ฉันอุตส่าห์ภาวนาอยากหนักแน่นว่าขอให้ไม่ได้ไปนิคมอมตะนครเถอะ　เพราะได้กลิ่นลางร้ายมาตะหงิด ๆ แต่การตะโกนกู่ร้องในใจคงไม่มีเทวดาที่ไหนได้ยิน

ฉันขึ้นรถ

รถออก

มุ่งหน้าสู่นิคมอมตะนคร

การเดินทางจากปทุมธานีไปชลบุรี ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง มันไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นนักหรอกทางซีเมนต์สีเทาทอดยาวออกไปไกลสุดลูกหูลูกตา รถราวิ่งแข่งกันบนทางใหญ่และด่านเก็บค่าผ่านทางกับผู้ดูแลที่ทำงานอย่างขมักเขม้น

"ฉันแอบนึกอยู่ว่าพวกเขาเก่งจังเลยนะ เพราะต้องใช้ความว่องไวในการเก็บค่าผ่านทางและในแต่ละวันมีรถผ่านเข้ามาเป็นพัน ๆ หมื่น ๆ คัน พวกเขาเก่งจริง ๆ"

และแล้ว เรื่องตื่นเต้นก็เกิดขึ้นจนได้นั่นคือ...

ฉันปวดฉี่!

ความรู้สึกชื่นชมทัศนียภาพสะอาดตาหายวับไปกับตา　ฉันต้องพยายามอย่างหนักไม่ให้ตัวเองปลดปล่อยมันออกมา　ฉันถูกระทู้พันทิพเรื่องการปวดท้องหนักเบาบนรถไปพลาง　สาปแช่งชาเขียวกับกาแฟที่กินก่อนเดินทางไปพลาง ฉันหวังจะเจอทางแก้ในกระทู้กลับกลายเป็นว่านั่งขำชะตากรรมของผู้เคยประสบพบเจอเหตุการณ์ชวนขนก้นลุกแทน　มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย

ฉันถึงกับนั่งท่อง พุทโธ พุทโธ ยุบหนอพองหนอในใจ

"แค่ปวดฉี่ แค่ปวดฉี่" ฉันนึก "ดีแล้วล่ะที่ไม่ปวดข..."

และแล้วสวรรค์ก็เป็นใจ จุดพักรถจ๋าฉันไม่เคยโหยหาเธอเท่านี้มาก่อนเลย

นั่นคือการเดินทางสุดระทึกของฉันในวันนี้　ฉันสาบานกับตัวเองว่าหากจะเดินทางไกล งดชากับกาแฟอย่าง... เด็ดขาด!

สวัสดีนิคมอมตะนคร...

ถึงนิคมอมตะนครแล้ว เป็นครั้งที่ 2 ที่ฉันมาที่นี่ครั้งแรกมาเนื่องในงานวันเกิดบริษัท ฉันเกิดวันเดียวกันเดือนเดียวกันกับบริษัทด้วยนะ แน่นอนว่าคนละปีแต่ฉันไม่ได้บอกใครว่าวันนี้วันเกิดฉันเหมือนกันฉันเกรงใจเพราะเพิ่งมาฝึกงานได้แค่อาทิตย์กว่า ๆ เอง

และแล้ว นรกก็มาเยือนฉันจนได้

ล่ามให้กับนายและคนไทยเรื่องคุณภาพงาน Gas Leak (งานรั่ว) เป็นงานที่เครียด นายวีน　คนไทยพูดวกไปวนมา ฉันแปลญี่ปุ่นเป็นไทยได้แต่แปลไทยเป็นญี่ปุ่นไม่ได้　ความทุลักทุเลนั้นทำให้ฉันสังเวชตัวเอง ฉันไม่ได้อยากเป็นล่ามแต่ฉันต้องหาที่ฝึกงานอย่างเร่งด่วนเลยได้งานกึ่งล่ามกึ่งแปลเพราะที่บริษัทที่ฉันฝึกไม่ต้องใช้ล่าม　พี่ที่ดูแลฉันเขาอยู่ฝ่ายจัดซื้อต่างประเทศจึงต้องใช้ภาษาเฉย ๆ　ฉันโกรธตัวเองที่พูดไม่ได้ แต่ฉันรู้ว่านี่คือขีดจำกัดของฉัน ฉันทำได้เท่านี้ก่อนหน้านี้ฉันมักกดดันตัวเองอยู่เสมอ ผลลัพธ์ของการกดดันตัวเองคือคือทำให้ฉันปวดท้อง　ปวดหัว เครียดจนนอนไม่หลับ ฉันเสียใจแต่ฉันไม่ควรกดดันตัวเองว่าฉันต้องทำให้ดีกว่านี้ ฉันควรให้กำลังใจตัวเองว่าวันพรุ่งนี้เธอต้องจำศัพท์ให้ได้มากกว่านี้นะ

หลังจากนั้น นายพาทัวร์โรงงานเพื่อดูงานได้แปลนิดหน่อย แต่ก็ยังมีส่วนที่ไม่เข้าใจและแปลไม่ได้ล่ะ เฮ้อฉันนี่มันโง่เง่าจริง ๆ แต่ฉันได้เรียนรู้ (ด้วยตนเอง) ล่ะนะ ว่างานมีความประนีประนอม แต่จะประนอมตลอดไปไม่ได้ไม่มีบริษัทไหนต้องการจ้างงานคนที่ย่ำอยู่กับที่หรอก จริงไหม　(แต่เหมือนฉันจะดิ่งลงเหวเลยนะ)

เอาล่ะ วันนี้ไม่มีอะไรแล้ว มีเพียงแต่พี่ปิ๊กฝ่าย IT น่ารักดีออกเสียง ส. เสือ เป็น ฉ. ฉิ่ง //หัวเราะ ฉันไม่ได้ยินคนออกเสียงแบบนี้มานานแล้วนะพอได้ยินก็รู้สึกดี ฉิบฉอง ยี่ฉิบฉี่