รีวิวเว้ย (318) "ใครบางคนเคยบอกไว้ว่า ไม่มีเหตุผลที่เราจะไม่เชื่อในปาฏิหาริย์ เพราะมนุษย์นั่นแหละคือปาฏิหาริย์" หลายคนน่าจะเคยคิดถึงเรื่องปาฏิหาริย์บ้างในบางโอกาสของชีวิต บางครั้งบางคนก็คิดถึงมันในช่วงเวลาที่มีความสุข บางคนก็คิดถึงมันในบางห้วงขณะของชีวิตที่กำลังมีความสุขอบ่างแสนสาหัส เมื่อได้ดังหวังหลายครั้งเราก็มักจะเรียกมันว่าปาฏิหาริย์ แต่เอาเข้าจริงมันอาจจะเป็นความบังเอิญก็ได้ เพียงแค่มันอยู่ถูกที่ถูกเวลาก็แค่นั้นเอง เพราะถ้าเราเชื่ออย่างที่พี่โตโต้บอกว่า "มนุษย์นั่นแหละคือปาฏิหาริย์" ก็เท่ากับว่าเรานั่นแหละ คือคนที่สร้างให้ปาฏิหาริย์มันเกิดขึ้นจากการกระทำของเราเอง

หนังสือ : ปรากฏการณ์ธรรมดา ภาคฤดูร้อน

โดย : องอาจ ชัยชาญชีพ

จำนวน : 252 หน้า

ราคา : 180 บาท 

หนังสือของพี่โตโต้ เราเองก็จำไม่ได้แล้วว่าเริ่มอ่านเล่มไหนเป็นเล่มแรก แต่สิ่งที่จำได้ดีจากการอ่านหนังสือเล่มแรกนั้น คือ ความรู้สึกที่บอกกับเราดัง ๆ ว่าหนังสือของนักเขียนคนนี้ไม่ธรรมดา ต่อให้มันถูกเขียนออกมาเป็นหนังสือการ์ตูน ที่หลายคนปรามาศว่า "ไร้สาระ" แต่เอาเข้าจริงแล้วความ "มีสาระ" มันก็ขึ้นอยู่กับความพึงใจของคนแต่ละคน สำหรับเราแล้วหนังสือที่ถูกเขียนโดยพี่โตโต้แทบทุกเล่ม มันมักทิ้งปมบางอย่างเอาไว้ให้เราได้ขบคิด และตั้งคำถามกับปมเหล่านั้นแทบทุกชิ้นงาน

กับหนังสือ "ปรากฏการณ์ธรรมดา ภาคฤดูร้อน" ก็เป็นอีกชิ้นผลงานหนึ่งที่สร้างความรู้สึกฉวนสงสัยในการนำเสนอเนื้อหาของหนังสือ โดยเนื้อเรื่องของหนังสือเล่มนี้นำเสนอเรื่องราวของความ "ธรรมดา" ที่ปรากฎขึ้นมาในรูปของปรากฎการณ์ที่เราทุกคนเคยเผชิญมาแล้วแทบทั้งนั้น เพียงแต่เราหลายคนอาจจะละเลยและลืมเลือนมันไปเพียงเพราะคือว่ามันเป็นเพียง "เรื่องธรรมดา" เรื่องหนึ่งเท่านั้น 

"ปรากฏการณ์ธรรมดา ภาคฤดูร้อน" ช่วยให้เราได้เข้าใจความหมายของ "ความธรรมดา" ที่แสนพิเศษผ่านเรื่องราวในแต่ละบทตอนของหนังสือ ทั้งเรื่องของความสัมพันธ์ ความสุข ความทุกข์เศร้าเสียใจ หรือแม้กระทั่ฃความรัก ที่ทุกเรื่องทุกอย่างนั้นล้วนแต่เป็นเรื่องธรรมดาที่ "มหัศจรรย์" แทบทั้งสิ้น ถ้าเราได้คิดตามและคิดต่อจากเนื้อหาที่เขียนทิ้งเอาไว้ 

เหมือนกับที่ข้อความในส่วนแรกบอกเอาไว้ว่า "ใครบางคนเคยบอกไว้ว่า ไม่มีเหตุผลที่เราจะไม่เชื่อในปาฏิหาริย์ เพราะมนุษย์นั่นแหละคือปาฏิหาริย์" เช่นนั้น เราก็ไม่ควรปฏิเสธคุณค่าของความธรรมดา เพราะในเมื่อมนุษย์นั่นแหละคือปาฏิหาริย์ ความธรรมดาย่อมไม่ใช่ความธรรมดา หากแต่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ธรรมดา ที่รอให้มนุษย์ค้นพบความจริงอันแสนพิเศษของมันในสักวันหนึ่ง

และวันนั้นจะมาถึงในไม่ช้า เพราะว่า "มนุษย์นั่นแหละคือผู้ที่จะแสวงหาปาฏิหาริย์ด้วยตัวของตัวเอง"