เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[NCTfanfiction] All I want to tell you through the month.teddy.soo
Sweet HALLOWEEN
  • #fictober


    Day 31 — Sweet Halloween

    DOYOUNG x JAEHYUN







    “ก็แค่ฮัลโลวีนโง่ๆ มันจะอะไรนักหนา”

     


    นับเป็นประโยคที่ทำให้จองแจฮยอนหัวเสียไม่น้อยหลังจากได้ยินคนพี่พูดซ้ำไปซ้ำมาตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในซุปเปอร์แห่งนี้

     


    แหงล่ะ คนแก่แบบพี่โดยองจะไปเข้าใจหัวอกเด็กน้อยอย่างเขาได้อย่างไรกัน

     


    เทศกาลวันปล่อยผีทั้งสนุกและน่าตื่นเต้นเสมอในความรู้สึกของแจฮยอน ไม่ว่าจะไปผ่านกี่ปีต่อกี่ปี การได้ตกแต่งบ้านด้วยข้าวของรูปทรงแปลกประหลาด เปลี่ยนหลอดไฟเป็นสีส้มสลับเหลืองอำพัน รวมไปถึงการเดินถือกระป๋องพลาสติกรูปฟักทองที่ภายในว่างเปล่ายังคงทำให้จองแจฮยอนยิ้มกว้างได้เสมอ ติดก็ตรงที่พี่ชายเจ้าของบ้านไม่อินไปกับเขาเลยนี่แหละ การเล่น Trick or Treat ของแจฮยอนกับเพื่อนบ้านถึงได้มีอุปสรรคเสมอ

     


    “ไปแค่บ้านสองหลังที่อยู่ข้างๆ นี่ก็พอแล้ว เข้าใจไหม” และอุปสรรคอย่างแรกคือการจำกัดขอบเขตในการเดินไปขอขนมคุณป้าคุณลุงตามบ้านต่างๆ ภายในหมู่บ้าน

     

    “อะไรอะโดยองงี่ เราโตแล้วนะ”

     

    “ยังไม่ถึงสิบห้าไม่เรียกว่าโต เข้าใจเสียใหม่นะไอ้เด็ก”

     


    แจฮยอนจะพยายามเข้าใจก็แล้วกันว่าคนพี่ที่ชอบพูดว่าตัวเองโตแล้ว เป็นผู้ใหญ่แล้วกำลังเป็นห่วงกันมากจนไม่อยากปล่อยให้เขาออกไปเดินเล่นในเวลากลางค่ำกลางคืน

     


    “แต่แม่เราก็อนุญาตให้เราออกไปเล่นกับเพื่อนๆ ได้ตั้งนานแล้วนะ เหลือแต่โดยองงี่นี่แหละที่ชอบขัดใจเรา ชอบโกหกว่าจะเล่นกับเราแต่สุดท้ายก็หนีไปนอนตลอดเฉยเลย”

     


    อุปสรรคอีกอย่างหนึ่งคือพี่เลี้ยงจำเป็นคนนี้ชอบไม่รักษาสัญญาซึ่งจองแจฮยอนไม่โอเคมากๆ !

     


    “งั้นวันนี้จะเล่นด้วย ตกลงไหม?”

     

    “แน่นะ?”

     

    “สาบานด้วยเกียรติของผู้ชายต่อหน้าพระองค์เลย”

     


    สุดท้าย แจฮยอนก็ได้ยิ้มกว้างอวดฟันเขี้ยวปลอมๆ ที่แม่ของเจ้าตัวซื้อมาให้ใส่เข้าคู่กับชุดคลุมแวมไพร์สีม่วงเข้มเสียที ก่อนจะรีบวิ่งออกไปนอกบ้านเพื่อทำตามวัฒนธรรมหลอกหรือเลี้ยงของวันฮัลโลวีนโง่ๆ ในมุมมองของคิมโดยอง

     


    แต่เพราะวันโง่ๆ วันนี้นี่แหละที่ทำให้คิมโดยองมีโอกาสได้ใช้เวลาร่วมกับเด็กน้อยแสนน่ารักมากขึ้น

     


    มือคู่เรียวกระชากเปิดซองเยลลี่รูปร่างติ๊งต๊องมากมายก่อนจะโกยขนมสุดโปรดของเจ้าเด็กน้อยขวัญใจประจำบ้านลงถุงกระดาษขนาดใหญ่ใบหนึ่ง เมื่อก้มมองปริมาณของมันที่อยู่ภายในถุงเสร็จก็เงยหน้าขึ้นมาเจอใบหน้าน่ารักแบบพอดิบพอดี ทำเอาคนเป็นพี่สะดุ้งเล็กน้อยที่คนน้องกลับเข้าบ้านมาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียงใดๆ

     


    “หลอกหรือเลี้ยงน้องแจนดีคับ~”

     


    ให้ตายเถอะ เมื่อกี้ว่าตกใจหนักแล้วนะนั่น


     

    “ว่ายังไงคับโดยองงี่สุดหล่อ~”

    “น้องแจนเตรียมตัวแล้วน้า~”

     


    ทำไมไอ้เด็กสิบสองขวบคนนี้มันหน้าตาบ้องแบ๊ว ขี้อ้อนได้ขนาดนี้วะ

     


    “อะ เอาไปให้หมดนี่แหละ”

     


    แปลกแต่จริงที่วันฮัลโลวีนปีนี้ทำให้คิมโดยองใจเต้นแรงยิ่งกว่าวันวาเลนไทน์ในปีที่ผ่านๆ มาเฉยเลย







    please tag #octody or comment below these.

    Thank you for your reading :)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in