ฮานอย(ด์)… - เศษเสี้ยวหนึ่งในความทรงจำ

“พ.ค. จะไปเวียดนาม ไปด้วยมั้ย จ่ายค่าเครื่องเองนะ”
“อันนี้ชวนจริงจังมั้ยคะ หรือจ้อจี้”
“ก็ชวนทุกคน ใครอยากไปก็ไป ไม่ได้ชวนใครเป็นพิเศษ แต่ชวนแล้วก็ไม่เคยเห็นใครไปด้วยนะ555”
เป็นแชทของค่ำคืนนึงในช่วงเดือนมีนาคมที่ผ่านมาและ เชื่อเถอะ! ความใจง่ายของคนเราก็คือ หากคนที่ชวนเป็นคนเดียวกับคนที่คุณแอบชอบ คำตอบในใจคุณ 90% ก็ได้ตอบตกลงไปเรียบร้อย และนี่คือที่มาขอทริปนี้…
________________________________

เราเริ่มต้นเดินทางวันที่ 7 พฤษภาคม 2562มุ่งหน้าจากสนามบินนานาชาติหาดใหญ่ โดยปลายทางของเราในค่ำคืนนั้นคือสนามบินนานาชาติดอนเมือง และเราก็ตกลงที่จะพักโฮสเทลใกล้ๆสนามบินเพราะวันรุ่งขึ้นเราต้องออกเดินทางกันตั้งแต่ตอนเช้า
เช้าวันรุ่งขึ้นเวลาประมาณ 9 โมงเราได้เดินทางถึงสนามบินนานาชาติเมืองฮานอย ประเทศเวียดนามสารภาพตามตรงว่าเวียดนามเป็นประเทศที่ไม่ได้อยู่ในลิสต์ของเราเลยและเหตุผลที่เรามาก็อย่างที่บอกไปในตอนต้น(ฮา) เราจะอยู่ที่เวียดนามทั้งหมด 4 วันและมี 1 วัน ที่เขาจะต้องออกไปทำธุระตลอดทั้งวันเราจะไม่เล่าแยกในแต่ละวันว่าทำอะไรบ้างเพราะสำหรับเราแล้วนั้นมันแทบไม่มีอะไรเลยล่ะนอกจากการเดินเที่ยวเล่น ถ่ายรูปและอ่านหนังสือ…

โชคดีหน่อยที่โรงแรมที่เราพักอยู่ใกล้ทะเลสาบคืนดาบ(Ho Hoan Kiem) ทะเลสาบที่ค่อนข้างกว้าง และบรรยากาศดี โชคดีไปกว่านั้นคือการที่เราเหมือนได้มาเที่ยวคนเดียว ได้จมอยู่กับความคิดตัวเอง และโชคดีที่สุดคือสภาพแวดล้อมและผู้คนในเมืองนี้ไม่ทำให้เรารู้สึกเหงาใจมากนัก…
การไปเวียดนามในครั้งนี้เป็นทริปที่แปลกสำหรับเรา เพราะเป็นทริปที่ทำให้เรารู้สึกดิ่งได้ในทุกวัน แต่ก็ตัดสลับกับการมีความสุขที่ได้เห็นบรรยากาศและผู้คน(ฮา) เราเจ็บปวดเกือบทุกอย่างที่เขากระทำการพ่นคำพูดจาร้ายๆสาดใส่ต่อกันในคืนนั้น การถูกมองข้ามอย่างสมบูรณ์แบบ แต่ตื่นเช้ามากลับมีบรรยากาศน่ารักของเมืองฮานอยคอยโอบอุ้มและปลอบโยน

สิ่งหนึ่งที่เราทำตลอดการไปทริปนี้คือ การนั่งเฉยๆ ริมทะเลสาบ ดูผู้คนใช้ชีวิต ในตอนเย็นรอบๆทะเลสาบจะมีผู้คนในทุกช่วงวัยมาทำกิจกรรมต่างๆ ตั้งแต่รำไทเก็ก เต้นแอโรบิค จนกระทั่งเต้นโคฟเวอร์ เราก็นั่งดูเพลินๆ เหมือนเป็นการปลดปล่อยใจละทิ้งความเศร้าหมองไปชั่วขณะ

ถ้ามีโอกาสอีกครั้งก็อยากกลับไปที่นั่นนะ เพราะเป็นสถานที่ที่สอนและให้เราเรียนรู้ในหลายๆอย่าง ฮานอยก็คือฮานอย ที่ทำให้เราทั้ง ‘ฮา’ และ ‘นอยด์’ ได้สมชื่อจริงๆ : )
ขอบคุณ...
คุณพ่อคุณแม่
คุณ ST
LittleZ
เพื่อนสนิททุกคน
คุณคนนั้น...ซึ่งกุมดวงใจของฉันในตอนนี้
ผู้อ่านทุกคน
ด้วยรัก