ไม่ได้ตั้งใจจะเล่าปัญหาชีวิตให้เพื่อนคนนึงฟัง แต่พอได้เล่า ก็เบรกแตกหยุดไม่อยู่ 

ข้อคิด คำแนะนำต่างๆ ที่นางให้ 

ทำให้ความทรงจำเก่าๆเกี่ยวกับเพื่อนคนนี้กลับมา 

เห้ย! เรากับมันเคยเป็นเพื่อนสนิทกันนี่หว่า

เคยสนิทกันมากกกกก รู้ไส้รู้พุง กอดคอเที่ยวเล่น นอนค้างที่บ้าน ป่วยก็นอนเฝ้าไข้รพ. กันไป แอ๊วผู้ชาย ก็เคยทำด้วยกันมาหมด 

แต่ทุกวันนี้ กับเพื่อนคนนี้ คุยกันแค่ในFacebook 

ใช้คำพูดห่างเหินระดับเพื่อนทั่วไปคุยกัน

วันเวลามันทำให้เราลืมความสนิทสนมกันไปได้ขนาดนี้เลยเหรอ

วันนี้ได้คุยกันยาวกว่าทุกครั้ง

คำชี้แนะ ข้อคิดอะไรต่างๆของนาง ก็ปลุกใจดีอยู่หรอก 

แต่ที่ทำให้ตื้นตันเป็นพิเศษ ก็คือ ความรู้สึกที่เหมือนได้พูดคุย ปรึกษาปัญหากับ'เพื่อนสนิทคนเดิม' ที่เข้าใจเรามากกว่าใครต่างหาก  

แม้ว่าวันนี้ความสนิทสนมมันจะไม่เหมือนวันนั้นก็เถอะ :)