ตั้งแต่ต้นเรื่อง มีปมปริศนาถูกทิ้งค้างไว้ซึ่งทำให้คนอ่านอย่างเราติดใจ สงสัย และลุ้นตาม Bod เด็กชายซึ่งเป็นตัวละครเอกของเรื่อง .. อ่านไปได้สัก 50 หน้าแล้วความอยากรู้ก็ยิ่งทวีคูณ พอผ่านไปครึ่งเล่มแล้วยิ่งสงสัยเข้าไปอีก
ในความเห็นของเรา การผจญภัยต่างๆของ Bod ในแต่ละบท แทบจะแยกออกมาเป็นเรื่องสั้น standalone ได้เลย เราถูกแนะนำให้รู้จักกับตัวละครใหม่ๆเมื่อบทใหม่เริ่มขึ้น และตัวละครเหล่านั้นก็มีความสำคัญอย่างยิ่งในบทนั้นๆ ในขณะที่ตัวละครสำคัญเดิมๆก็ยังโผล่มาเรื่อยๆ ทำให้ไม่ขาดช่วง
เราชอบมากเลยนะ ที่แทบทุกบทมีเนื้อเรื่องเป็นของตัวเอง และทุกอย่างก็เกิดขึ้นโดยมีศูนย์กลางเป็น Bod เรียกว่าหนังสือเล่มนี้เป็น Characte driver story เลยก็ได้
เราเพลินไปกับการอ่านเรื่องราวของ Bod ประหลาดดีที่เราหลงรักตัวละครแทบทุกคน แต่กลับไม่ได้ปลื้มปริ่มกับตัว Bod เองขนาดนั้น เราชอบ Silas, Liza the Witch, Scarlett แม้กระทั่ง ตัวประกอบที่โฉบไปโฉบมา เราก็ยังคิดว่าคุณเหล่าผีๆวิญญาณ หรือสัตว์ประหลาดต่างๆนั้นมีเสน่ห์
ส่วน Bod...เราบอกไม่ถูกเหมือนกัน ไม่ค่อยถูกใจยังไงแปลกๆ เป็นเด็กที่ขี้สงสัยและจิตใจดี แต่ไม่ค่อยมีมิติ ค่อนข้างเป็นตัวละครที่ flat สำหรับเรา
พล็อตเรื่องมีช่องโหว่ของเหตุและผลบ้าง โดยเฉพาะตอนสุดท้ายที่ปมปริศนาถูกคลี่คลาย เราแอบมีคำถามในใจอยู่นิดหน่อย แต่พอมองด้วยสายตาที่ว่า อ้อ มันเป็นหนังสือสำหรับเด็กหนิ ก็พออะลุ่มอล่วยให้ได้ อีกอย่างคือช่องโหว่เหล่านั้นหลายทีก็โดน distract ด้วยการผจญภัยของ Bod ไป เลยทำให้เรื่องดำเนินต่อไปได้จนจบ
อ่ะ .. ยอมรับว่า ช่วงกลางๆของเรื่องก็แอบมีเนือยๆบ้างนิ๊ดดดดดดดดดส์หน่อย ด้วยความที่ Bod เป็นศูนย์กลางของเรื่อง เราเลยต้องรอว่า Bod จะไปทำอะไรต่อเนี่ย มีเรื่องอะไรอีกไหม คือมันจะน่าตื่นเต้นน้อยหน่อยเพราะตอนจบแต่ละบทไม่ค่อยมี cliffhanger มีแค่ปริศนาที่ถูกวางมาตั้งแต่ต้นเรื่องช่วยดันให้เราอ่านต่อไป
คำศัพท์และการเขียนของ Neil Gaiman .. ไม่รู้ว่าช่วงอ่านเราเบลอๆรึเปล่า แต่ต้องอ่านซ้ำวนไปวนมาหลายตรงเหมือนกัน มีมุขขำๆที่ปล่อยมาละก็ไม่เก็ทบ้าง คำศัพท์ที่ไม่เข้าใจมีบ้างประปราย ส่วนโทนของการเขียนก็ให้บรรยากาศหม่นๆ เทาๆ เหมาะกับพล็อตเรื่อง
หนังสือ The Graveyard Book เล่มนี้มีหลาย edition อยู่ค่ะ แต่ละ edition ก็มีภาพประกอบบ้าง ไม่มีบ้าง และภาพประกอบก็วาดโดยศิลปินต่างกัน รู้สึกจะมี Dave McKean แล้วก็ Chris Riddell เล่มที่เรามีเป็นภาพประกอบโดย Chris Riddell เป็นแบบนี้...
เท่าที่อ่านรีวิวอื่นๆมา เขาบอกว่าภาพของ Dave McKean จะดาร์กๆ สมจริงมากกว่า ส่วนของ Chris Riddell ก็อย่างที่เห็น จะออกการ์ตูนๆ เหมาะสำหรับเด็ก และส่วนตัวเราชอบที่ได้เห็นหลายๆตัวละครถูกวาดออกมา คิดภาพตามในหัวชัดเจนดี แต่เราไม่ชอบหน้าปกเท่าไหร่ (เรื่องเยอะจริงๆ)
และเพราะเป็นหนังสือสำหรับเด็ก เรารู้มาว่า Neil Gaiman ได้เพลาๆความหลอนลงไปบ้างในเล่มนี้ ในขณะที่ก็ยังไม่ทิ้งบรรยากาศประหลาดๆไว้ตลอดทั้งเรื่อง พูดยากเหมือนกันเพราะเราก็ยังไม่เคยอ่านผลงานอื่นของเขา (ซึ่งจะตามอ่านแน่ๆในอนาคต...) แต่ก็พอเห็นภาพได้เลยจากสไตล์การเขียนและบรรยายของเล่มนี้
ป.ล. ตาคนเขียนถอดวิธีเล่าเรื่องมาจาก the jungle book ครับ