เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวเว้ย (2)Chaitawat Marc Seephongsai
ให้โลกถล่มลงมา II By องอาจ ชัยชาญชีพ
  • รีวิวเว้ย (402) "ชีวิตคนน่ะ ไม่ใช่ดอกไม้หรอกนะ...แต่เหมือนกับต้นไม้ต่างหาก สำหรับต้นที่หยั่งรากลึกแล้วมันไม่ต่ายง่าย ๆ หรอก แค่ดูแลมันดี ๆ มันก็จะกลับมาผลิดอกออกใบได้อีก" ความตอนหนึ่งจากหนังสือเล่มนี้ ที่เรามองว่ามันสามารถตอบโจทย์ชีวิตของใครหลาย ๆ คนได้ในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ที่หลายครั้งหลายหนเรามักพบว่าชีวิตเราเองกลับดูไร้หนทาง คล้ายกับดอกไม้ที่รอให้ถึงเวลาร่วมหล่นลงไป แต่แท้จริงแล้วเราอาจจะไม่ใช่แค่ดอกไม้เสมอไป หากแต่เป็นต้นไม้ ที่สามารถหยัดยืนผ่านกาลเวลา ไม่ว่าจะนานแสนนานเพียงใด หากเราเข้าใจว่าเมื่อถึงเวลาดอกใบอาจจะต้องผลัดลง แต่ก็เช่นกันเมื่อถึงเวลาที่เหมาะควร ดอกใบของต้นไม้จะกลับมาให้เราได้ชื่นชมอีกครั้งเมื่อถึงกาลเวลาของมัน สิ่งที่ต้องทำก็มีเพียงแค่ดูแลรักษาต้นไม้ต้นนั้นให้ดี อย่างที่ควรจะเป็น ชีวิตคนเราก็เช่นกัน มันย่อมมีเวลาของการผลัดใบบ้างเป็นธรรมดา แต่เมื่อถึงเวลาดอกและใบของชีวิตจะผลิและกลับคืนชีวิตอีกครั้งหนึ่ง 
    หนังสือ : ให้โลกถล่มลงมา II
    โดย : องอาจ ชัยชาญชีพ
    จำนวน : 376 หน้า
    ราคา : 320 บาท

    "ให้โลกถล่มลงมา II" เป็นบทสรุปสุดท้ายของหนังสือชุด "ให้โลกถล่มลงมา" ที่ว่าด้วยเรื่องราวของ ความรัก ความสูญเสีย ความทรงจำและการต่อสู้กันระหว่างตัวตนและจิตใจ ที่ช่วยฉายให้เห็นภาพของสิ่งสำคัญของมนุษย์อย่าง "ความทรงจำ" ที่หลายครั้งมันอาจจะนำมาซึ่งความทรงจำที่เป็น "บาดแผล" สำหรับบุคคลผู้ที่จดจำมันไว้ (ได้) ซึ่งความทรงจำบาดแผลยิ่งนานวันจะยิ่งกัดกินคนคนนั้นไปตามกาลเวลา และเมื่อถึงเวลาอันควรความทรงจำบาดแผลก็จะกลายเป็นชุดของคสามทรงจำหลักที่ขับเคลื่อนชีวิตของคนผู้นั้น ภายใต้สภาวะของความ "ซึมเศร้า"

    "ให้โลกถล่มลงมา II" ในส่วนสรุปนี้ ช่วยฉายให้เห็นภาพความทรงจำที่ค่อย ๆ กัดกินตัวเอกของเรื่องลงทุกวัน ๆ กระทั่งวันที่คสามทรงจำบาดแผลทวีอำนาจสูงที่สุด และก่อให้เกิดการทลายความทรงจำหรือทำลายจิตใจบางด้านของตัวเอกในเรื่งไป หากแต่ภายใต้ความทรงจำบาดแผลเหล่านั้น "ให้โลกถล่มลงมา II" ได้ฉายให้เห็นภาพของการจัดการกับบาดแผลเหล่านั้นได้เป็นอย่างดี ภายใต้การรับมือที่ใคร ๆ ก็สามารถทำได้ ซึ่งก็อยู่ที่ว่าเรากล้าหาญพอที่จะลงมือทำมันรึเปล่า

    หลายครั้งเราคาดหวังในสิ่งต่าง ๆ มากมาย โดยที่เราเองกลับหลงลืมสิ่งสำคัญของชีวิตไป สิ่งที่สำคัญขนาดที่ว่า "ต่อให้โลกถล่มลงมา" เราก็จะไม่เสียศูนย์และสูญเสีย 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in