย้าของแฟนตัวขาวที่ยกยิ้มบางๆให้ตัวเอง  

“บอกจะปล่อยบนตัวเรา แต่ที่เห็นน่ะเธอตั้งใจปล่อยตรงนี้มากกว่า” 

ตามช่วงกระดูกไหปลาร้าสวยที่เป็นแอ่งลึกนั้นเต็มไปด้วยน้ำเหนียวสีขาวขุ่นซึ่งแม้ว่าจูเลียนจะไม่สามารถเห็นได้ แต่ความรู้สึกบนร่างกายน่ะมันชัดเจนยิ่งกว่าอะไร ยิ่งเห็นสายตาแฟนตัวดีที่ทอดมองมันไม่วางตาก็ยิ่งทำให้เจ้าตัวมั่นใจเอามากๆ  

“ว้า.. โดนจับได้ซะแล้ว” เจ้าของใบหน้าเจ้าเล่ห์เอ่ยเสียงเสียดาย พลางยกยิ้มมุมปากที่ดูน่าหมั่นไส้ทุกครั้งที่เห็น 

“เหนื่อยจะตายแล้ว ให้เรานอนเหอะ”  

“เราว่าเราหาคำตอบให้เธอได้แล้วว่ะจูเลียน..”  

มือใหญ่เอื้อมมาทัดผมชื้นเหงื่อที่บดบังใบหน้าดูดีของจูเลียนออก ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบเบาๆที่ข้างแก้มร้อนผ่าวของคนที่เหนื่อยหอบ  

“คำตอบอะไร?” 

“ที่เคยถามว่าไม่หวงร่างกายเธอบ้างหรือ? เราว่าเราเจอแล้ว”  

“อาห้ะ”  

“ช่วงบ่าเธอแม่งโคตรเซ็กส์”  

HASTAG #myjmn  

FIN