เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ย (2)Chaitawat Marc Seephongsai
IN SIDE ART, OUT SIDE ART ข้างนอก ข้างใน อะไร (แม่ง) ก็ศิลปะ By ภาณุ บุญพิพัฒนาพงศ์
  • รีวิวเว้ย (404) "ศิลปะแม่งคือห่าอะไรก็ได้ทั้งนั้น" นี่น่าจะเป็นคำพูดที่เราได้ยินอยู่บ่อย ๆ เมื่อไปเดินดูงานศิลปะกัลเพื่อนที่เรียนจบมาทางด้านนี้โดยเฉพาะ จนบางครั้งเราเองก็รู้สึกว่า ศิลปะดูจะมีขอบเขตกว้างขวางและไม่ชัดเจน กระทั่งครั้งหนึ่งเกิดหลุดปากถามเพื่อนในระหว่างที่เดินดูงานด้วยกันว่า "ถ้ากูปลดกางเกงและนั่งลงขี้ในงานนี้ (งานแสดงศิลปะ-bangkok art biennale) มันจะถูกนับเป็นงานศิลปะด้วยมั้ยวะ) เพื่อนตัวดีก็ตอบกลับมาว่า (1) ระหว่างที่มึงกำลังนั่งขี้ มันอาจจะเป็นศิลปะแบบแสดงสด (Perfermance art) (2) เมื่อมึงขี้เสร็จและเอาขี้กองไว้ตรงนั้นขี้ของมึงก็จะกลายเป็นงานศิลปะจัดวาง ซึ่งอาจจะจัดอยู่ใน Concepturl art และ (3) ถ้ามึงหยิบขี้ไปปาบนกำแพง ขี้มึงอาจจะกลายเป็น Street art โดยสรุปแล้ว ศิลปะมัน "คืออะไรก็ได้ที่ถูกศิลปินสร้างขึ้น" คำถามสำคัญต่อมาที่เราถามเพื่อนคือแล้ว "ศิลปินคืออะไร" (?) หลังจากที่เงียบไปสักพักเพื่อนก็โยนลิงค์ https://en.m.wikipedia.org/wiki/Artist มาให้ พร้อมกับสำทับคำพูดมาว่า "อะกูตอบคำถามมึง ด้วยเครื่องมือในแบบที่อาจารย์ของมึงชอบใช้"
    หนังสือ : IN SIDE ART, OUT SIDE ART ข้างนอก ข้างใน อะไร (แม่ง) ก็ศิลปะ
    โดย : ภาณุ บุญพิพัฒนาพงศ์
    จำนวน : 304 หน้า
    ราคา : 320 บาท

    หลังจากเลิกสนใจที่จะหาคำตอบของคำถามว่า "ศิลปินและศิลปะ" สรุปแล้วมันคืออะไร และมีอะไรบ้าง เราก็มีโอกาสได้พบกับ "IN SIDE ART, OUT SIDE ART ข้างนอก ข้างใน อะไร (แม่ง) ก็ศิลปะ" หนังสือที่ว่าด้วยเรื่องของงานศิลปะและศิลปินผู้สร้างสรรค์งานศิลปะ ที่แสดงให้เห็นว่างานเหล่านั้นไม่จำเป็นต้องใช้ สี แปรง ผ้าใบ ขาตั้งรูป แต่เพียงอย่างเดียว หากแต่ศิลปะคือ "อะไรก็ได้" จริง ๆ นับตั้งแต่ศิลปะจัดวาง การแสดงสด การเล่นกับแสงเงาและความรู้สึก ศิลปะที่มาจากงานสถาปัตยกรรม รวมไปถึงศิลปะที่มาจากการจัดวางองค์ประกอบของธรรมชาติ ฯลฯ อีกมากมายที่ถูกขนานนามและเรียกขานว่า "งานศิลปะ"

    "IN SIDE ART, OUT SIDE ART ข้างนอก ข้างใน อะไร (แม่ง) ก็ศิลปะ" ว่าด้วยเรื่องของศิลปินผู้สร้างงานศิลปัในหลากหลายแขนง นับตั้งแต่ศิลปะแบบวาด ๆ เขียน ๆ ไปจนถึงศิลปะแบบนอนทับเศษแก้ว ตอกหนังไข่ของตัวเองติดกัลพื้น ฯลฯ อาจจะเรียกได้ว่าหนังสือเล่มนี้ นำเสนอมุมมองที่ (โคตร) แปลกและแตกต่างจากค่านิยมศิลปะในประเทศไทย ที่ก่อนหน้าที่เราเคยเชื่อว่า "ศิลปะศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่เรียกว่าศิลปะ" แต่แท้ที่จริงแล้ว "อะไรแม่งก็เป็นศิลปะได้ทั้งนั้น" และตัวศิลปินที่สร้างงานศิลปะเอง ไม่จำเป็นต้องพ่วงตำแหน่ง "ศิลปินแห่งชาติ" หากแต่ของจริงพวกเขาต้องพ่วงตำแหน่ง "ศิลปินแห่งศิลปะ" 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in