เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
EVERY SINGLE PIECE OF YOU MAKES ME FALLa week before valentine
[JAEMIN&JENO] Late Night Call
  • Title: Late Night Call
    Rating: PG
    Fandom: NCT
    Categories: M/M
    Relationship: JAEMIN & JENO
    Characters: JENO, JAEMIN

    Note: 

    • ไม่ใช่รีเควสต์แต่ต่อพล็อตกับพี่โม (@barbiedef_k) แล้วออกมาเป็นแบบนี้
    • ใส่ & เพราะคือ นินโม่ เลือกโพไม่ได้ พี่โมชิปโน่มิน เราชิปมินโน่ งั้นเจอกันตรงกลาง

     

    ––

     

    อีเจโน่สัญญากับตัวเองว่า หลังจากนี้จะปิดโทรศัพท์ก่อนนอน เพราะอย่างน้อยเขาจะได้ไม่ต้องสะลืมสะลือขึ้นมากดรับโทรศัพท์ตามสัญชาตญาณเพราะได้ยินเสียงมันแผดลั่นห้องจนกลัวรูมเมตจะด่าแบบนี้

     

    “ฮัลโหล”

     

    เสียงของเขางัวเงียสิ้นดี ตะกี้กดรับสายโดยไม่ได้ดูด้วยซ้ำว่าใครโทร.มาและตอนนี้กี่โมงแล้ว รู้เพียงว่าห้องมืดสนิทและได้ยินเสียงรูมเมตอีกเตียงพลิกตัว น่าจะเพราะรำคาญเสียงโทรศัพท์ของเขา

     

    “เจโน่อา…” ปลายสายพูดเสียงอ่อนคล้ายจะรู้สึกผิด (ซึ่งก็สมควรที่จะต้องรู้สึกแบบนั้น) “ขอโทษที่โทร.หาตอนตีสองนะ”

     

    ตีสอง? เจโน่ยกมือถือออกจากหูมาดูหน้าจอ มันบอกเวลา 02.07 จริง ๆ และบอกด้วยว่าคนที่โทร.มาคือ นาแจมิน

     

    “...มีอะไร ถ้าไม่สำคัญฉันจะตัดสาย”

     

    เขาพูดเสียงเย็น ไม่ปกปิดความรำคาญสักนิด ขณะที่ปลายสายเหมือนตัวหดลงไปอีกสิบเท่า

     

    “คือ มีเครื่องปรินท์หรือเปล่า”

     

    “...”

     

    เจโน่เงียบไปแป๊บนึง เหลือบมองรูมเมตที่ยังหลับอยู่ แล้วก็จำใจลุกจากเตียงมาตรงโต๊ะอ่านหนังสือ เปิดโคมไฟตรงโต๊ะให้ส่องใส่ตัวเองและพยายามควบคุมให้มันสว่างน้อยที่สุด หรืออย่างน้อยก็ไม่ไปกระทบคนที่นอนอยู่

     

    “...ตกลงมีไหมอะ เงียบไปเลย”

     

    “มี” เขาตอบ “ขอเปิดคอมก่อน”

     

    “ฮืออออ ขอบคุณมากกกกกกก” นาแจมินทำเสียงเหมือนได้ปลดสิ่งที่หนักหนาที่สุดในชีวิตออกจากบ่า “ถ้าไม่ได้นายฉันตายแน่ แบบ ตายจริง ๆ”

     

    “ก็เวอร์เถอะ” เจโน่อดด่าไม่ได้ ขณะเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมาให้มันเชื่อมต่อกับเครื่องปรินท์ “แล้วปรินท์ตอนเช้าไม่ได้หรือไง”

     

    “ไม่น่าทันอะ นายก็รู้ว่าร้านปรินท์ใต้ตึกคณะฉันห่วยแตกขนาดไหน”

     

    จริง เจโน่ไม่ปฏิเสธ หลังจากมีประสบการณ์แล้วครั้งหนึ่งแล้วก็สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ไปปรินท์ร้านนั้นอีก

     

    “แล้วนี่ตีสองไม่นอน ปั่นงานเหรอ”

     

    พอเขาถาม แจมินก็ถอนหายใจยาว “ใช่สิ แก้ด่วนเลย แล้วพรุ่งนี้พรีเซนต์ จะบ้าตาย”

     

    “ก็เสร็จแล้ว ยินดีด้วย ส่งไฟล์ที่จะให้ปรินท์มาดิ๊”

     

    “ทางเมลนะ”

     

    “เออ ส่งมา”

     

    จริง ๆ ถึงตอนนี้เขาจะวางสายก็ได้ แต่เจโน่กลับเลือกที่จะถือสายรอไว้ เหลือบมองรูมเมตอีกรอบให้แน่ใจว่าไม่ถูกเขาปลุกจริง ๆ แล้วพูดเสียงเบาลง

     

    “ไม่คิดค่าปรินท์นะ”

     

    “ถามจริง?”

     

    “จริง” เขาปล่อยให้แจมินซาบซึ้งในน้ำใจของเขาอยู่สองวินาที ก่อนพูดต่อ “แต่เลี้ยงข้าวเที่ยงหน่อย”

     

    “...เอาเลขบัญชีนายมาเลย”

     

    “แล้วจะไม่เอาใช่ไหม งานอะ”

     

    เขายื่นข้อเสนอที่แจมินไม่มีทางปฏิเสธได้ ปลายสายทำเสียงฮึดฮัดอยู่ครู่หนึ่ง พอดีกับที่เขาได้รับเมลแล้ว เจโน่กดสั่งให้เครื่องปรินท์ทำงานพอดีกับที่ได้ยินเสียงจากปลายสาย

     

    “อยากเจอฉันก็บอกกันตรง ๆ สิ ไม่เห็นต้องอ้อมค้อมขนาดนี้เลย”

     

    “ย่า!”

     

    เขาโวยวาย ก่อนจะรีบหุบปากเมื่อได้ยินเสียงรูมเมตพลิกตัวอีกรอบ และถ้ามีรอบที่สามเขาว่าคราวนี้ฮวังอินจุนลุกขึ้นมาฆ่าปาดคอเขาแน่ ๆ

     

    “ฉันจะเอางานนายไปเผา”

     

    “เลี้ยงสองมื้อเลยก็ได้ ขอบคุณที่อุตส่าห์ตื่นมาปรินท์งานให้ครับ คุณอีเจโน่”

     

    ปลายสายพูดเสียงอ่อนหวานนอบน้อมจนน่าหมั่นไส้ เจโน่ทำเสียงแค่นจมูก

     

    “พรุ่งนี้เจ็ดโมงครึ่งจะรออยู่หน้าคณะ”

     

    “ขอรับท่าน”

     

    “ซื้อแซนด์วิชมาด้วยนะ”

     

    “ไม่นับเป็นมื้อที่จะเลี้ยงหรอกนะ นายต้องไปกินกลางวันกับฉัน แล้วก็เย็นวันศุกร์”

     

    “...มันควรเป็นฉันที่มีสิทธิ์เลือกไม่ใช่หรือไง”

     

    “อีเจโน่ นี่มันตีสอง”

     

    เสียงเย็น ๆ ลอยมาจากเตียงของรูมเมต น่ากลัวยิ่งกว่าผีสางตนใดที่เจโน่เคยจินตนาการ เขารีบลุกขึ้นโค้งให้อีกฝ่ายอย่างสำนึกในความผิด ก่อนจะโวยวายเสียงเบาที่สุดในชีวิตใส่ปลายสาย

     

    “แค่นี้ ฉันจะนอนแล้ว”

     

    “จ้า ฝากความคิดถึงถึงอินจุนด้วยนะที่รัก”

     

    “ที่รักบ้านนายสิ!”

     

    “...เจโน่”

     

    “ฉันจะนอนแล้ว อินจุน ขอโทษนะ”

     

    ให้ตายเถอะ อีเจโน่สาบานจริง ๆ ว่าคราวหน้าเขาจะปิดมือถือก่อนนอน!!

     

    FIN

     


     

    190912

     

    คิดงานไม่ออก แต่คิดฟิกออกแหละ เย่ 5555555555555555555

    คอมเมนต์กันได้ที่นี่ หรือ #wrficnct ที่เดิมเลยค่า :)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in